One Great Love

Chapter 15

"What are you saying?" tanong ng naguguluhan na si Zia sa asawa

"I'm trying so hard to keep it to myself, for you to not get notice anything, but sometimes I can't help it, but to show you my real feelings."

Hindi nakakibo si Zia dahil hindi din nito alam kung ano ang sasabihin kaya hinayaan niya lang si Pierce na magsalita.

"At first, all I want was to be with you, even if you don't love me back, I am contented with that. But when you said that you love me, I feel afraid because your feelings might lead into bad situation like this, so I didn't let you love me. I think it was just fine and was enough for me that I'm the only one who love you as long as you're safe."

"Since when did you love me." maikling tanong na nanghahangad ng buong kasagutan mula sa asawa na ngayon lang nagtatapat ng tunay na nararamdaman.

"From the moment that I saw your eyes." 

Hindi muling nakaimik si Zia. Tumutulo lang ang luha niya sa halo-halong emosyon. Masaya na naguguluhan dahil hindi niya lubos maisip na nagsimula ang pagmamahal nito sa una pa lang nilang pagkikita. Hindi niya malaman kung paano pero kitang-kita niya sa mga mata si Pierce ang sinseridad ng bawat sinasabi nito.

"It's funny right?" pagsasabi ni Pierce na bahagyang ngumiti saka muling yumuko. "My father called it love at first sight. I also thought it was, but later I realized that it was not. I mean how could it be love at first sight?..." naputol ang sasabihin ni Pierce saka ito muling tumingin kay Zia, "...when everytime I look at you, I fell in love."

Sandaling nagkatinginan ang dalawa kapwa hinihintay ang sasabihin ng bawat isa ng dahan- dahan na tumayo si Zia sa pagkakaupo at dahan-dahan na lumapit sa asawa. Hindi naman inaalis ni Pierce ang pagkakatingin kay Zia hanggang sa hinawakan ni Zia ang duguan niyang mukha saka siya tinignan sa mga mata.

"Kahit kelan, nakakainis ka talaga. Hindi mo ba napansin? Kahit moody ka at hindi mo ipinapakita na mahal mo ko..." panandaliang huminto sa pagsasalita si Zia dahil pinagmasdan niyang mabuti ang mukha ng asawa. Si Pierce naman ay nanatiling tahimik at naghihintay ng sasabihin ni Zia, hanggang sa magtama ang kanilang mga mata saka muling nagsalita ang asawa. "...hindi ko na mapigilang mahalin ka." saka hinalikan ng mariin ni Zia ang asawa. Isang halik na punong-puno ng pagmamahal. Isang halik na may kasamang pagpatak ng mga luha na hindi dala ng kalungkutan bagkus ng labis na kasiyahan, at nang maramdaman ni Pierce ang init ng pagmamahal nito ay hindi na niya namalayang napatulo na din ang kaniyang luha. Luha ng kasiyahan ang tanging nadarama na lang ng dalawa at ng maghiwalay ang kanilang mga labi ay nagdikit ang kanilang mga noo saka niyakap ni Zia ng buong pagmamahal ang asawa at doon na siya nanatili na parang hindi na alintana ang panganib.

Maya maya ay pumasok na muli ng kwarto si Leonard at nakita sila na magkayakap.

"How sweet!"

Biglang nagbalik ang dalawa sa sitwasyon na kinalalagyan nila, tumalikod si Zia sa asawa saka humarap kay Leonard.

"Zia get behind me!" pagsasabi ni Pierce na may halong pag-alala ngunit hindi iyon sinunod ni Zia at buong tapang niyang hinarap si Leonard

"You already got what you wanted, now let us go!" matapang na pagsasabi niya kay Leonard

"And why do you think I'll do what you say?"

"Why? Is this not enough? What else do you want? Money?"

"Ha! hahaha.. Money? What do you think this is, kidnap for Ransom?"