Tutku/Kaisoo

•21.Bölüm•

Öksürür gibi yapıp boğazımı temizledikten sonra elime bakmaya devam ederek konuşmaya başlamıştım.Jongin bu kadar yakınımdayken,hala daha elimi tutarken ve dikkatli gözleri üzerimdeyken konuşmak zaten zordu,muhtemelen ona bakarak konuşmak iki kat daha zor olurdu.Jongin'in bu kadar yakın olması beni rahatsız ediyordu,ona yakın olmak tedirgin olmamı ve korkmamı sağlıyordu.Ki ondan korkmak ve uzaklaşmak için fazlasıyla nedene de sahiptim.Ama durumum göz önüne alınırsa ondan ne uzaklaşabilir ne de kaçabilirdim.

"Jongin aslında seni aramamın nedeni yaralanmam veya çok kötü durumda olmam değildi.Daha öncede böyle şeyler başıma birçok kez geldi,her zaman kendi başıma idare ettim durumu.Seni aramamın nedeni annemdi.Babamın kumar borcu varmış,bu yüzden benden yüklü miktar bir para istedi,benim bulamayacağım kadar büyük bir meblağaydı istediği miktar,iki gün içinde ona parayı getirmezsem ve kaçarsam önce annemi sonra beni öldüreceğini söyledi ve o bunu yapabilecek biri.2 hafta sonra annem tedavisinin devamı için buraya gelecek biliyorsun ve ben onun için korktum.Babamın ona bir şey yapacak olmasından korktum.Senden sadece annemi korumanı,o adamı annemden uzak tutmanı istiyorum.Başka hiçbir şey istemiyorum.Eğer bunu yaparsan istediğin her şeyi yaparım,lütfen onu koru Jongin!"

Kyungsoo konuşmanın sonunda sesinin titremesine engel olamamıştı.Büyük bir utanç ve çaresizlik içindeydi genç çocuk.Çaresizliği tıpkı daha öncesinde olduğu gibi onu yine Jongin'in ayaklarına getirmişti.

Jongin'in elini çenesinin altına yerleştirmesi ve yüzünü hafifçe kaldırmasıyla Kyungsoo istemese de Jonginle göz göze gelmişti.Jongin sanki eskisi gibi acımasızca ve aşağılarcasına bakmıyordu ona,sanki şefkatle bakıyordu.Kyungsoo buna inanmaktansa babasının darbelerinden dolayı beyin sarsıntısı geçirdiğine inanmayı tercih ederdi.Jongin gibi biri ona karşı şefkat duyamazdı,kendisine karşı şefkat duyan biri  hayatını cehenneme çevirip ona türlü türlü işkenceler yapmazdı.Ona acı çektirmezdi.

"Kyungsoo korkmana gerek yok,anneni koruyacağım merak etme.Diğer sözlerimi de yerine getireceğim,bundan sonra hayatın çok güzel ve iyi olacak.O adam bir daha ne sana ne de annene yaklaşabilecek bunun teminatını sana verebilirim."

Bu sözlerinden sonra Jongin duraksayıp birkaç saniye Kyungsoo'nun yüzüne baktıktan sonra yavaşça beyaz tenli çocuğa yaklaşarak dudaklarına küçük bir öpücük kondurduktan sonra geri çekilmişti zorlanarakta olsa.Kyungsoo'yu daha çok öpmek istese de Kyungsoo fazlasıyla yaralıydı ve Jongin onun yanan canını daha da yakmak istemiyordu.Hem bundan sonra bütün zamanlar ikisinindi,onu daha sonra da öpebilirdi.

"Nedeni ne olursa olsun bana geldiğin için fazlasıyla memnunum Kyungsoo.Geçirdiğimiz zamandan seninde memnun olmanı ve bana geldiğine hiç pişman olmamanı sağlayacağım şüphen olmasın."

Jongin sözlerini bitirdikten sonra Kyungsoo'nun alnına küçük bir öpücük daha kondurup odadan çıkmıştı arkasında şaşkın bir Kyungsoo bırakarak.

Kyungsoo ne görmeyi beklediğini bilmiyordu ama karşısında böyle bir Jongin görmeyi beklemediği de kesindi.Ama genç çocuğun bildiği tek bir şey varsa o da Jongin'e güvenmemesi gerektiğiydi,bu da onun bir oyunu olabilirdi ya da bambaşka bir şey.O yüzden Kyungsoo ona karşı temkinli kalmasının faydalı olduğunu düşünüyordu.

Kyungsoo'nun düşüncelerini bölen yan tarafındaki komidinin üzerinde bulanan kendi telefonun çalmasıydı.Telefon çalmamış olsaydı muhtemelen varlığından bihaber olduğu telefonunu uzun süre farketmezdi.Kyungsoo uzanıp telefonunu aldığında arayanın babası olduğunu gördü.Muhtemelen evin halini ve kırık kapıyı görmüş,ona hesap sormak için arıyordu.
Kyungsoo gözünün önüne gelen anılar silsilesi yüzünden oturduğu yatakta titremekten kendini alamamıştı.Babası hayatından tamamen çıksa da genç çocuk onun yaptığı şeyleri hiç unutmayacağından,yaşadığı şeylerin izini hep ruhunda taşıyacağından emindi.Babası onun hayatını mahvetmişti, çocukluğunu yok etmişti,belki de ona hiçbir zaman aşamayacağı travmalar hediye etmişti.