•11.Bölüm•

4.3K 260 24
                                    


Ertesi sabah Kyungsoo ve annesi erkenden kalkarak neşeli bir şekilde kahvaltılarını yapmışlardı.
Nasıl neşeli olmasınlardı? Sonunda Bayan Do iyileşecekti, oğlunun yanında uzun yıllar kalabilecekti, orta yaşlı kadın en çokta bunun için minnetardı artık hasta olduğu ve her an ölüm riski taşıdığı için aniden oğlunu yapayalnız bırakıp bu dünyadan göçüp gitmekten korkmayacaktı ayrıca artık oğluna yük olmayacaktı bunca zaman oğlu onun için nasıl  çabaladıysa o da artık oğlu için çabalayacak,onun için  bir şeyler yapabilecek durumda olacaktı ve biricik meleğinin hayatının daha iyi olması için elinden gelen her şeyi ama her şeyi yapacaktı iyileştikten sonra.

Kyungsoo ise artık annesi iyileşeceği için , her an onu kaybetme korkusu yaşanmayacağı için çok  mutluydu.

Anne oğul neşeli bir şekilde kahvaltılarını  ettikten sonra mutfaktan ayrılıp küçük oturma odasına geçtiler, salondaki eski, yeşil renkli kanepeye yan yana oturduktan sonra bundan sonra neler yapabileceklerine dair yaptıkları uzun ve detaylı konuşmaya devam ettiler.

Salonda oturan Bay Do ise onların bu sohbetini bıkkınlıkla
dinliyordu.

Bay Do bugün her zamankinden daha erken kalkmış , kahvaltısını yapmış ve üzerine diğer kıyafetlerine nazaran daha düzgün ve kaliteli bir şeyler geçirerek hazır ve nazır bir şekilde gelecek olan kişileri bekliyordu.

Kyungsoo'nun şu zengin arkadaşını oldukça merak ediyordu doğrusu.
Ayrıca orta yaşlı adam dün kendince bir karar almıştı.Varlığını gereksiz olarak gördüğü ve hiç sevmediği oğluna kısa bir süreliğine iyi davranacaktı.Böylelikle oğlunu o zengin arkadaşından para istemeye ikna edebilirdi.Oğlu onun istediklerini yaptığı sürece bu evde rahatça yaşayabilecekti ama istediklerini yapmazsa Kyungsoo'yu bu evde eskisinden de kötü günler bekliyordu sonuçta artık evde onu her şeyden korumaya hazır bir annesi olmayacaktı.Bay Do bu düşüncelerle şeytani bir sekilde sırıtmıştı ama adamın yüzündeki bu ifadeyi ne Kyungsoo ne de annesi görmüştü.

Salonda oturmalarının üzerinden yaklaşık bir saat geçtikten sonra Kyungsoo'ların  küçük ve bakımsız evlerinin önünde lüks bir arabanın korna sesi duyuldu.Kyungsoo içinden "Sonunda Bay Choi geldi " diye geçirdi ve rahat bir nefes verdi.

Doğrusunu söylemek gerekirse Kyungsoo bütün gece uyuyamamıştı.Jongin'in kendisiyle dalga geçmesinden ya da annesini hastaneye yatırmaktan vazgeçmesinden , annesini boş yere umutlandırmış olmaktan korkmuştu.Ve kapının önünden gelen korna sesini duyuncaya kadar da bu endişelerinden  kurtulamamıştı.
Kyungsoo ve annesi dün akşamdan hazırladıkları annesinin eşyalarının olduğu küçük bavulu almışlar ve kapıya yönelmişlerdi , babası ise çoktan lüks arabanın rahat koltuğuna kurulmuştu.
Kyungsoo onun bu davranışına sinirle göz devirmişti.Babası ne kadar yüzsüz ve görgüsüz bir adamdı böyle?
Kyungsoo annesi ile kapıdan çıktıktan sonra şoförle birlikte gelen ve kapının önünde onları bekleyen Bay Choi'ye selam vermişti.Bay Choi'de onlara  selam verdikten sonra Kyungsoo'nun elindeki bavulu alıp şoföre vermiş ve Kyungsoo ile annesini "Buyrun Bay Do." diyerek siyah, lüks arabaya yönlendirmişti.Kyungsoo bu olanları babasının dikkatli ve hesapçı  bakışlarla izlediğinin farkında değildi , belki bu bakışların farkında olsaydı bundan sonra olacakları tahmin edebilir ve bunları engellemek adına bir şeyler yapabilirdi.
Kyungsoo ve annesi de lüks arabanın arka koltuğuna yerleştiğinde araba hızla "Özel Kim Hastanesine" doğru yol almaya başlamıştı.
Büyük bir sessizlik içinde yarım saat geçmiş ve araba sonunda  lüks ve oldukça pahalı olan hastanenin önünde durmuştu. Bay Choi arabadan inerek onları hastanenin içine yönlendirmişti çoktan.

Kyungsoo ve annesi hastaneyi incelerken ne kadar da farklı  hayatlara sahip  olduklarını  düşünüyorlardı buradaki insanlarla , sonuçta onlar böyle bir hastaneyi yalnızca izledikleri dramalarda görebilirlerdi.

O anlarda Bay Do ise oğlunun oldukça zengin bir arkadaşa sahip olduğunu düşünüyor ve Kyungsoo'yu bu zengin arkadaşa sülük gibi yapıştırmanın ve dolacak ceplerinin hayallerini kuruyordu.

Bundan sonrası oldukça hızlı bir şekilde gerçekleşmişti.Doktorla konuşmuşlar , gerekli bütün testlerin bu akşama kadar tamamlanacağını yarın sabah ise  erkenden özel uçakla Amerika'ya sevk edileceklerini öğrenmişlerdi.Testler yapıldıktan sonra annesinin çok yorgun olacağını ve onun bu yüzden uyutulacağını  söyleyen doktor ailesinin beklemesine gerek olmadığını eklemeyi de ihmal etmemişti.Bu yüzden Kyungsoo annesiyle kısaca vedalaşmış ve babasıyla birlikte hastaneden ayrılmıştı.Yarın annesi onu Amerika'dan arayacaktı zaten bu şekilde sözleşmişlerdi , bu durumda meleğinin sesini duyması için bir gün daha sabretmesi gerekiyordu.

Kyungsoo ve babası geldikleri şekilde yine lüks arabayla evlerinin önüne kadar geri getirilmişti.Kyungsoo ve babası arabadan indikten sonra Bay Choi'de arabadan inmiş ve Kuungsoo'ya gülümseyerek "İyi akşamlar Bay Do" diyerek selam vermişti.
Kyungsoo'da ona aynı şekilde gülümseyerek selam vermiş ve her şey için teşekkür etmişti.Bu teşekkür hem dün hem bugünkü yardımları içindi.Ve Kyungsoo Bay Choi'nin merhamet dolu bakışlarından kendisinin demek istediklerini onun anladığını biliyordu.

Sonrasında ise Bay Choi arabaya binmiş ve lüks araba hızla  Kyungsoo'nun evinin önünden   uzaklaşmıştı.
Kyungsoo ise bir süre daha giden arabanın arkasından bakmış , daha sonrasında buruk bir tebessümle evinin kapısına , babasının yanına yönelmişti.En azından Jongin ile geçirdiği o iğrenç anların sayesinde annesi kurtulmuştu.Kyungsoo her ne kadar Jongin ile yaşadıklarından sonra kendisini ucuz bir sürtük gibi hissetse de , yine olsa yine aynı kararı tereddütsüz bir şekilde vereceğini biliyordu.Annesi için her şeyi yapardı o.
Hem bir daha Jongin'i görmeyeceğinden, o iğrenç anların hafızasından kısa sürede silineceğinden de emindi.

Kyungsoo bu şekilde düşünüyordu ama yaşananlar gerçekten de  bu şekilde mi olacaktı?

Tutku/KaisooHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin