Black And Poisonous Touch L. T.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ xx.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ xx.

Η Chloe μπήκε στο δωμάτιο που πλέον ένιωθε σπίτι και αναστέναξε. Ο χώρος πλέον είχε τη δική της πινελιά και ήταν δικός της. Από τότε που γνώρισε την Agnes και πήγαν για ψώνια, αισθάνεται το πανεπιστήμιο σαν κάτι το ασφαλές, ένα μέρος ειδικά για εκείνη, για να κάνει αυτά που θέλει. Τώρα πια δεν ήταν ούτε ασφαλές, ούτε δικό της. Αλλά δεν θα τον άφηνε να της το στερήσει. Τουλάχιστον το δωμάτιό της ήταν αμόλυντο.

Άφησε τα πράγματά της στη θέση τους και πήρε το λάπτοπ της αγκαλιά ενώ πήγαινε προς το κρεβάτι. Βολεύτηκε και δεν σηκώθηκε παρά αφού είχε δύσει πλέον ο ήλιος και της έκανε εντύπωση το ξαφνικό σκοτάδι στο συνήθως φωτεινό δωμάτιο. Μόνο τότε κατάλαβε πως η ώρα ήταν 8 και έπρεπε να αρχίσει να ετοιμάζεται για το βράδυ.

Σηκώθηκε κι έκανε ένα ζεστό ντους, χαλαρώνοντας τους μύες της με το καυτό νερό. Ακολούθησε τη συνηθισμένη ρουτίνα της και βγήκε απ' το μπάνιο, φορώντας μόνο μια πετσέτα γύρω απ' το σώμα της. Άνοιξε διάπλατα τη ντουλάπα και στάθηκε εκεί προσπαθώντας να διαλέξει τι θα φορούσε. Θα πήγαιναν για μια μπύρα. Ή πέντε. Αλλά δεν είχε σημασία το πόσο θα έπινε εκείνο το βράδυ, είχε σημασία το ότι είχε σκοπό να περάσει υπέροχα, οπότε επέλεξε κάτι που την έκανε να νιώθει ωραία. Κατέληξε σ' ένα στενό σκούρο τζιν, τις μαύρες της αρβύλες και ένα μαύρο πλεκτό που ήταν αρκετά λεπτό ώστε να μην σκάσει απ' τη ζέστη στο μαγαζί. Από μέσα έβαλε ένα μαύρο φανελάκι με τιράντες γιατί το πλεκτό της μπλουζάκι είχε αρκετά χαλαρή πλέξη ώστε να μην κρύβει σχεδόν τίποτα απ' το μαύρο δαντελωτό της bralette. Πάλι δεν κατάφερε βέβαια να καλύψει τις φαρδιές τιράντες του εσωρούχου της αλλά δεν την ενδιέφερε τόσο πολύ αυτό.

Βάφτηκε ελαφριά, με λίγο ρουζ, μάσκαρα, μολύβι κάτω απ' το μάτι και ένα σκούρο κόκκινο κραγιόν να στολίζει τα χείλη της. Τίποτα ιδιαίτερο, και ακριβώς στα όρια των δυνατοτήτων της στο βάψιμο. Τέλειο.

Κοίταξε την ώρα και είχε πάει σχεδόν 9. Σύντομα θα άκουγε την πόρτα της να χτυπάει και την Agnes να την περιμένει απ' την άλλη μεριά με τον όχλο, δηλαδή την παρέα τους. Αναστέναξε ευτυχισμένη. Δεν περίμενε πως θα ένιωθε τόσο ανάλαφρη τόσο σύντομα μετά τη συνάντησή της με τον Louis, αλλά κάτι μέσα της έλεγε πως όλα θα πήγαιναν καλά και εμπιστευόταν αυτό το συναίσθημα.

Αποφάσισε να κάνει ένα τσιγάρο για να γιορτάσει τη σημερινή της νίκη, το χαμόγελο που ήταν ακόμη στο πρόσωπό της. Έβαλε μουσική κι απλά έκατσε στο γραφείο της -με ανοιχτό παράθυρο φυσικά- κι άφησε τον εαυτό της να παρασυρθεί γι' αυτά τα δέκα λεπτά. Σκεφτόταν πόσο ωραίο ήταν που είχε βρει μια τόσο καλή παρέα. Θα μπορούσε τόσο εύκολα να είχε παρεξηγηθεί με τον Harry τις προάλλες -ή χειρότερα, να είχε παρεκτραπεί- αλλά τίποτα δε συνέβη; Ήταν δύο ενήλικες που συζητούσαν ένα θέμα ήρεμα -όσο πιο ήρεμα μπορούσαν τουλάχιστον, δεδομένου του ίδιου του θέματος- και έδειξαν και οι δύο κατανόηση. Ο Noah της είχε σταθεί σ' αυτό το μικρό προς το παρόν ταξίδι σχεδόν όσο η Agnes, έτοιμος να της προτείνει τα πιο τρελά πράγματα -όπως το να παίξουν κρυφτό στις 3 το πρωί στο campus- για να δημιουργήσουν αναμνήσεις κι εμπειρίες θυμίζοντάς της συνέχεια πως αυτός είναι ο σκοπός του πανεπιστημίου. Η Vicky ήταν απλώς αξιολάτρευτη, με το πιο παιδικό πρόσωπο και το πιο διεστραμμένο μυαλό, ένα σχεδόν παράδοξο που συμπλήρωνε πολύ όμορφα την ιδιόρρυθμη παρέα τους. Και ο Landon ήταν η φωνή της λογικής σε όλο αυτό το συνονθύλευμα, μια ήρεμη δύναμη για να εξισορροπεί τις καταστάσεις. Μέχρι βέβαια να παρασυρθεί κι αυτός στο να παίζει κρυφτό μετά από δύο μπουκάλια κρασί στις 3 το πρωί.