Letters to Chan ° Stray Kids

Epilogue

"Ambagal bagal mo naman Sydney eh! Matatapos na yung banda nila Dowoon!" hila hila ako papunta sa unahan ni Cindy. Grabe na talaga tong pagiging fangirl nya. Di ko kinakaya. Ilang tao ang nabunggo ko dahil sa paghila nya. Sa lahat ng taong hinawi nya para lang makapunta sa unahan, ako ang pinagbubuntunan n sama ng tingin at ingit. Tatamaan talaga sakin tong babaeng to!

"Last song na po namin! I hope you guys enjoyed our performance!" sabi ni Jae sa mic. Seniors namin sila. Through out nung First year hanggang ngayon, patay na patay itong si Cindy kay Dowoon. Hayyy, ewan ko ba dito. Pati ako napapahamak minsan sa kahibangan nya. But no doubt, magaling ang banda nila.

I banged my head ng tugtugin nila yung original song nilang Congratulations. Wonpil stared at me pero di ko pinansin. I focused my eyes on the other direction. Ng maguluhan na sa talunan ng tao, I called Cindy pero hindi na nya ako marinig sa sobrang gulo ng crowd. Umalis na ako doon.

"Oh. My. God." nastress ako sa pag alis doon. Pawis na pawis ako ng bongga. Umupo ako sa bench. I waited for her until the band finished their song. Ang bongga nung init grabe!

"Chan hyung! Tignan mo may figure sila ni Vegita!" napalingon ako sa di kalayuang direksyon. They're a few stalls away from me. School Fest namin ngayon at syempre, walang klase. Gala gala na lang. Boy hunting yung iba at kasama na ako doon.

Napatitig ako sa kanila. Who is this Chan guy? Ang pogi 😍

"Sydney! Sorry, nadaganan ka ba? Sorry talaga!" agad akong tinabihan ni Cindy sa tabi ko. "Sino tinitignan mo dyan?" tanong nya pero di ko pa din inaalis yung tingin ko sa kanya. "Kilala mo ba yung brown haired na guy." patago kong tinuro yung kinaroroonan nya. "Ah, si Chan. Ngayon mo lang sya nakita?" nagtinginan kaming magbestie. "Oo, hala! Matagal na ba sya dito?" tumango lang sya bilang sagot.