They Took Me - 1 (Afgerond)

Hoofdstuk 5

Herschreven op 3 Januari 2019 :)

"Is je prinsesje te alleen, te zwak, te verdrietig en moet je te veel op haar letten? Zo voelde ik me iedere dag 24/7, toen moest ik voor je prinsesje verzorgen, voordat ik haar aan je verkocht." Waar is mijn zorgzame, zachte, beschermende broer gebleven? Ik kijk hem aan, hij ziet de pijn in mijn ogen. "Wist je dat je niet eens gewild was vanaf het moment dat je geboren was?" Ik kijk naar mijn voeten. "Wat bedoel je James?" Vraag ik fluisterend. "Toen je geboren was, overleed je bijna. Je longen werkte niet goed, maar de mijne wel. Je werd net op tijd gered, helaas. Mam is weggerend vanwege jou, ze kon alle medische kosten van JOU niet betalen." Ik begin te hyperventileren. Adam kijkt geschrokken op, "Gast, wat moeten we doen?!" Adam vraagt het opdringerig, maar James lacht en zegt: "En waarom zou ik dat vertellen?" Adam kijkt hopeloos, ik wijs naar de boterham zakjes. Hij geeft me er één en ik begin erin te ademen. Ik word rustiger, Dennis en Jay kijken me geschrokken aan en ik zak op de grond. Ik ben zo moe, van alles, en nu nog eens van het hyperventileren. Ik sta op en ga dicht bij James staan, ik voel zijn adem in mijn nek. "Wat heb ik jou ooit misdaan?" Ik loop weg, de adrenaline pompt nog door mijn aderen, deed ik dat nou? Ik merk dat niemand op me let, en dat dit mijn moment is om te ontsnappen. Als ik kan, dan ontsnap ik, dan geef ik mijn vader en mijn broer, James, aan bij de politie en dan kan ik bij iemand anders wonen! Ja, ik kijk naar de deur, ik zie dat ze vergeten zijn de deur op slot te doen. Ik sprint naar de deur toe, en open hem. Ik zie dat ik in een verlaten gebouw zit met hekken er omheen, ik hoor voetstappen achter me, en één hand die mijn arm vast pakt, ik wurg me los en klim over het hek heen, ik ren weg. Ben ik vrij?