They Took Me - 1 (Afgerond)

Hoofdstuk 3

Herschreven Op 6 September 2018

Ik word wakker geschud. "Schoonheid, opstaan." Ik kreun en ga rechtop zitten, ik zie Dennis me aanstaren. "Het is 1 uur, beauty, vandaag mag je je broer zien." Mijn ogen vliegen open. "We hebben kleding voor je klaargelegd, volg mij naar de badkamer." We lopen voor mijn gevoel miljoenen hallen door. "Hier is onze kamer vanaf nu." Onze? Onze kamer... het is een mooie moderne kamer (Zie afbeelding 1).  We lopen naar de badkamer, "Zo, make-up ligt in de la,  een handdoek is daar. Denk maar niet dat je zo maar kan weglopen, ik blijf gewoon in de slaapkamer." Dennis loopt de badkamer uit. Langzaam kleed ik me uit en stap ik onder de douche. Ik sta zo ongeveer 20 minuten onder douche wanneer ik Dennis hoor roepen "Sophie, schiet op!" Ik zet de douche uit en kleed me aan, pak het make-up tasje en doe een licht laagje foundation op, nude lipstick, mascara, en eye-liner. Ik kijk in de spiegel en zie dat de kleding die ze me hebben gegeven, een pastel roze korte jurk, met een gouden band om mijn heup om het niet vierkant te maken. Ik loop de badkamer uit en zie Dennis me aanstaren "Wow." Ik wenk naar de deur, hij slaat zijn arm om mijn heup, maar ik sla zijn arm meteen weg. Hij lacht, we lopen de woonkamer binnen en de jongens scannen mijn lichaam meteen, dit bevalt me niet. "Ik heb je nog niet ontmoet, ik ben Ethan." Zo zeggen 3 jongens hetzelfde, dus we hebben nu... Jay, Dennis, Ethan, Chris, Daniel en... waar is Oliver? "Waar is Oliver?" Vraag ik op een brutale toon. "Die haalt je broer op." Ik hoor de deur open gaan met James en Oliver die naar binnen lopen. Ik ren naar James toe en knuffel hem zo hard dat ik ooit heb gedaan, de tranen lopen over mijn wangen. "Ik wil hier weg." Fluister ik in zijn oor, "Wat hebben ze je aangedaan?" Vraagt hij. Ik wacht even en zeg "Ik ben een keer gesl-" Voordat ik mijn zin kan afmaken word ik weggetrokken door Jay. "Genoeg." Snauwt Jay. Ik kijk hem boos aan en geeft hem een klap, hij wil me terug pakken maar word snel achteruit getrokken door Dennis. James pakt me snel weer af van Dennis en houd me bij hem. "Soph, daag ze niet uit okay?" Zegt James, Dennis knikt instemmend. Die twee kennen mekaar al, ik weet het gewoon. "James, jij kent Dennis al." Zeg ik. Hij kijkt verschrikt op. Ik word opnieuw weggetrokken door Dennis, en James loopt mee. Ik word neergezet op Dennis zijn bed en de jongens gaan zitten. "Oké, ja we kennen elkaar al." Ik sta op, maar word neergeduwd door James. "Was mijn kidnapping met intentie?" Zeg ik, mijn stem word zachter hoe verder ik de zin in kom. Ik raak compleet verward, maar het klopt gewoon! Normaal weet James nooit zijn rooster, en we gingen die ochtend wel 2 minuten eerder weg. Ik maakte meteen oogcontact met Dennis toen we binnen kwamen, James was totaal niet bang of iets! Het klopt gewoon. Ik kijk James aan en ik begin te huilen. Ik ben alleen. Ik was al de hele tijd alleen. "Je hebt gelogen James, gelogen." James kijkt me aan, schuldig. "Sophie, waar denk je dat we het geld vandaan haalden voor ons huis? Pap werkt niet, jij ook niet, en ik... tja, dit dus." Ik sta op, en verkoop hem een flinke klap. Alle boosheid die ik opgestapeld had. Hij staat op en pakt me vast, en duwt me tegen de muur aan. Mijn hoofd bonkt zo hard tegen de muur aan dat alles zwart word. Ik hoor alleen nog maar Dennis en Oliver die de kamer binnen komen, James word weggedrukt door Oliver en Dennis tilt me op en legt me van de grond op het bed. Ik kreun en tranen lopen langs mijn wangen, van de pijn, en ik voel me zo alleen... Ik voel me ingestopt worden, iedere kleine beweging die ik maak doet onverklaarbaar veel pijn. James, mijn eigen broer. Je kan je waarschijnlijk niet voorstellen hoe ik me voel. Ik val in een pijnlijke slaap.