BÖLÜM 20

2.3K 107 23
                                    


Bu bölüm biraz geç kaldı.Bundan dolayı sizlerden özür dilerim.Belli bir süre arkadaşımla çiftlikte kaldığım için yazamadım.Eve dönünce de ders çalışmaktan vakit bulamadım.Malum hayatımı belirleyecek bir sınav beni bekliyor.Ygs lys ye çalışmaktan zor vakit buluyorum.Sizlerden beklediğim desteğiniz.Vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin.Hatta bana mesaj atın.Kitap hakkındaki düşüncelerinizi beğenip,beğenmediğinizi,önerilerinizi bana söyleyebilirsiniz.Sizi seviyorum..





Hayat yaşadıkça bize çok şey öğretir.Kimi zaman sevdiklerimizi elimizden alır,kimi zaman bizi onlarla mutlu eder...Yeri gelince kimseye güvenmemeyi öğretir,yeri gelince güveni en dibine kadar yaşatır.Bu saatten sonra anlamıştım hayatın ben yaşadığım süre içinde daha bana göstereceği çok şey vardı.İyi veya kötü...

Türkiye ye geldiğimden günden bugüne hayat bana çok şey göstermişti.İlk defa bir erkekten hoşlanmıştım.İlk defa bir erkekle bütün günümü geçirecek kadar cesaretlenmiştim.İlk defa babamla çok daha yakındım.Onun bana güvendiğini beklide ilk defa bu kadar derinden hissetmiştim.Aynı zamanda ilk defa da bir insanın ne kadar kötü biri olabileceğini görmüştüm.İlk defa bir insandan bu kadar nefret etmiş bu kadar iğrenmiştim.Hayat işte...

Bugün okula gitmemiş bütün gün odamdan çıkmamıştım.Tek yaptığım ayıcığıma sarılarak ağlamak olmuştu.Bütün gün kızlar arayıp durmuştu.Ama telefonu açıp onlara olanları anlatmaya yetecek kadar gücüm yoktu.Kendimi o derece kötü hissediyordum.

Bir anda kapım açılınca endişeli bir şekilde bana bakan üç çift göz gördüm.Hepsi koşarak içeri girdi ve bana sarıldılar.Uzun bir süre onlara sarılarak ağladım.Kendim de konuşacak gücü bulunca konuşmaya başladım.

''Çok kötü şeyler oldu kızlar.''

Alya;''Neler olduğunu anlat bize canım.İçini dök.Rahatlayacaksın inan bana.''

Hepsi gözümün içine öyle bir bakıyordu ki benim için gerçekten çok endişelendiklerini anladım.Kötü günümde yanımdaydılar.İşte bunlar benim gerçek dostumdu.Kızlara bütün olanları tek tek anlattım.Hepsi o kadar şaşırmıştı ki.

Mina;''Rüzgar bu kadarını da yapmış olamaz.İnanamıyorum gerçekten.''

Çisil;''Bende öyle.Hadi anladık Adadan bu kadar nefret ediyor peki ya Baran?Baran onun en yakını.Çağan ve Topraktan bile daha yakındırlar ikisi.''

Alya;''Aynen öyle bunu Barana nasıl yaptı.Sonuçta baban bütün gününü Baranla geçirdiğini öğrenseydi Baranla bir daha seni görüştürmezdi ve Baran bu duruma çok üzülürdü.Niye Baranı üzmek istesin ki?''

''Bilmiyorum aptal işte.Demek ki en yakın arkadaşını düşünemeyecek kadar düşük biri başka bir şey diyemiyorum.''dedim.

Mina;''Benim aklıma tek bir şey geliyor.''Diğerleri de aynı şekilde benimde dediler.''Ne geldi ki ''dedim.

Alya;''Söyleyeceğiz ama kızmak yok.''dedi.Ne diye kızacaktım ki.

''Çisil;''Belki de Rüzgar senden hoşlanıyordur.''dedi korkarak.

Yuhhhh.Ohaaa artık.Gerçekten bunu düşünmüşler miydi.Rüzgardan bahsediyoruz.Hadi bir mucize olsun benden nefret ederken bir anda hoşlansın.Ama Rüzgar yani bu.Ben daha onda bir kalp olduğuna bile emin değilken onun birinden hoşlandığını düşünemiyordum.

YENİ HAYATHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin