Hoofdstuk 16

1.2K 34 2
                                    

We lopen nu al 1 1/2 uur. "Hoe ver zijn we?" Ik zie Oliver lopend achter zijn telefoon. Ik zie nog de afstand die we moeten, "We zijn halverwege." Zegt hij. Ik zucht, mijn enkels doen zo verschrikkelijk veel pijn. "Misschien moeten we even een pauze nemen." Stel ik voor. "Ja inderdaad, ik kan echt niet meer!" Hoor is Jasmin zeggen,  we gaan aan de kant van de weg zitten. Ik zie Adam half gebroken zitten. Dennis zit naast hem, ze praten. Ik heb ze nog nooit zo gezien. Na 15 minuten hoor ik iemand zeggen "Laten we verder gaan." We staan allemaal op en ik loop snel naar Adam toe. "Praat met me, wat is er?" Ik probeer hem aan te kijken, maar hij kijkt weg. "Dus je praat gewoon niet, wat is er wel niet aan de hand?" Ik begin me zorgen te maken. Ik loop weg, naar Dennis toe "Wat is er met jullie?" Hij kijkt me aan, "Jullie?" Vraagt hij. "Doe niet dom." Hij draait met z'n ogen en begint uit te leggen. "Die jongens die ons hadden aangevallen, dat was Adam z'n beste vriend. Adam had het een tijdje heel erg moeilijk gehad, en toen was één van die jongens er voor hem. Ik vertrouwde hem nooit al, maar ja. Ze waren beste vrienden, ble ble ble, nu probeert hij jou persoonlijk aan te vallen. Hier is hi-" Ik onderbreek hem "Welke was het, de blonde of..." Hij reageert op 'de blonde' dat is hem dus. "En nu heeft Adam duidelijk tijd nodig." Ik knik. 

~ Ze zijn inmiddels thuis aangekomen

Ik loop naar de slaapkamer en ik kleed me even snel om. Ik pak één boek over een of ander murder mystery. Ik loop naar buiten en ga op één van de zonnestoelen liggen. Ik pak het boek en ik begin te lezen. Woord voor woord, bladzijde na bladzijde, hoofdstuk na hoofdstuk. Ik lig nu ongeveer 1 1/2 uur te lezen en ik leg het boek weg. Ik loop naar binnen en ik zie Adam op het bed liggen, jemig wat ziet hij er depressief uit. Ik besluit het te negeren en pak een badpak uit de kast. Ik loop de badkamer in en doe het badpak aan. Ik pak mijn badslippers en een handdoek. Ik loop naar het zwembad toe, ik doe mijn badslippers uit en ik maak een nette duik, ik trek een paar baantjes wanneer ik James naar buiten hoor lopen. "Hey, mind if I join you?" Ik knik, en hij springt erbij in. We drijven voor een tijdje en praten. "Waarom... mishandelde je me die keer bij het huis in Nederland?" Ik wou dit al zo lang vragen, maar we hadden nooit een moment alleen. "Ik had geen controle over mezelf." Ik kijk hem aan met één wenkbrauw omhoog. "Het spijt me ervoor. Echt waar." Ik doe alsof ik een knuffel wil geven maar ik splash hem recht in z'n gezicht. Hij splasht terug, opeens hoor ik auto's aankomen. Wat is dit nou weer? Ik hoor mannen schreeuwen, "Handen omhoog, schoonheid!" Dezelfde blonde jongen, dus die ex-beste vriend van Adam. Ik draai me om "Ah, het is de pittige." Ik kijk hem boos aan. "Uit het zwembad schoonheid." Ik blijf er uitdagend nog steeds in, hopend dat ik tijd kan rekken. James komt op me af gezwommen, maar ik steek mijn hand op dat hij moet stilstaan. De blonde jongen pakt zijn pistool en wijst hem naar mij, ik hoor de voordeur openen, ik zie Adam en Dennis staan. "Uit het zwembad, nu." Hij zegt het op een rustige, maar dreigende toon. Ik luister en klim uit het zwembad. "Naar mij toe." Ik loop heel rustig naar hem toe. "Wat wil je van haar?" Hoor ik Adam roepen. Ik kom zo dichtbij dat één van de jongens me midden in hun groep trekt. "Adam!" Roep ik nog, maar ze nemen me mee. Ik zie de blonde jongen nog even met Adam praten; "Zie je het niet? Jij nam alles van mij af, en nu neem ik alles wat dierbaar van jou is van jou af." De blonde jongen draait om en seint dat ik met hem mee moet gaan. We lopen een busje in. Ik hoor James nog schreeuwen, maar ik word snel doorgedrukt. "Laat me los." Zeg ik kortaf. Ik heb hier echt geen zin in! De jongen die me vast heeft sla ik en ik ontsnap uit z'n grip, maar voordat ik het weet komt de volgende, en nog een. "Ze is nog steeds zo sterk als eerst." Ik kijk hem woedend aan. Tranen schieten binnen wanneer  ik de jongen in zijn ogen kijk, dit zijn een andere soort mensen, niet zoals Dennis of Jay. Erger, veel, heel veel erger. Hij heeft kille, boze ogen. Bijna zwarte ogen, het is de blonde jongen. "Ik ben Niels." Hij lacht wanneer hij mijn tranen ziet. Dit word een levende hel.

They Took Me - 1 (Afgerond)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu