You are my only |Charlie Lenehan|

Epilog

  ,,This is not a love song,
Oh, but I need you,
Right now
Be the one by my side,
This is not a love song,
Oh, but I miss you somehow
It's a cold lonely night on my own"

Słowa tej piosenki znam praktycznie na pamięć. Z resztą nie tylko tej. Minęły cztery lata, a nasza miłość nadal taka sama, tylko silniejsza z każdym następnym dniem. 

Chyba jak w każdym związku nie zawsze było, aż tak kolorowo, szczególnie, że blondyn nadal jest w zespole.

Po kolejnej piosence fanki piszczą jak oszalałe. I pomyśleć, że ja też taka byłam, gdy tylko ich zobaczyłam, a teraz mam jednego z nich na wyłączność.

Stoję zaraz obok wejścia na scenę, przez co mam wręcz idealny widok.

-Chciałbym zaprosić na scenę jedną z najważniejszych osób w moim życiu-zaczyna Charlie i obraca się w moją stronę- tak mówię o tobie Jasmine, chodź tutaj.-podchodzi podając mi rękę.

Jestem w totalnym szoku i kompletnie nie ogarniam co dzieje się w tym momencie. Niepewnie wchodzę na podest, a fanki zaczynają krzyczeć na mój widok. Uśmiecham się delikatnie.

-Jass ty najlepiej wiesz ile nasz związek przeszedł. Napotkaliśmy wiele przeszkód, ale każdą udało nam się pokonać. Wiem, że mamy zaledwie po dwadzieścia parę lat. Chcę, aby nasza miłość trwała do końca naszych dni, dlatego teraz tu w ważnym dla mnie miejscu, przy ważnych dla mnie osobach chciałbym zapytać...-wyciąga powoli coś z kieszeni i klęka na kolano. Nie, to się nie dzieje naprawdę!

-Jasmine Smith czy..czy zostaniesz moją żoną?

Cała się trzęsę z emocji. Moje oczy robią się szkliste. Za dużo myśli za mało słów.

,,Tears run from cheek to sleeve
Blame me but you choose to leave
Still texting me 143
Three words you breathe"

Zbieram wszystko w jedno i odpowiadam.

-Oczywiście, że...tak!

Na mojej i chłopaka twarzach pojawiają się uśmiechy. Charlie nakłada mi pierścionek. Wstaje i od razu łączy nasze usta.

Kocham go najbardziej na całym świecie. Taka miłość zdarza się tylko raz w życiu.

-Jesteś tylko moja!
-Jesteś tylko mój!

***

Dziękuję za przeczytanie♥

Wiem, że prolog dosyć krótki, ale nie chciałam za bardzo się rozpisywać. 

(Na podziękowania będzie osobna część!)