LEKE

1. Bölüm

Rauf Savaş'tan

17 yıl önce Fatih'teki Savaş Köşkü'nde büyük büyük dedemden kalma bu görevin oğlumla birlikte son basamağına gelmiştik. 26 yılımı o işe vermiştim ve o zamanlarda 48 yaşındaydım. Oğlum Şahin ise 20 yaşındaydı.

Yaptığım bu deneyi anlatayım. 6 küçük bebeğin DNA'sına emek vererek hazırladığım yeni DNA'ları ekleyerek onları yetenekli bedenlere dönüştürüyordum. Küçük bedenlerin hücrelerine girecek DNA'ları hazırlamıştım ve 6 minik bedende hazırdı.

-Ayda Özbay

-Cansu Doğar

-İpek Çakır

-Asrın Özbay

-Barış Apak

-Doğukan Kanar

İkiz bir kardeşin de bulunduğu 6 kişilik bir grup. Herbirinin hikayesi farklı ama hepsi ailesiz ve hepsinin geleceği farksız.

İçeriye Aysel'in kucağında bir bebekle girdiğini görünce bebeği elinden aldım. "Çık sen kızım." dedim. Şahinle kısa bir süre bakıştıktan sonra çıktı. Bebeği masaya yayılmış örtünün üstüne uzandırdım ve bilekliğinden ismine baktım. Barış Apak. Bebeği kısa bir süreliğine bayıltacak iğnenin ucunu bebeğe batırıp içindeki sıvının kana geçmesini sağladım. Ardından iğneyi çıkarıp başka bir iğneyi batırdım. Bu iğneye bebeğin kanından çektim.

Kanı aldıktan sonra kandaki kan hücrelerinden birinin DNA'larını gelişmiş mikroskopta incelemeye başladım. Uzun bir uğraştan sonra DNA'yı ikiye ayırabildim ve Barış bebeğin nükleotit dizilişine en uygun olduğu için görünmez olma yeteneğine sahip önceden yıllarımı harcayarak hazırladığım DNA'yı Barış'ın DNA'sıyla birleştirdim.

Ufak tefek sorunlar çıkmasına rağmen DNA'ları birleştirebildim ve bunu Barış'tan almış olduğum kanın içine geri koydum. Kanı şırınganın içine çektim Barış'ın kol ekleminin iç tarafından bu yeni DNA'lı kanı ekledim. Bunun sonucunda kanı eklediğim yerde bir leke oluştu. Ardından diğer bebeklere de nükleotit dizilişlerine en uygun yeteneklerin DNA'larını kazandırdım.

Barış Apak : Görünmez Olabilme

Doğukan Kanar : Beden Değiştirebilme

Asrın Özbay : Nesneleri Hareket Ettirebilme

İpek Çakır : Komut Verebilme

Ayda Özbay : Geleceği Görebilme

Cansu Doğar : Akıl Okuyabilme

Ve sonra bir şey fark ettim. Barışın kolunda oluşan lekenin aynısı aynı yerde diğer 5 bebekte de oluştu.

3 yıl onlara baktım. Onlarla yaşadım ve onları eğittim. 3 yılın ortasındaydık ki hayatımın en büyük hatasını yaptım. Bebekler artık konuşabilen anlayabilen birer çocuklara dönüşürken deneyle ilgili hiçbir belirti göstermediler. Bende bu hareketleriyle deneyin başarısız olduğunu düşünüp bebekleri yetimhanelere dağıttım.

Unuttuğum bir şey vardı : Bu özellikler çocuklar ergenlik çağına ulaşınca başlayacaktı.