Culaccino // Chanbaek

10.Bölüm - "Ucube olmak için fazla yakışıklısın."

Altmış sekiz gün önce

"Ucube olmak için fazla yakışıklısın."

****

"Kalbimi kırıyorsun kız kılıklı. Chanyeol değil Bia diyeceksin."

Kaşlarım benim iradem olmadan çatılırken karşımda oturan devin ağzından çıkan kelimelere bir anlam yüklemeye çalışıyordum.

"Benimle dalga mı geçiyorsun Chanyeol?"

Ani bir hareketle ayağa kalkıp aramızdaki mesafeyi birkaç adımda kapatan dev yüzünden adımlarım kapıya doğru gerilemiş her an odadan kaçacakmış gibi bir pozisyon almıştım.

"Sana. Chanyeol. Deme. Dedim!"

Her kelimesinin üzerine basa basa söylediği cümlesinin sonunu çalan zil getirmişti. Başımı iki yana sallayıp neler olduğunu anlamaya bile çalışmadan kalkıp kapıyı açmak için tepemde dikilen devden hızlı adımlarla uzaklaştım.

"Bia diyor ya! Delireceğim. Bu evde biraz daha kalırsam bu sefer cidden sıyıracağım."

Söylenerek kapıyı açtığımda Sehun beni ittirerek içeri girip kapının kilitlerini titreyen elleriyle hızla geçirmeye çalıştı.

"Baekhyun dikilme öyle orada gidip pencerelerin kilitlerini tak. Anahtarları sakla istersen denize filan fırlat umurumda değil şuan."

Dediği şeyleri yapmak için bir hareket belirtisi göstermediğimden olsa gerek bir anlığına durup bana döndü ve bağırdı.

"ÇABUK!"

Üzerimde deprem etkisi yaratan sesle dar koridordan çıkıp salon ve mutfağın ortasında tekrar dikilmeye başladığımda yanıma gelen Sehun'un sözlerini kalın ve derin ses böldü.

"Ortamı bu kadar germeye ne gerek var Sehuniee~~

Merdivenlerden kendinin tam aksine sakin adımlarla inerken -ilk defa bu merdivenlere böyle şefkatli bastığını görüyordu gözlerim- eve adım attığından beri bağırmaktan başka bir şey yapmayan Sehun'a seslendi.

"Sehuniee~~?"

Sehun'un vurgu yaptığı şeyle kaşları havalanmış benimkilerse onun kaşlarıyla savaşır gibi çatıldıkça çatılmıştı.

"O aptal ilaçlarla beni zapt edebileceğini düşünmen gülmeme neden oluyor doğrusu Hun."

Chanyeol merdivenleri tamamen inmişti ve şuan bu ikili beni tamamen yok sayıp sinirlerin yükseleceği bir konuşma yapıyorlardı.

"İki buçuk haftadır ortada yoksun Bia, Chanyeol gayet iyi idare ediyor."

Chanyeol'un çok da ona ait olmayan kahkahası ahşap duvarlarda yankılanırken Sehun'un karşısındaki deve Bia diye hitap etmesini algılamaya çalışıyordum.

"Geçmişini ucundan kıyısından bile hatırlamak o piçe iyi gelmiyor. Bak yine bana sığındı. Peki, ben ne yapacağım?"

Tek kaşı havaya kalkarken ellerini göğsünde bağlamak için kısa bir ara verdi.

"Tabii ki ona istediğini vereceğim ve onu uçuracağım şimdi yolumdan çekil dövmeci."

Chanyeol ya da Bia her kimse bu karşımdaki dış görünüşü dev olan ama konuşması ve hareketleri bir gram benim devime benzemeyen herif kapıya yöneldiği sırada kendimi tutamayıp bağırdım.