Karşımda duran bu kız gerçekten fazlasıyla güzeldi.Siyah saçları ve mavi gözleri vardı.Boyu biraz kısaydı ama yüzü o kadar güzeldi ki boyunun kimsenin umrunda olmadığından emindim.Endişeli bir şekilde bana bakıyordu.Tabi aynanın karşında manyak gibi kendime bakıp düşünüyordum.O kadar çok dalmıştım ki onu bile fark edememiştim.Uzaktan bakınca deli gibi gözüktüğüme emindim.Yani bana böyle bakması çok normaldi.
“Merhaba ben Mina.Seninle aynı sınıftayız.”dedi gülümseyerek.
Gülümsemesi bile o kadar güzeldi ki.Bir dakika sınıfta Baranın dışında yanı boş olan kız Mina değilmiydi?Ahh ilk başta Minanın yanına otursaydım bunların hiçbiri başıma gelmeyecekti.Neyse düşünmemeliydim.Yoksa bir düşünmeye başladım mı dalıp gidiyorum.Bende gülümseyerek karşılık verdim.
“Bende Ada.Zaten biliyorsun”dedim.
“Az önce olanları gördüm.Kafaya takma lütfen.Rüzgar hep öyledir.Kendini bir şey zanneder.Çevrende gördüğün kızların birçoğunu senden daha beter bir şekilde rezil etmiştir.Ona karşılık vermelisin.Susmamalısın.Susarsan iyice üstüne gelir.”
“Biliyorum karşısında öylece durmamalıydım.Orda ona bağırarak karşılık vermeliydim.Ama bir anda neye uğradığımı şaşırdım.Etraftaki insanlarında bizi dinlediğini görünce sadece nasıl bir duruma düştüğümü düşünmeye başladım.”
Tuvalete şöyle bir baktığımda kimsenin olmadığını fark etim.Düşünmeye o kadar çok dalmıştım ki herkesin dışarı çıktığını bile fark etmemiştim.O sırada tuvaletin kapısı açılarak içeriye 2 kız daha girdi.Gülümseyerek bizim yanımıza geldiler.
“Merhaba ben Alya”
“Bende Çisil.”
İkisinede gülümsedim.İkiside fazlasıyla güzeldi.Alyanın kahverengi saçları ve yeşil gözleri vardı.Onunda boyu kısaydı.Çisil ise benim gibi sarışın ve mavi gözleri vardı.Çisilin boyu ise benle hemen hemen aynıydı.Belki ondan 1 cm falan uzundum.Ben üçününde ne kadar güzel olduğunu düşünürken Mina konuşmaya başladı.
“Ee biz sınıftan çıktıktan sonra ne oldu?”
Alya;”Baran herkese bağırıp susmalarını istedi.Aynı zamanda böyle bir şey olmadığını da bastıra bastıra söyledi.”
Çisil;”Ne kadar böyle bir şey olmadığını söylesede bütün sınıf yine fısır fısır konuşmaya devam etti.”
Mina;”Her zamanki gibi.”
“Ona karşılık verip böyle bir şey olmadığını söylemeliydim.Böylece bütün sınıf duyardı.Ve olmayan bir şeyi konuşmazlardı.Bütün suç bende.”dedim.
Mina;”Hayır öyle söylesen bile hiçbir şey değişmezdi.Yine aynı şekilde konuşurlardı.”
Alya;”Plan yapmalıyız o seni nasıl rezil ettiyse bizde onu rezil etmeliyiz.”dedi bana bakarak.
Çisil;”Alya haklı.Okuldaki bütün kızlar ona bakıyor.Kendini bulunmayan hint kumaşı zannediyor.”
Daha yeni tanıştığım kişilerin beni bu şekilde korumaları çok hoşuma gitmişti.Şimdiye kadar gittiğim okulların hiçbirinde kendimi bu kızlara yakın hissettiğim kadar kimseye böyle yakın hissetmemiştim.
Belkide o kadar umutsuz olmamalıydım.Bu kızlar sayesinde her şey mükemmel olabilirdi.
Mina;”Artık 4 kişilik bir grubumuz var.Bundan sonra hep beraberiz.”dedi hepimize bakarak.Hepimiz aynı anda gülmeye başladık.Galiba ilk defa gerçek dostlarım olacaktı.
Çisil;”Ada bence yüzünü yıkamalısın.Bu halle dışarı çıkarsan herkes senden kaçabilir.”dedi gülerek.
“Hahahaha haklısın.Şuanda hayaletten bir farkım yok.”dedim gülerek.
Hepimiz yine gülmeye başlamıştık.Öğle arasında dışarıda konuşup plan yapacaktık.Elimi yüzümü yıkadıktan sonra tuvaletten çıkıp sınıflarımıza gittik.Çisil ve Alya bizim yanımızdaki sınıftaydılar.Sınıfa girdiğimizde bütün sınıf bize bakıyordu.İşte bundan nefret ediyordum.
Tam Minanın yanında oturacakken çantamın Baranın sırasında olduğu aklıma geldi.Ahh lanet olsun!! Bütün her şey beni buluyordu.Mina çoktan oturmuş benim hala neden oturmadığımı sorarcasına gözlerime bakıyordu.
Ona doğru eğilerek “Çantam Baranın sırasında.Onu almam gerek.”dedim.
Mina;”İstersen ben alabilirim.”dedi.
“Hayır.Benim almam gerekiyor.Eğer şimdi gidip almazsam ondan utanıp korktuğumu zannedecek.”
Mina;”Haklısın.Senin alman gerekiyor.”
Arkamı dönüp Baranın sırasına ilerlemeye başladım.Kafamı kaldırıp sırasına baktığımda hala bana aynı ifadeyle bakıyordu.Hayır ne diye bakıyor anlamadım ki.Sıraya iyice yaklaştığımda kafamı eğmeye başladım.Böyle yapmamalıydım.Kafam dik bir şekilde yürümeliydim.Ama yapamıyordum ben hep böyleydim.
Çantamı sıranın üstünde gördüğümde hızlıca alıp arkamı döndüm.
“Ada?”
