The King's Curse

8

Adam pov

"Magandang gabi aming hari salamat at napadalaw kayo dito sa kanluran nagagalak po kami at ibibigay po namin ang tulong na gusto niyo para mahanak ang nakatakdang reyna ng ating kaharian. " tumango ako sa pinuno ng kanlurang parte ng aking kaharian na nakaluhod at nakayuko.sa hinaba haba ng aming paglalakbay na nagsimula kanina pang umaga ay ngayon lang naming narating ang aming nais na puntahan. Even we are fast still nagtagal ang aming paglalakbay.

"Tumayo ka. Pinunong arthuro. Sa ngayon ay may kasama akong sampung sundalo, kasama ko din ang aking kanang kamay at dalawang alipin.. Gusto sana naming makakuha ng isang maayos na matutuluyan ngayong gabi at bukas na bukas gusto ko makita ang lahat ng naninirahan sa parteng ito ng kaharian.. " tumayo ito at napatango ito. Saka ngumiti sakin .

"Wag kayong mag-alala nakahanda na ang lahat.. Pati na ang matutuluyan niyo ay nakahanda na rin at nagagalak ang mga tao na dadalaw ang hari dito sa aming lugar kaya nga po ay sobrang paghahanda ang kanilang ginawa para sainyo. "Napatingin ako sa aking tabi walang iba kundi ang aking alipin na nakayuko lamang simula pa kanina. Oo isa sa mga pinili ni breeze dalhin sa paglalakbay ay si nic na sana ay hindi nito ginawa dahil simula pa kanina ay pinipilit kong wag magsalita at kausapin ito dahil sa huling pag-uusap namin ay matinding kahihiyan ang nakuha ko tama na yon.. I need to act a true king. At hindi isang haring malibog. Iniwas ko ang aking tingin mula dito at tinuon ang aking mga mata sa harap

"Mabuti naman. Nagagalak rin akong makadalaw dito pinunong arthur lalo pa't ilang taon na rin ang lumipas simula ng huli kong makita ang mga nasasakupan ko dito sa kanluran. Ang dami na rin ang nagbago dito. " sabi ko at tumawa ito saka nagsimula ng maglakad kaya sumunod na ako sa likod nito habang ang mga kasama ko ay sumunod lang sa aking likod.

"Oo base sa aking dalaw dito nung isang buwan ay nalaman kong nagkaroon na sila ng madaming malalaking lupain na pinuno nila ng mga halaman na panggamot, mga namumunga at mga iba't ibang bulaklak pero di iyon kita ngayon dahil gabi na. At nakakamangha din na dito nila kinukuha ang mga pangtustos nila sa pang-araw araw. "
Masiglang usal ni breeze na kinailing ni arthur.

"Sadyang biniyayaan lang kami ng angkop at mayaman na lupa.. " napahinto ako sandali at napatigin sa maliwanag na buwan. It makes me remember the woman with silver hair katulad na katulad ng buwan her eyes shone with it. When will you show yourself to me?

"Pinuno! Pinuno! "Rinig naming sigaw kaya napahinto kami at tinignan ang isang lalake na sa tantiya ko ay isa ding alipin. Nakayuko ito sa harap ng pinuno ng kanluran.

"Jacob anong problema? " sabi ng pinuno na may pag-aalala na nakabakas sa mukha nito

"May problema po may isang sugatan pong mamayan galing sa pangangaso at wala na pong bakanteng kwarto sa ating pagamutan. " nangunot ang noo ko sa sinambit nito.

"Alipin sabihin mo bakit nangaso ang mga tao sa ganitong oras. Alam naman natin na lubhang mapanganib. May mga makakasagupa silang mga mababangis na hayop at hindi natin ito makakaya kahit nag-aanyo tayong lobo. " kita ko ang kaba sa mga mata ng alipin ngunit matapang ako nitong hinarap.

"Paumanhin mahal na hari. Gusto kasi ng mga mamamayan ng kanluran na mabigyan kayo ng magandang karanasan habang kayo'y nasa aming lugar. Gusto namin na maging maayos ang inyong pagtuloy dito kaya kahit gabi ay nangaso sila para mabigyan kayo ng masarap na hapunan ngayon gabi.. At may dalawa pong nasugatan dahil sa pag-atake ng malaking oso "Napabuntong hininga ako saka tinignan ang mga mata ng alipin he's looking at me with fear nababahala ito sa kung anong magiging sagot ko ang gagawim ko pagkatapos niyang ilantad ang lahat.

" hindi ko naman kailangan yon dahil kung anong maihahanda niyo ay kakainin namin. Pinuno bigyan mo ng kwarto ang magigiting na mamamayan na nasugatan. " nakita ko ang pagdadalawang isip ng pinuno kaya nalito ako sa kinilos nito.

" kasi mahal na hari ang kawarto ay sapat lamang para sa inyo ng mga kasama niyo ngayon. Wala ng bakanteng lugar. " sabi ng alipin kusa na itong naglakad sa harap ko. Habang ang pinuno ay walang ginawa kundi yumuko.

"Ibigay niyo na lang ang kwartong para sakin sa mga nasugatan. Total naman alipin lang din ako at hindi ako karapatdapat na magkaroon ng isang kwarto habang may mga mamamayang naghihirap. " napasinghap ang lahat ng marinig na nagsalita ang lalakeng nasa tabi ko . Nakayuko parin ito habang ang lahat ng tao ay nakatingin dito. Dahil sino ba naman tanga ang ibibigay ang sariling kwarto niya samantalang ang haba ng nilakbay niya na tiyak na kinapagod niya

"Ngunit alipin ka ng hari at kasama ka ng hari kaya ibibigay namin ang pangangailangan niyo" sabi ng pinuno at hindi ko inasahan na tuluyan ng ini-angat ng aking alipin ang kaniyang mukha looking at the leader without hesitation or even fear

"Mas gugustuhin mong mabigyan ng magandang matutuluyan ang mga bisita habang ang mamayang naglingkod sayo ay hindi mo matululungan? Nangnganib ang buhay ng isang mamamayan at mas uunahin mo pa ang mga bagong mukhang dayo lamang dito sa lugar niyo? Kwarto ko ang ibibigay ko at sana naman hayaan niyo ko magdesisyon sa nais kong gawin. " matapang na sambit nito iniwan akong humahanga sa kabaitan at katapangan nito .

Lumakad ito at lahat ng mata ay nakasunod dito lumuhod ito sa harap ko at yumuko

"Hayaan niyo pong ibigay ko ang kwarto ko sa mga nasugatang mamamayan mahal na hari. " usal nito na kinangiti ng mga tao. At ng pinuno

" o sige alipin gawin mo ang iyong nais pero ang tanong saan ka tutuloy ngayong gabi" iniangat nito ang mukha saka ngumiti sakin making me swallow the lump on my throat because his smile is like a light it lightens the whole place.

"Saakin na lang siya tutuloy mahal na hari sapagkat kakasya naman ata kami sa isang kwarto. " sambit naman ng isa pang alipin na si roy. Kasama din kasi ito sa dinala ni breeze.

Nang marinig ko ang sinabi nito ay umalsa ang galit sa aking kalooban i want to snap his neck. Shit!!

Binura ko ang kaisipang yon sa aking isip i need to stop being a psycho. Kasi Dahil din sa pakiramdam na ito kaya nagkaroon ako ng kahihiyan nung huli naming pag-uusap ni nic at ayokong mangyari ulit ito ngayon.

But shit just thinking na magkasama silang matutulog ngayon makes my green eye devil mad pati ang aking lobo ay kanina pa umuungol, snarling in rage.

"Oo mahal na hari pwede nga sa kwarto na niya na lang ako matulog sapagkat pareho lang din naman kaming alipin kay--"

"No! You'll stay at me for this night. Total personal na alipin kita at kapag mas malapit ka mas magiging madali lang kapag kakailanganin ko ang tulong mo.. " shit fuck!! What have i done. Lahat ata ay nakatutok ang mga mata saakin dahil sino ba naman haring nasa tamang pag-iisip ang sasang-ayon na sumabay sa isang kawarto kasama ang isang pangkaraniwang alipin.

"N-ngunit mahal na--" hindi ko na pinatapos ang sasabihin ng pinuno.

"Nakapag-isip na ako pinuno . Alipin sakin ka tumuloy mamaya. At maaari na kayong magpahinga. .. " tumango ang lahat samatala napatingin naman ako sa alipin na nagpakita ng katapangan kanina lamang na ngayon ay pinapasalamatan ng isang babae at ang kaninang alipin na nagdala ng balita.

"Salamat dahil magagamot na ang aking asawa.. " sabi ng babae na kinangiti. Ko.. I look at the servant.

"Walang anuman iyon sana nga ay gumaling ang inyong asawa. "

You are something nic. And i can't help but be amaze at you in every minute seconds that i am with you.

Who are you really dahil habang tinitignan kita ay parang may di pa ako nalalaman. And i will unfold it soon.

.😍😍😘😍😘😘😳😳😳😳😁😁😂😂

Bawi lang ako ulit guys sorry ngayon lang dahil daming projects at inuna ko ang the knife cuts deep na i-update.