The King's Curse

45

Luna pov

"Y-yes i am. Selfish na kung selfish. Pero masisisi mo ba ako kung yon na lang ang natitirang paraan, pinilit ko siya noon at pipilitin ko siya ngayon.. Wala na akong magawa kasi yon na lang ang maisip ko.. She would leave me. Breeze at di ko kaya.. I can'T.... "

I gritted my teeth habang inaalala ang aking napakinggan kanina.. nagkakaganito dahil Lahat ng sinabi nito ay narinig ko..

Na Kung sana hindi ako huminto at pinagpatuloy ko na lamang ang aking pagtakas ay hindi ako magkakaganito.. Para akong tangang bumalik muli sa kwartong kinalalagyan ko kanina dahil para akong baliw... Nanghihina ako.. Tama nga ang sabi nila curiosity kills the cat.. At Kung sana hindi ako naghanggad na pakinggan ang mga nagaganap sa loob ng kwarto nito ay sana maayos pa ako nakakapag-isip ngayon.

Hindi ko naman kasi akalain na ang mga salitang narinig ko ay makakaapekto sa nararamdaman ko ngayon.

Sumasakit kasi ang dibdib ko habang ang mga luha ko ay walang tigil sa pagbagsak.. Nakakatawa nga eh.. Hindi ko akalain na mararamdaman ko ang ganito yung pinipiga ang dibdib ko.. Habang halo halong emosyon ang naglalaro sa aking kalooban

"I hate you adam!! I hate you!! " nanggagalaiting sambit ko... Na puno ng diin. Bakit kasi pinapahirap nito ang lahat ng bagay.. Ginagawa niyang komplikado ang lahat and i hate myself dahil ni hindi ko man lang nautusan ang sarili kong lumayo mula sa kwarto niya.. At hinayaan ko ang sarili kong marinig ang lahat..

I heard him..

Yung pagsambit nitong noon pa niya ako mahal.. Isa iyon sa nagpayanig sa puso ko At naghatid iyon sa akin ng kung anong emosyon! At naiinis ako dahil doon.. Because I should hate him!

Ngunit hindi ko parin maalis sa sarili ko ang matanong kung Bakit ngayon pa niya sinabi ang lahat ng to?! At Ano?! pinaglalaruan niya ba ako? Dahil ba iniisip niyang kaya ko siyang patawarin kung yon ang gawin niyang rason? O baka naman alam niyang magkakaganito ako kung sasabihin niya yon..?

Hindi niya lang alam kung anong naramdaman ko.. At mas lalong di niya alam na Nasasaktan ako noon dahil hindi ko siya magawang mahalin. Dahil sino nga ba naman ang hindi maduduwag diba? Prinsepe siya at isa lamang akong hamak na katulong? How could i tell him i love him kung yong katotohanan na yon na ang sasampal sa mukha ko? Kaya nga nagpapasalamat akong dumating si dhew...

Pero kung kailan nakuha ko na ang ikakaligaya ko ay saka naman siya dumating! bakit kung kailan huli na ay saka pa siya nanggulo ? bakit di na lang niya ako hinayaang maging masaya?

Buti sana kung ang dali lang magpatawad ng mga kasalanan na ginawa niya but no! How could i? Kung pabalik balik iyon! How can i kung yon ang bumuhay sa akin.. At yon ang nagiging dahilan ko para magpatuloy.. dahil kailangan kong maghiganti.

Because he rape me! At anong akala niya mapapatawad ko siya agad! Sinira niya ang buhay ko. Kinuha niya ang lahat ng meron ako! Kaya ito pinipilit kong itatak sa puso ko na hindi ako dapat magpaapekto.. Lahat ng narinig ko ay kailangan kong kalimutan..

Wala na dapat akong pakealam kahit na nagsisisi siya.. Wala na akong pakealam kahit na mahal niya ako.. Dahil alam ko namang hindi iyon totoo! Tiyak sasabihin lang nito iyon para makatakas sa konsensyang hinahabol siya...

"She told me that she loves him.. Halos gumuho ang mundo ko sa aking nalaman..."