Code Name: ATHENA (GXG)

Capitulo XXVI - La Nueva Reina

Athena

"Zurrie's safe for now, but still in coma so we don't know yet kung kailan sya gigising but for now pwede na kayong magpahinga, she's alive."

"But brain dead." I bluntly said sabay labas ng kwarto kung nasan tahimik pang natutulog si Zurrie na punong puno ng kung ano anong nakakabit sa katawan nya.

"Athena.." Sarah called me pero hindi ko sya nilingon at diretsong tumungo sa katabi pang mga kwarto.

"Your friend Maple is fully recovered while the other one needs still to rest for less than a week, fresh pa kasi yung stitches nya." Napabuntong hininga nalang ako ng marinig iyon, hindi ko sya pinansin at tahimik lang na nakatungo sa kwarto kung nasan nagpapahinga si Veron habang yakap yakap sya ni Maple.

"Good for them." I just said at nagpatuloy sa paglalakad. Hindi ko na napansin yung sarili ko na nakahinto na pala ako sa isang malaking kwarto, tahimik na nakatungo sa babaeng nakaupo sa kama nya, nakasandal ng bahagya ang ulo sa headboard ng kama ng ospital habang sinusubuan ng mainit na sopas ng babaeng sobrang malapit saakin.

"And about Amber, minor injuries lang naman inabot nya but she still undergo post traumatic experience kasi kaya sya ganyan.. Mabuti nalang at nakakausap padin sya ni Koleen. Hope she gets better, she just needs positive people to surround her."

"Sun.." I whispered out of the blue in front of the glass door not minding the person who keeps on talking to me at my back. I look at Sun, Hoping that she can hear me at least.. ngunit isang tao lang ang napalingon sa direksyon ko. Otomatikong naiyukom ko ang palad ko ng makita ang ngisi nyang iyon.

"I know it's hard for you to take all of this at once but if you need someone to talk to, you know where you can find me." Ani ng babaeng kanina pa sunod ng sunod sakin. Saglit ko syang nilingon at walang ganang tinitigan.

"Thanks but no thanks Zelle" I coldly said but she just smirk and shrugged at me, staring at every part of my face.

"Its Dra. Gutierrez now Lorraine. Anyways, mauna na ko. You should rest as well, sobrang bilis ng heartbeat mo for a normal person na kanina pa kalmado ang physique." Masungit nyang pagkakasabi atsaka nya ko iniwan sa hallway ng ospital. Malalim na napabuntong hininga nalang ako sabay upo sa bakanteng upuan na nasa gilid ko sapo sapo ang ulo ko. Heck! It's still hurts!

"Mukhang kailangan mong ilabas yan sa firing range ah?" My head tilted upwards when someone tap my back.

"Trixie.."

"The one and only hahaha! Mejo masama tama ni pareng Veron ah.. pupusta ko tatlong araw palang umiinom na ulit ng alak yan oh" she laughed. I can sense that someone sent her here to talk to me, hindi sya pupunta dito ng walang dahilan dahil sya ang pinag-mmanage ko ng range at orphanage. Masyado syang busy para puntahan pa ko dito.. She usually message/call me to deliver some updates hindi ganito.

"Crazy.." I just said to her atsaka diretsong umupo sa upuan ko, pinamulsa ang mga kamay ko sa jacket pockets ko, at bahagyang sinandal ang uluhan ko sa dingding.. naghihintay na sabihin nya sakin ang tunay nyang pakay.

"At least you smile. Kamusta naman ang bagong Alta Presidente ng prismo?" Bahagya akong napailing sa tanong nyang iyon. Lalo pang nadagdagan ang sakit ng ulo ko ng maalala ang isa pang responsibilidad na ni minsan ay hindi ko pinangarap na mangyari.. If mom and dad were still alive, hindi na sana ako mahihirapan ng ganito ngayon. Dahil sa naikulong na ang dating hari ng prismo na si Stefan, lumabas na din ang lahat ng madudumi nyang gawain sa ilang taon nyang panunungkulan sa mga Elitista. Kasama na roon ang pagnakaw nya sa posisyon ng pamilya namin sa prismo, ang planong pagpatay sa amin ng buong pamilya ko ng gabing iyon. Walang may alam na nabuhay ako, si Leon at si Koleen.. Matagal naming itinago ang lahat sa tulong ni Aunt Cynthia at mukhang ngayon na ang tamang panahon para malaman ng lahat ang totoong nangyari sa pamilya namin. Ang totoong baho ni Stefan.