FOUR

1.4K 151 9
                                    

Unicode

မောင့်ကားလေးထိုးရပ်လိုက်တဲ့နေရာက အပင်တွေညိုမှိုင်းအုံ့ဆိုင်းနေတဲ့ နေရာလေးဆီ.

"kai~ကဲ ဆင်းတော့"

"soo~ဒါကဘယ်နေရာလဲ ဂင်မ်ချီကောင်"

"kai~ရောက်ရင်သိရမှာပေါ့ ပဲခေါက်ဆွဲ နင်စကားသိပ်များတာပဲ! ဆင်းဆိုဆင်း"

ပါဝါတွေဒီဂရီတွေ ထုတ်ချင်တဲ့မောင့်ကို အရွဲ့တိုက်ကာ
ကားပေါ်ကမဆင်းပဲ ပေကပ်ထိုင်နေလိုက်သည်။

"kai~ဟေ့ ပဲခေါက်ဆွဲ ဆင်းလို့ပြောနေတယ်လေ"

"soo~နင်ဆင်းခိုင်းတိုင်း ငါကဆင်းရမှာလား? ဘာလဲ နင်ကငါ့အဖေလား?"

"kai~နင်ကငါ့ကိုကပ်တယ်ဟုတ်လား"

"soo~ဘာဖြစ်လဲ?"

နှုတ်ခမ်းအားထော်ကာ မျက်စောင်းထိုးပြီး မျက်နှာလွှဲလိုက်စဉ်.

ကူရှင်နဲ့လူနဲ့မကပ်တော့တဲ့ ခံစားမှုက ရင်ထဲစိမ့်ခနဲ.

ခ်ျိူ.င်းအောက်နှင့်ဒူးအောက်ကို လျှိူ.သွင်းထားတဲ့ မောင့်လက်တွေ.

ဘာလဲ ကျွန်မကိုမောင်ပွေ့ချီလိုက်တာလား?

"soo~ဂင်မ်ချီကောင်"

"kai~ငြိမ်ငြိမ်နေ ပဲခေါက်ဆွဲ ပစ်ချလိုက်မယ် အောက်ကို"

မောင်ကပြောရင်ပြောသလို အတည်လုပ်မယ့်ရုပ်မို့ ကျွန်မပါးစပ်က်ိုအလျင်အမြန်ပိတ်လိုက်ရသည်။

နိူ့မို့ဆို တကယ်ပစ်ချခဲ့ရမှာ.

ခပ်တည်တည်နှင့် ခြေလှမ်းတွေလှမ်းနေတဲ့ မောင့်လည်တ်ိုင်ကိုဖက်တွယ်ရင်း မောင်ခေါ်ရာနောက်သို့..

မှန်တံခါးအကြည်အား တွန်းဖွင့်လိုက်တော့ တိတ်ဆိတ်နေတဲ့အိမ်လေး.

"soo~နင်ငါ့ကိုဘာအတွက် ဒီကိုခေါ်လာတာလဲ ဂင်မ်ချီကောင်"

"kai~ငါ့ဘဝအမှန်ကို နင်သိစေချင်လို့"

"soo~ဘယ်လို"

"kai~ငါနင့်ကို ommaနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးမယ် ပဲခေါက်ဆွဲ!"

Sakuraပန်းပွင့်တွေ အလှဆင်ထားတဲ့ အခန်းလေးထဲ အိပ်စက်နေတဲ့  မိန်းမကြီးတစ်ယောက်.

💛မောင့်မဟေသီ💛 💛ေမာင့္မေဟသီ💛Where stories live. Discover now