Ms.Kulot Salot On The Way [Completed]

Chapter 16~

A/N: Long time no update ulit, start na CAT namin tomorrow, good luck to us.

~Janette

Unti-unti kong idinilat ang aking mata at bumungad sa aking mga mata ang lakas ng liwanag ng ilaw kaya napa pikit ako sa sakit nito.

Am i in heaven? Im wide awake naman diba Katy Perry.

"HONEY! Thank Goodness your awake!"

Dumilat naman ako ulit para makita kung sino yung nag salita.

Nakita ko si Mama at Papa na nasa tabi ko hawak-hawak ang dalawa kong kamay habang naiyak sila.

Hawak kamay, di kita iiwan sa pag lakbay, dito sa mundong walang katiyakan, hawak kamay di kita bibitawan sa pag lalakbay,  sa mundo ng kawalan.

Okay that's enough masyadong OA na eh baka mag iyakan pa lalo dito.

"Wala bang masakit sayo sweety?" Tanong ni Papa.

"Wala po Papa okay na ako, walang masakit saakin. (Pero puso ko biyak na biyak sa sakit)" Sabi at bulong ko sa sarili ko.

"Mabuti naman, si Shin pala bumili ng prutas pabalik nayun." Sabi ni Mama.

Tumango nalang ako bilang pag sangayon. Sa tuwing maririnig ko ang pangalan niya nag liliyab ako sa galit at sakit.

Pero hindi ko maitatanggi na mahal ko parin siya hanggang ngayon kahit nalimutan ko na siya at kahit nag bago na ang itsura niya dahil sa pag laki niya, kaya hindi ko agad siya nakilala nung umpisa.

Maya-maya ay bumukas ang pinto ng kwarto ko at iniluwa si Shin nito.

"Oh Gosh! Your awake Princess Thank Goodness!" Pag alala niyang sabi.

Tumakbo siya papunta saakin habang may daladala na prutas.

Ipinatong niya muna yung prutas sa lamesa at niyakap ako ng mahigpit nito.

"Okay kana ba Princess?" Tanong niya.

Tumango nalang ako at iniwasan ko ang mga mata at ngiti niyang nag pahulog saakin walong taon na ang nakalipas.

Sa tuwing natatandaan ko iyon parang gusto kong umiyak at mag mura.

Bakit pa kasi siya bumalik kung kelan ayos na ako at naka move on nako.

Kaso mas okay na yung ganito nang makahiganti naman ako sa ginawa niya saakin.

"Nasan si Marcus?" Tanong ko na ikinagulat nilang tatlo.

"Nasa bahay na siya sweety, hindi na namin itinuloy ang kaso sakanya kasi alam namin na ayaw mo yun at nakita narin naman namin ang pag sisi niya sa ginawa niya sayo." Sabi ni Mama.

Napabuntong hininga naman ako sa sinabi ni Mama saakin.

Buti nalang talaga na hindi nila itinuloy yun. Kawawa naman kasi si Marcus, minsan lang umuwi ang parents niya.

"Panu bayan anak si Shin nalang ang mag aasikaso sayo dito, kailangan namin asikasuhin yung trabaho namin na hindi namin nagawa." Sabi ni Papa.

Wow! iiwanan nila ang anak nilang nasa hospital, what a great parents.

Pero alam ko naman na iniwan muna nila ang trabaho nila at inalagaan ako habang tulog pa ako, kaya i forgive them.

"Sige po, mag ingat kayo Mama at Papa." Sabi ko.

Ngumiti naman sila at hinalikan nila ang noo ko bago sila umalis ng tuluyan.

Kami nalang dalawa ni Kuya Shin ang natira dito sa loob ng kwarto.