Tutku/Kaisoo

•6.Bölüm•

-KYUNGSOO-

 O olayın,onların beni dövmesinin üzerinden,2 hafta geçmişti.Beni duşa kabinlerin orada bulan ve hastaneye götüren Luhan'dı.Yaralarım hala iyileşmemişti sızlıyorlardı ve canım fazlasıyla yanıyordu ama ilk halime göre fazlasıyla iyiydim.

Bu 2 hafta içinde babam bile "Ölürsün falan üzerimde kalırsın piç! "diyerek bana vurmamıştı.Annem ise çok endişelenmiş ve yanımdan bir saniye bile ayrılmamış, iyi olmam için elinden geleni yapmaya çalışmıştı.
Endişelenmekte de haklıydı çünkü beni kontrol eden doktor eğer biraz daha geç hastaneye gelmiş olsaydım iç kanama geçireceğimi söylemişti, özellikle de beyin kanaması geçirme olasılığımın oldukça yüksek olduğunu belirtmişti.Luhan biraz daha geç gelmiş olsaydı spor odasına şu an ölmüş bile olabilirdim ve bunu her düşündüğümde ürpermekten kendimi alamıyordum.

O gün yaşananların hepsini hatırlıyordum, bana olan her şeyi ama her şeyi hatırlıyordum, Jongin'in kafama attığı tekmeyi söylediği sözleri, ben acıyla çığlıklar atarak yerde kıvranırken güldüğünü,güldüklerini...
Hepsini...

Nasıl böyle insanlar olduklarını bir türlü anlayamıyordum.Her şeye sahipler benim rüyamda dahi sahip olamayacağım şeylere sahipler, yine de insanlara zarar veriyorlar.Kendilerinden güçsüz, kendi dertlerinde boğulmuş, sadece yaşamaya çalışan insanlara zarar veriyorlar.Ve bundan zevk alıyorlar.Bunu her birinin gözlerinde görmüştüm.Aldıkları zevki,yaptıklarından pişmanlık duymadıklarını,üzülmediklerini gözlerinin derinliklerinde görmüştüm.

Annem benim o halimi gördükten sonra benden o okuldan ayrılıp eski okuluma geri dönmemi istemişti.Benim başıma bir şey gelmesinden çok korktuğunu ve ben her okula gittiğimde endişelendiğini, üzüldüğünü söyleyerek ağlamış.
"Sana bir şey olursa yaşayamam" demişti ağlarken defalarca.Bende ona bir şey olursa yaşayamazdım,o benim bu hayatta değer verdiğim tek şeydi.Zaten bütün bunlara,babama ve o okuldaki zengin piçlere,onun için katlanıyordum,iyi bir yerlere gelip, çok para kazanıp,onu iyileştirmek ve iyi bir hayat yaşatmak için.

Bunu devlet okulunda da yapabilirdim,iyi yerlere gelebilirdim.Bir çok kişi böyle yapmıştı zor olsa da başarabilirdim.Bu yüzden annemin sözünü dinleyip o lanet olası okuldan kaydımı almıştım.

Okulunu alıp bir tarafına sokabilirsin sevgili(!) Jongin.

O iğrenç yerden 1 hafta önce kaydımı almış,eski okuluma dönmüştüm.

Kaydımı almak için sabah erkenden gitmiştim okula,o pisliklerin hiçbiriyle tekrar karşılaşmamak için.

Müdür ise ben kaydımı aldırken sadece"Demek yeni kurban sendin" demişti hüzünlü bir sesle.

Başıma gelen olayları,o okulda cehennem azabı gibi geçirdiğim günlerimi unutmalıydım artık.Ne o okulu ne de o  zengin p*çleri bir daha görecektim zaten.Bu yüzden yaşadığım bu kötü anıları zihnimin tozlu sandıklarına kilitleyip anahtarı bulamayacağım bir yere saklamalıydım sadece.

Düşüncelerden kurtulmak istercesine başımı iki yana sallayarak okula doğru yürümeye devam ettim.

Okulum bizim eve biraz uzaktı ama yürüyerek gitmek zorundaydım okula.
Otobüsle gidecek  param yoktu çünkü.

Yardım param kesilmişti ayrıca kafedeki işe gidemediğim için işten kovulmuştum.Korkudan işten kovulduğumu babama daha  söyleyememiştim.

Sert bir rüzgar daha yüzüme  doğru esince üzerimdeki ince mavi ceketime biraz daha sindim birazda olsa ısınmak isteyerek,biraz para biriktirip kendime kalın bir mont almalıydım.Yoksa bu soğuklarda ağır bir şekilde hasta olmaktan kurtulamayacaktı zayıf bünyem.

Yüzüme doğru esen rüzgar iyice şiddetlenmişti, buna karşılık bende adımlarımı hızlandırmıştım.Tam o sırada önümde siyah bir spor araba  sert bir frenle durmuştu,ben şaşkınlıkla arabaya bakarken Jongin arabanın şoför koltuğundan inmiş ve  hızla bana doğru adımlamaya başlamıştı.

~Kim Jongin~

O çocuk okuldan ayrılmıştı, bunu bana müdür birkaç gün önce haber vermişti. Ben henüz  iyileşemediği için okula  gelmediğini sanıyordum. Oysa ezik gizlice okuldan tüymüştü.

O okuldan gitmişti ama benim aklımdan bir türlü çıkmamıştı şu lanet 2 haftada.

Her birlikte olduğum (kız ya da erkek farketmez) insanda onun dudaklarının tadını aramaktan kendimi alıkoyamamıştım ama lanet olsun onun tadını hiç kimsede bulamamıştım.Bırak aynısını benzerini bile bulamamıştım.

Şimdiyse onun okula giderken önünü kesmiş ve zorla arabama bindirerek evime doğru sürmeye başlamıştım.

"Nereye götürüyorsun beni, bana ne yapacaksın?Okuldan gittim işte, bir daha karşına çık-"

Kyungsoo bağırarak,tiz bir sesle konuşması başımı daha da ağrıtmaya başlamıştı,daha fazla dayanamayarak
cümlesini tamamlamasına izin vermeden "Kapa çeneni lanet olası!"diye resmen kükreyerek yanımdaki çocuğun oturduğu koltuğa sinmesine neden olmuştum.

Böylelikle sonunda arabamdaki  sağlanan sessizlikle rahatlamış bir şekilde eve sürmeye devam etmiştim.