The King's Curse

36...

Adam pov

I shred the curtain with my claws.. While i am breathing harshly, dahil iniisip ko ang pangakong napako, how stupid i am to believe her shits! she said she would stay and give me a chance but she broke it and now she's gone, ang tanga tanga ko para pagkatiwalaan siya! Ang tanga ko para isipin na magagawa ko pang ulit magtiwala sa isang tao pagkatapos ng pagpatay ng bruha sa aking kapatid.. Dapat sana ay nanatili akong isang hari na puno ng galit! Dapat ginawa ko na ang nararapat hindi ko na sana hinintay na matutunan niya akong pakisamahan dahil lahat sila ay pare- pareho lang they are all cowards for running away from me!

Sa tingin niya ba hahayaan ko lang siya makatakas ng hindi nakakabayad? Hindi talaga siya nakikinig Binalaan ko na nga siya pero ginawa niya pa din ng hindi man lang natatakot pwes matapang lang siya dahil di pa niya ako nakikitang nagagalit pero ngayon makikita na niya.

I gritted my teeth because i can feel the hatred that eats my system slowly and it makes my inside crave for blood, ngunit sinusubukan ko pa ding pigilin ang sarili ko dahil ayokong may masaktan akong iba. Saka Isa lang ang aking paghihigantihan, at yon ay ang babaeng sumubok na laruin ang pasensya ko. I smirk..

Napatingin ako sa labas ng bintana at malaya kong nakita ang buwan.. it was already dark and my eyes are glowing with my wolf taking the control kuyom ang aking kamao na tumingala ako sa buwan and i howl.. Howl because i was betrayed!

That woman! Hindi niya lang alam kung anong naramdaman ko nung araw na sumang-ayon siyang bibigyan niya ako ng chansa. I was very happy akala ko itong sumpang binigay sakin ay maaari pang maging isang magandang kwento.. A fairytale were in i could be with the princess which the fate has given to me.. But no, this is not just story, ngayon alam konang kailanman ay hindi ito magiging isang kwento kung saan makakatagpo ako ng isang mabuting prinsesa.

Because This is a game.. And I need to survive. Kailangan ako ang manalo.. Hindi ko dapat unahin ang emosyon na aking nararamdaman dahil nilalaro lang ako ng tadhana... I need to be dangerous kailangan siya ang matakot sakin para mapasunod ko siya fuck being kind and considerate kasi ngayon gagawin ko na ang nararapat.. I need to hunt and chase her but this chase we are about to play will not end until i would have the victory laugh..

Hintayin mong matapos ako sayo luna..

"Shit man what have you done! parang dinaanan ng bagyo ang kwarto ni luna. Nag-away na naman ba kayo? Akala ko ba maayos na kayo? Pero hell.. Buti sana kung nasira tong kwarto dahil nagloving loving kayo pero mukhang nagpatayan ata kayo eh.. "hindi ako lumingon kay breeze dahil alam kong nasa may pinto ito at kakadating lang.. Sa ngayon papakalmahin ko muna ang lobo ko.

"She was gone. "Maikling usal ko ngunit sa pagsasalita ko ay nagkahalo ang matigas na boses ng aking lobo.. just like me ay galit din ito pero mas nagagalit ang lobo ko ngayon dahil kahit anong gawin nito ay wala paring nangyayari still he can't connect with luna's wolf at baka nga si luna ang may kagagawan non. She lock her wolf from a cage dahil alam nitong sa amin kumakampi ang kaniyang lobo. That bitch she was smart and i hate it. Because she was making the chase so difficult.

"What do you mean na wala na siya bakit wala ba siya sa banyo? " tanong nito kaya humarap na ako dito and he can't help but gasp because of my appearance na nahahati sa anyong lobo at tao.

"T-teka---a-anong--"

"She runaway breeze " i said making his eyes grew wide at napakamura ito

"P-pero bakit akala ko ba maayos na kayo? At teka paano iyon makakatakas kung may posas na nakakabit dito.. Shit!! Nagpapatawa ba kayo ni luna? Baka nga pinaglalaruan niyo..lang aKo at bwesit nadali niyo ko ng--" di ko na ito pinatapos dahil naiirita ako dito ano ba ang akala niya sakin na pinaloloko ko lang siya? I am not kidding hinding hindi ko siya paglalaruan.. Dahil alam ko kung ano ang pakiramdam na paglaruan ng isang tao