💛မောင့်မဟေသီ💛 💛ေမာင့္မေဟသီ💛

Two

Unicode

🌸မောင့်မဟေသီ🌸
🌸အပိုင်း-2🌸

ဝမ်းနည်းမှုတွေနဲ့ လျှောက်လာတဲ့လမ်းတွေမှာ
မျက်ရည်စက်တွေ ကျကျန်ခဲ့တယ်ဆိုတာ ဘယ်သူသိမလဲ?

မစခင်ကတည်းက ရှုံးနိမ့်ပြီးသား အချစ်တစ်ခုအတွက် သူမအဆမတန်နာကျင်တယ်ဆိုရင် လှောင်ပြောင်ကြမလား?

တစ်ကြိမ်တစ်ခါပဲ ခရီးသွားဟန်လွှဲ ဆုံခဲ့ဖူးတဲ့ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို ဒီလောက်အထိထိ ဘာကြောင့်နှစ်နှစ်ကာကာ ချစ်မိသွားသလဲ သူမမသိပါ.

သေချာတာတစ်ခုကတော့ Kim Jong Inဆိုတဲ့ သူ့ကိုကျွန်မပြောပြ၍မတက်လောက်အောင် မြတ်နိုးပါသည်။

Sakuraပင်တွေဆီ ရွေ့လျားနေတဲ့ ခြေလှမ်းတွေ.

လမ်းတစ်ဝက်မှာတင် ဖြတ်ဝင်လာတဲ့ phလေးက Ommaဆီမှ.

"soo~hello omma"

အက်ကွဲနေတဲ့အသံအား မနည်းထိန်းကာ ပြန်ထူးလိုက်ခြင်းသာ.

"fany~Sooအဆင်ပြေရဲ့လား? ommaဆီ phလေးတောင်မဆက်ဘူး"

"soo~ဟုတ် ပြေပါတယ် omma! phမဆက်ဘူးဆိုတာကလေ ဟို sooမအားလို့ပါ"

"fany~အေးပါ! ကျန်းမာရေးဂရုစိုက်အုန်း! စာလည်းကြိုးစား"

"soo~ဟုတ်ကဲ့ omma"

Ommaရဲ့မှာတမ်းတွေက တော်တော်နှင့်မပြီး.

ဟိုလျှောက်မေး ဒီလျှောက်မေးနဲ့ တစ်နာရီလောက်ကြာသည်။

နောက်ဆုံးတော့ ommaပူပန်ခြင်း ပြီးဆုံးသွားပြီထင်သည်။

phလေးချသွားပြီလေ.

phလေးအားအိတ်ထဲထိုးထည့်ကာ sakuraပင်တွေလွှမ်းခြုံထားတဲ့ ခုံတန်းလေး၌ သူမဝင်ထိုင်ရင်း earphoneအားတပ်ကာ အချိန်အတော်ကြာ မျက်လုံးလေးမှိတ်ထားဖြစ်သည်။

မျက်လုံးမှိတ်လိုက်တိုင်း ဘာလို့ရှင့်ပုံပဲပေါ်လာတာလဲ
Kim Jong In!

ဘာလို့ ရှင်ကျွန်မကို စိုးမိုးထားတာလဲ?

နားထောင်နေတဲ့ သီချင်းဆီလည်း အာရုံကမရောက်တော့.