The King's Curse

52

Luna pov

"Luna wag kana umiyak, tama na hindi ako mawawala pangako ko 'yan." I hate this mark kasi nararamdaman ko ang bawat emosyon sa puso ni Adam bawat paghinga nito at bawat tibok mg puso at ang mga iniisip nito ay nararamdaman ko rin.

"Paano k-kung dadating ang araw na 'yun adam? H-hinding-hindi kita mapapatawad kung mawawala ka at iiwan mo ako pagkatapos mo ako gawing reyna mo!" Nanlalaki ang mga mata nito saka napailing saka agad ako niyakap pa lalo ng mahigpit.

"Kung manyari man at magkaharap kami mas gugustuhin kong mamatay kaysa ang kamuhian ka." Napailing ako dahil tila may tumatarak sa puso kong matulis na bagay.

"Fuck! Don't let him kill you." Tila nagulat ito kaya napaiwas ako ng tingin dahil kita ko ang saya sa mukha nito.

"I should be the one t-to do that." Mahinang sambit ko na kinatahimik nito. Pero hindi iyon nagtagal nang may marinig kaming tila lumilipad at humihiwa sa hangin pero huli na iyon dahil naramdaman ko na lamang ang pagkapunit ng balat at ang pag-agos ng masaganang dugo mula roon.

I was shock at naamoy ko agad ang kakaibang amoy ng gamot.

Napaigik ako, agad na may humila sa akin at bumagsak kami sa ibaba ng kama para magtago.

"Luna!" Sigaw ni Adam at napatingin sa palasong nasa aking braso. Gulat na gulat ito at ramdam ko ang pagdagsa ng emosyon nito, galit at pag-alala.

Pero hindi ko ito pinansin at basta na lamang hinila ang palaso mula sa pagkabaon no'n sa akin braso. Kailangan dahil amoy ko ang kakaibang laso na nagmumula roon.

Kita naman dahil nang mabunot ko iyon ay hindi naghilom ang sugat.

Fuck!

Bigla naman kami nakarinig nang pagbukas ng pinto ng kwarto at mula roon pumasok ang isang kawal, tila nagkakatotoo ang aking napanaginipan magkaiba ng panimula pero mukhang pareho lang din ang hantungan at natatakot ako sa mga posibleng mangyari.

"Nilulusob tay--" Hindi nito natapos ang sasabihin nang bigla na lamang may narinig kaming kalabog at kasabay ng mabilis na paglipad ng palaso at pagbaon no'n sa tapat ng puso ng kawal.

Naramdaman ko ang mabibigat na paghinga ni Adam at kita ko ang pagsulputan ng mga balahibo nito sa mga braso saka walang babala na nagpalit ng anyo sa mismong harap ko.

Ang kaninang makisig nitong pangangatawan ay isa na ngayon mabangis at malaking lobo.

He look at me with love and possessiveness tila sinasabi na proprotektahan niya ako ano mang manyari.

At agad na tila tumango ito at walang babalang tinalikuran ako at hinarap ang pumasok na kalaban na ngayon ay may hawak na espada at winawasiwas sa hangin.

Adam growl at walang babalang umatake sa kalaban. Tinalunan nito ang lalakeng nakaitim sa leeg at dahil doon nabitiwan nito ang espada.

And his scream echoed before I saw blood. Binitiwan lang ito ni Adam nang hindi na ito gumagalaw saka ako hinarap. I saw something in his eyes 'yun ay ang hiya. Hiya na nakita ko kung paano ito pumaslang.

He whimpered and tried to clean the blood on his face and that made me cry.

Dahan-dahan nilapitan ko ang lobo at niyakap.

"Let's fight Adam I want answers and I know we could have it." I determinedly stare straight in his eyes and he nodded at dahil doon hinayaan ko na rin ang sarili ko na sakupin ng aking lobo.

Ramdam ko ang mga buto kong nalalagay sa iba't ibang ayos.

Snapping until I am now in four paws

My wolf smile bitterly and we both nodded before running to face the war.