My Vampire Boss

EPILOGUE

A/N: Every person....wow! English joke! Siguro nya hindi ako perpekto para makagawa ng isang storya na patok sa inyong panlasa pero sa aking pananaw. Nagawan ko ng tama ang takbo ng aking storya. Hindi man ito ang aking totoong tipo sa isang storya, masasabi kong isa ito sa pinakapaborito

Para sakin maganda naman, walang perpektong tao. Lahat nagkakamali kaya.......sorry for the typo errors and wrong grammars pati narin sa words. Tao lang ako, hindi ako si Jimmy Neutron

Enjoy reading my Epilogue! Muwah!

****
Luna/ Hannah Nicole POV

Pagkalipas ng thirteen years, masasabi kong lahat ng nangyari ay may dahilan. Kaya nangyari sa buhay ko ang mga iyon para bigyan ako ng pagsubok. Binigyan ako ng mga pagsubok na nilampasan ko kasama ang mga mahal ko sa buhay

"Careful, Mom. Baka magalit sakin si Daddy kapag nasaktan ka ulit"

Napatingin ako sa anak ko at nginitian sya "Okay lang si Mommy, tulog pa yung mga kakambal mo?" tanong ko sa anak ko

"You know them, Mom. Mana kay Daddy yung mga yun, tulog mantika" sabi ni Zenith

Sya ang una kong nilabas kaya sya ang panganay sa kanila, sya din ang pinakamature at masasabi kong talagang matalino. Zenith Lance Smith

"Mommy! Nikki kick my butt again!"
Napatingin ako sa dalawang batang tumatakbo palapit sakin na kinangiti ko

Nikki Tricia Smith, ang sumunod kay Zenith. Namana nya ang pagiging makulit at pilyo ni Tristan. Si Zenith ay pagiging seryoso at matalino ni Tristan at ang bunso ko ay namana ang caring at sweet side ni Tristan, si James Nicolai Smith. Sinunod ko ang pangalan nya kay Daddy at Tristan. Ako talaga ang nagdecide na magpangalan sa mga anak namin, nakipagtalo pa ako kay Tristan nun. Matigas din kasi ang ulo ko eh, hindi naman nanganak. Sya lang gumawa, bakit ba? Lagi ko naman sya inaaway kaya okay lang

"I'm home"

Mabilis na nagsilapitan ang mga anak ko sa asawang kong papasok ng bahay. Tumayo na rin ako at lumapit sa kanila

Hinalikan ko si Tristan sa pisngi at niluwagan ang necktie nya "Good Afternoon, wife" bati nya sakin at ginawaran ako ng halik sa noo

"Daddy, Nikki kick me again" sumbong ni Nicolai kay Tristan

"Nikki, I warned you about this right?"

"Sorry, Dad. Kasi naman eh, sabi nya pangit daw ang barbie ko"

"Sorry about that, Nikki" sabi ni Nicolai at niyakap si Nikki

"Sorry too, baby bro"

Napangiti ako "I baked cookies for snacks"

Lumabas si Zenith sa kusina dala ang plato na may lamang cookies kasama ang isang maid na may dalang juice. Umupo kami sa couch at kumain ng cookies

"Mom, pinapatawag po kayo sa school namin" sabi ni Zenith

"May ginawa nanaman kayong kalokohan?" tanong ko habang nakataas ang isang kilay

"Of course not. I'll be receiving a medal for being a Honor Student, Nikki for being the Most Valuable Female Player of the Year and Nicolai for being the Most Athletic Student of the Year" sabi ni Zenith

"My babies are very sweet, halika kayo dito. Ihuhug kayo ni Mommy" sabi ko

Lumapit sila sakin at niyakap ko sila. Minsan lang nila akong bigyan ng sakit ng ulo, kadalasan ay laging ganito. Medals, awards, certificate ang lagi nilang natatanggap

Kumalas ako sa kanila at napangiti "I'm so proud of you, mga anak" sabi ko

"Dad, aren't you happy?" tanong ni Zenith kay Tristan

Napatingin ako kay Tristan na nakatingin lang samin. Ngumiti sya at ginulo ang buhok ni Zenith "I'm not just happy, I'm also proud. I love you all" sabi ni Tristan

Niyakap sya ng mga anak namin na kinangiti ko

Siguro nga walang perpekto sa mundong ito pero masasabi kong naging mabuti akong magulang sa mga anak ko

****

Sumandal ako sa dibdib ni Tristan at nilaro ang laylayan ng sando nya. Napanguso ako at tinignan si Tristan

"Why?" takang tanong nya

"Wala. Proud lang ako sayo"

Kita ko ang pagkunot ng noo nya. Umupo ako sa kama at hinawakan ang kamay nya "Kasi naabot mo yung mga pangarap mo sa buhay. Tignan mo ang sarili mo ngayon, hindi ka na mukhang broken hearted na tambay sa kanto" pagbibiro mo

"Tss. Stop teasing me, Mrs Smith" sabi nya at pinaningkitan ako ng mata

"I'm not teasing you, Mr Smith. I'm saying the truth"

"Gusto mong hindi makalakad bukas, Mrs Smith?"

Napahawak ako sa baba ko at tumingin sa taas na parang nagiisip "Hmmm......pagiisipan ko" sabi ko at nginitian sya

Hinila nya ako pahiga sa tabi nya at kinulong sa bisig nya "I love you, Mrs Smith" sabi nya

"I hate you, Mr Smith" sabi ko at ninakawan sya ng halik

"Snatcher ka nanaman" sabi nya at pinisil ang ilong ko

"Ouch! Hindi ako snatcher, ikaw ang snatcher. Snatcher ka ng puso ko, tignan mo ngayon nangyari hindi ka mawala sa isip ko" sabi ko at napasimangot

"You're the one who snatched my heart, wife" sabi nya at hinalikan ako sa labi

Napangiti ako at tumugon sa halik nya. Pumaibabaw sya sakin at hinubad ang sando nya

"I've been waiting for so long, Hannah. Payback time, wife" sabi nya

"Hoy, hindi kaya ako pumayag!" singjal ko sa kanya

"But my buddy wants you badly, wife. It's been 5 months since we did it. I missed you" he said in a husky tone

"Pumayag lang ako nun kasi Anniversary natin, wag kang ano" sabi ko

"Please......."

"Mommy! Daddy!

Tinulak ko si Tristan at agad na tumakbo papunta sa pinto. Hoo! Safe!

Binuksan ko ang pinto at nakita ko si Nicolai na yakap ang teddy bear nya. Pumasok sya sa kwarto at agad na humiga sa kama namin

"Thank you, baby Nicolai. Magbe-bake bukas si Mommy ng cookies para sayo" sabi ko at nginitian ang anak ko

"Mommy, I saw Tito Zen in my room. I'm scared" sabi nya habang nakayakap kay Tristan

Napailing nalang ako at tumabi sa kanila "Maybe you're just dreaming, baby. Let's sleep" sabi ko at niyakap si Nicolai

"I swear, Mom. I saw Tito Zen, nagwave pa nga sakin eh" nakasimangot na sabi ng anak ko

Napangiti ako sa sinabi nya at tumango "Maybe you're his favorite nephew that's why he is visiting you" sabi ko at hinaplos ang buhok nya

"I'm scared, Mom"

Natawa ako sa sinabi ni Nicolai "Don't be, Kuya will not hurt you" sabi ko at hinalikan sya sa noo

Pinikit ni Nicolai ang mata nya at niyakap ako. Tinignan ko si Tristan at binelatan "Babawi ako next time" sabi nya

Inirapan ko sya "Kung makabawi ka" pang-aasar ko

Yeah, bahala sya dyan sa buhay nya. Bakit ba? Nagiingat lang, masakit manganak! Lalo na kung sharp shooter ang asawa mo

Nginitian ko si Tristan at kinurot ang tungki ng ilong nya "Matulog ka na" utos ko sa kanya

"Yes, my secretary" sabi nya at inismiran ako

Secretary, I'm still his Secretary and will always be my Vampire Boss

-THE END-