They Took Me - 1 (Afgerond)

Hoofdstuk 8

Herschreven op 3 Januari 2019 (I'm on a streak xD)

Die avond mag ik naar het meisje toe, ik loop, kennelijk, James zijn slaapkamer binnen. Adam doet de deur achter hem dicht. "Hoi, ik ben Sophie." Het meisje kijkt me aan, haar gebroken ogen... "James is mijn tweeling broer, het spijt me voor hem." Het meisje begint een beetje comfortabeler te worden. "Ik ben Jasmin... ben jij gekidnapt of..." Of hoor ik erbij, oh hell no. "Ik ben gekidnapt, ik ben gekocht door Adam. Hij is best aardig." Het meisje kijkt me verbaast aan, "Hoe kan iemand hier aardig zijn." Zegt ze. Ik hoor Adam vanaf de gang zeggen; "Ik kan jullie horen!" Hij moet lachen, hoorde hij dat ik hem best aardig vind? Ik begin rood te worden. Waarom mag hij niet weten dat ik hem 'aardig' vind? Sophie, snap out of it! "Wil je wat eten of zoiets? Misschien kunnen we samen koken voor iedereen?" Ik probeer haar iets op te vrolijken. "Oh, okay." Ik doe de deur open en zie Adam ervoor staan, "Alleen ik en James zijn er vanavond, de anderen zijn vanavond weg." Ik knik, en loop voorzichtig met Jasmin naar de keuken (zie afbeelding). "Dus, wat zullen we maken?" Ik zie één kookboek liggen, Jasmin kijkt mee over mijn schouder, "Stop!" Ik stop met bladeren en we eindigen op een recept, spaghetti. "Klinkt goed." Adam loopt de keuken in en gaat achter het barretje zitten, hij pakt z'n telefoon en dwaalt af. We zijn inmiddels zo'n 20 minuten bezig, wanneer James de keuken binnenloopt, "Wat is er hier aan de hand?" Ik zie hem naar Jasmin kijken en ik probeer oogcontact te maken. "James, we moeten even praten." Zeg ik, ik bedoel, waarom zit hij nou weer een eigen meisje te kidnappen. "James, wees alsjeblieft aardig tegen Jasmin." James lacht. "Ik meen het, ik heb niet nog iets te verliezen dus straf me wat je wil, maar blijf met je poten van Jasmin af." Ik ben zo aardig tegen Jasmin omdat ik weet hoe gestoord James kan zijn. "Geloof me, je hebt nog veel te verliezen." Ik kijk hem aan, "Zoals wat? Mijn maagdelijkheid?" Hij kijkt geschrokken op, zo te zien hoorde Adam het ook want hij kijkt op, Jasmin kookt gewoon rustig door. Ik loop terug en help Jasmin. Na nog zo'n 30 minuten zijn we klaar. "Avondeten is klaar!" Ik zie dat James naast Jasmin wil zitten, maar snel huppel ik naar de stoel toe, ik zit nu naast Jasmin en James en Adam zitten tegen over ons. Het is awkard, maar het eten is wel best lekker. We zijn allemaal klaar. "Ik ruim alles wel op." Jasmin en James lopen de keuken uit. "Ik help wel mee." Zegt Adam. We staan zo'n 15 minuutjes op te ruimen. "Jemig, de tijd vliegt voorbij, het is alweer 23:00. " Ik knik en loop richting de slaapkamer, en door naar de badkamer. Ik haal mijn make-up af, douche en doe een over-sized sweater aan. Ik doe mijn haar in een warrige knot en loop de badkamer uit. "Jij kan." Adam knikt, legt zijn telefoon neer, maar vergeet hem af te sluiten, hij en loopt naar de badkamer en doet de badkamer deur op slot. Ik kan de politie nu bellen, maar wil ik ontsnappen?

We zijn alweer bij hoofdstuk acht! Hoe vinden jullie het verhaal? <3