Tutku/Kaisoo

•5.Bölüm《Part 2》•

Sonunda beni üzerinden zorla da olsa iten Kyungsoo bana sinirle bakarak
"Ne yaptığını sanıyorsun sen?" Diye bağırıp yanımdan uzaklaşarak odanın diğer ucuna kaçmıştı.

Bense onun bu sinirli ve şaşkın hallerine  bakıp gülerken "İyi bari en azından ibne değilmişsin!" demiştim.Bu sözlerimle daha da sinirlenmiş görünüyordu karşımdaki Baykuş.

Evet,bende biseksüelim ve onu ıslak gördüğümde de,şimdi de arzuladım ama bunu onun bilmesine gerek yok zaten bu onu ilgilendiren bir konu da değil.Ayrıca onu arzulamam onu okuldan göndermeyeceğim anlamına da gelmiyor, istesem onu şu anda gönderirim okuldan.Müdür'e edeceğim bir  telefona bakar ama o zaman ne eğlencesi kalır ki?
Ben bu dönemki eğlencem için bu çocuğu seçmiştim.
Hem eline onun için yüklü bir miktar, benim içinse çerez parası olacak kadar olan bir parayı versem seve seve benim altıma yatacağından eminim karşımdaki çocuğun.

Odanın diğer ucundan bana korkuyla ve öfkeyle bakan çocuğa kısa bir süre daha baktıktan sonra kapıya doğru dönerek bizimkilere "İçeri gelin!"diye seslenmiştim.Kyungsoo benim bu sözüm üzerine kapının hızla açılmasını ve bizim çocukların hızla içeri girmesini korkudan daha da büyüyen gözleriyle izliyordu.Onun bu haline gülerek kapının yanındaki duvara yaslandım ve az sonra gözümün önünde sergilenecek sahneleri merakla beklemeye başladım.

Bizimkiler yüzlerindeki şeytani sırıtışla birlikte Kyungsoo'ya doğru yaklaşırken Kyungsoo sanki onlardan kaçabilecekmiş gibi geriye doğru adımlıyordu.Sırtı tekrardan duvara dayanıp kaçacak bir yeri kalmadığında olduğu yerde korkudan titremeye başlamıştı tıpkı biraz önce olduğu gibi.

Kris daha fazla beklemeden duvar kenarına sinmiş olan ve korkudan titreyen Kyungsoo'yu kolundan tutup yere savurmuş ve yere düşen çelimsiz bedeni hepsi acımadan tekmelemeye başlamışlardı.Odada Kyungsoo'nun acı çığlıkları ve bizimkilerin neşeyle attıkları kahkahalar yankılanıyordu sadece.Kyungsoo yerde acıyla kıvranırken yüzünü ve kafasını acınası bir şekilde gelecek darbelerden korumaya çalışıyordu.Bir an onun bu haline acıyıp bizimkileri durdurmak istemiştim.Ama dediğim gibi bu anlık bir düşünceydi.Onları durdurmaya teşebbüs etmeden yüzümdeki sırıtışla ve duygusuz gözlerle Kyungsoo'nun yerde acıyla kıvranmasını seyretmeye bir süre daha devam ettim.Kyungsoo'nun ağzından kan gelmeye başladığını gördüğümdeyse
"Yeter bu kadar!" Diyerek bizimkileri durdurmuştum.Bizimkiler yavaşça çocuktan uzaklaştıklarında kapanışı yapmak için yavaş adımlarla yerde baygın gözlerle yatan Kyungsoo'ya doğru adımlamıştım. Yerde yatan çocuğun yanına eğilerek ona doğru
"İzle!" Diye fısıldamıştım,o bana yarı açık gözleriyle anlamaya çalışarak bakarken ben çoktan eğildiğim yerden doğrularak yüzüne sert bir tekme atıp onun bayılmasına neden olmuştum.Attığım tekmeden sonra yerde baygın yatan bedenine bir daha bakmadan yavaş adımlarla kapıyı açıp odadan çıkmıştım.Çocuklar da beni takip ederek yerdeki bedeni umursamadan arkamdan çıkmışlardı.Kyungsoo'nun uyanınca her şeyi hatırlayacağını biliyordum, özellikle de ona attığım o son tekmeyi.

Bu gruptaki herkes çoğu insanın hayali olan bir hayatı yaşamalarına rağmen mutsuzlardı.Belli etmeselerde,belli etmesem de mutsuzduk. Kendi sorunlarımızın içinde boğuluyor,insanlara acı çektirmekten,onların canını yakmaktan zevk alıyorduk.Çünkü bu birazda olsa içimizdeki şeytanları susturuyordu.Bu yüzden yerde kanlar içinde çıplak bir şekilde yatan o baygın çocuğa umursamadan arkamızı dönüyorduk,onu bu hale biz getirmemize rağmen biraz bile vicdan azabı çekmiyor ve onun ölüp ölmemesini umursamıyorduk.Çünkü biliyorduk hiçkimse bizi cezalandıramazdı,bir şekilde her olaydan sıyrılıp rahat hayatımıza geri dönüp eğlencemize kaldığımız yerden devam ederdik.

Belki de cezalandırılmayacağımızı bildiğimizden birer canavara dönüşmüştük.
Bilmiyordum,umursamıyordum da.