My Bromance (boyxboy) (Soon To Be Published Under SKY Fiction)

MB 2 CHAPTER 37!

HELLOW ? AFTER MANY YEARS!
HHAHAH. BUSIT KASE YUNG ORAL DEFENSE PINAHIHIRAPAN AKO.

SO I HOPE YOU LIKE IT. SANA MAGUSTUHAN NYO ITONG CHAPTER NATO.

ALEX POV'S

Hindi ako makapaniwala na nasa harap ko na yung taong matagal ko ng hinihintay.

Yung taong laging nasa isip ko at yung taong hanggang ngayon ay nandito parin sa puso ko.

Grabe, di ako makapaniwala na nasa harap ko na siya.

"Alex." Sabi nya sa akin at napa upo ako sa kanyang harapan.

"Oo, andrei ako nga ito. Kilala mo pa ba ako ?" Sabi ko habang tumutulo ang luha ko. Tears of joy.

"Hindi ea. Pero parang pamilyar yung.. yung itsura nyo pati pangalan mo.". Sabi nya at halatang naguguluhan.

"Halika, dun tayo sa room ko mag usap." Sabi ko sa kanya at tumayo na kami paalis ng shop.

Napatingin sa akin yung mga kasamahan ko sa shop na parang nagtataka kung bakit ako umiiyak.

"Kuya. Diba siya yung bad guy na tumulak sayo." Sabi ni angel habang naka upo sa bed.

"Hindi sya bad angel. Nagulat lang si kuya andrei."

"Ah. Ganun ba. Sorry kuya andrei. Diba ikaw yung nasa shop kanina, bigla ka pong nawala." Sabi ni angel.

"Ah baby angel. Dun ka muna kay ate jeng jeng mo may pag uusapan lang kami ni kuya andrei. Okay" sabi ko at tumango tsaka na lumabas.

"Bye kuya andrei." Sabi nya sabay labas.

Bumaling yung tungin ko kay andrei na nakangiti na tinitignan palabas si angel.

Ganun parin ang itsura nya. Hindi parin nagbabago.

Mahal ko parin sya.

Mahal na mahal.

"Ahem." Napatigil ako sa pagmumuni sa kanya kaya bumalik ako sa realidad.

"Ah. Ahm, so yun sorry kanina. Im sure nabigla ka kase bigla kitang niyakap." Sabi ko at napayuko.

"Okay lang ano ba. Ako nga dapat ang mag sorry kase tinulak kita ea." Sabi nya at tumingala ako sa kanya.

Nakita ko nanaman yung ngiti na matagal ko ng hindi nakikita.

Lord ? Thank you.

"Kamusta kana ?" Sabi ko.

"O..okay lang naman." Naguguluhan nyang sabi.

Bigla kong naalala na nagka amnesia pala siya.

"Ahm kilala mo ba ako ?" Sabi nya at napatingin sya sa akin.

Oo andrei kilalang kilala kita. Ikaw ata yung taong hindi ko makakalimutan.

"Oo andrei. Kilalang kilala." Sabi ko sabay lapit sa kanya at hinawakan ko ang kanyang mga kamay.

Nabigla siya pero hindi nya tinanggal yung mga kamay nya na hawak ko ngayon.

"Pwedi bang. Tulungan mo akong maka alala?" Sabi nya at halata sa kanyang mga mata ang awa.

Kahinaan ko talaga yung nakikita yung taong mahal ko.

"Oo my loves." Sabi ko at lumapit sa kanya.

Dahan dahan akong lumapit upang mahalikan ulit siya.

Okay lang na sampalin at itulak nya ako ang mahalaga dumampi ang mga labi ko sa kanya.

Baka sakaling maka alala siya.

Dumampi na ang labi ko sa labi nya at parang bumalik ang mga alaala nung una kaming nag make love.

Ang sarap parin ng labi nya. Hindi parin nagbabago ang lasa nito.

Matamis na gustong gusto ng mga labi ko.

Hinihintay ko na dumampi yung palad nya sa mukha ko pero wala. Sumabay din sya sa halikan namin.

"So..sorry." sabi nya at bumitaw na sya sa paghahalikan namin.

"Huwag kang mag sorry. Andrei. Gusto kong maalala mo kung sino ka kung sino ako at kung ano ano pa." Sabi ko at humarap ng diretso sa kanya.

"Wait, i save my cellphone number to your cellphone. Itetext kita bukas kung anong oras tayo magkikita. Dito nalang din." Sabi nya at biglang tumayo.

"Bakit hindi na ngayon. " sabi ko at napatayo na din.

"Baka hanapin ako ni danilo. Isa pa di ako nakapag paalam sa kanya." Sabi nya at ngumiti sa akin.

tang inang danilo na yan. Mang aagaw!!! Sana bumalik na ang mga alaala ni andrei para maalala nya kung sino talaga ang mahal mo andrei.

"Oo sige. Save mo number mo dito and ill text you." Sabi ko at iniabot ko sa kanya yung cp ko.

"Salamat. See you tomorrow." Sabi nya at umalis na.

Hinatid ko sya sa sakayan ng jeep at nalaman ko na nag stay siya sa hotel malapit lang dito.

Yes. Goodnews para kay tita and daddy.

Kailangan malaman na nila ito. Sigurado akong matutuwa sila pagnalaman nila na nandito na sa pilipinas si andrei myloves.

Pagkahatid ko kay andrei agad akong nag ayos para puntahan si daddy at tita.

Ibabalita ko ang goodnews sa kanila na ikakatuwa nila.

"Baby angel come here, aalis tayo puntahan natin sila mommy." Sabi ko kay angel at lumapit naman ito.

"Kuya, sino yung guy kanina?" Sabi ni angel.

"Ah, yung guy kanina? Bastat malalaman mo rin baby okay? Sa ngayon punta muna tayo kina dad. Ate jeng kayo ng bahala sa shop." Sabi ko.

"Sige sir ingat po." Sabi ni jeng at tumango lang ako.

Habang nasa byahe ako hindi ko at tinatahak ang daan patungo kina daddy di ako makapaniwala na makikita ko ulit si andrei ang taong nagbigay buhay sa akin.

Halong saya at luha ang nararamdaman ko. Masarap pala sa pakiramdam na makita ulit yung taong mahal mo.

Huwag kang mag alala andrei myloves. Ibabalik ko lahat ng alaala mo at tutulungan kitang maalala moko.

Ipapangako ko yan, dahil sa ilang taon na nawala ka sa amin hindi ka nabura sa isip at puso ko kaya wala akong paki elam sa sasabihin ng iba ang mahalaga

Mahal na mahal kita.

Mahal na mahal kita andrei myloves.

HELLO PO? SHORT UPDATE? DON'T WORRY BABAWI AKO.

MAY PASOK KASE AKO SA WORK NGAYON EA.

ILOVE YOU GUYS :*