Tutku/Kaisoo

•3.BÖLÜM•

- Do Kyungsoo-

O mağlum olayın üzerinden bir hafta geçmişti.Bütün okul benimle uğraşıyordu,ki söylemek gerekirse ilk okul çocuklarının bir büyük boyuydu bu okuldakiler.
Başıma gelmeyen kalmamıştı bu bir haftada,yemekhanede üzerime yemek dökmüşler,yemek olduğu halde yemek yok demişlerdi yemekhane çalışanları,gözlerimle görüyorum yemekleri bir sürü yemek var, göz göre göre aç kalmıştım,sınıfın kapısından girer girmez üzerime buz gibi bir kova su dökülmüştü,ara sokakta sıkıştırılarak spor öğrencileri tarafından dövülmüştüm ki  babamdan kötü dövüyorlar,tabi size 3 hayvan birden dalarsa ortaya çok kanlı bir görüntü çıkar ki buradaki çok kan sizden başkasının değil eğer vampir veya kurtadam değilseniz ve özel güçleriniz yoksa 3 kaslı hayvana karşı şanşınız binde sıfır bunu açıklığa kavuşturalım arkadaşlar.

Babam bile görünce " Acıdım sana Kyungsoo'cum" dedi " Seni iyi benzetmişler." diye de ekledi kahkaha atmasaydı belki de ona inanabilirdim pislik herif.

Bu arada Jongin lakabı Kai olan şerefsiz ile ilgili bir kaç şey öğrenmiştim.Birincisi fiziksel temastan hoşlanmıyor hatta katlanamıyordu,yanlışlıkla olsa bile hatta çarpma olsa bile,ona sadece yakınlarının ve izin verdiklerinin dokunmasına tepki vermiyordu.
İkincisi burslulardan nefret ediyor.
"Fakirsen devlet okuluna git, özel okulda ne işin var ?"diye düşünüyordu.Daha öncede 8 burslu çocuğu okuldan göndermişti,bana yaptığı işkencelerin aynılarını  uygulayarak.İlkokul ve ortaokulda da böyle biri olduğunu Tao söylemişti.
Yine okuduğu okul kendilerininmiş ve  bir sürü burslu öğrenciye aynı eziyetleri yapmış arkadaşlarıyla birlikte.
İlk okuldan beri kendi özel okullarında okuyormuş piç,mübarek para sıçıyorlar!
Üçünsü kinci ve verdiği sözü kesinlikle tutuyor hani bana demişti ya"Bana çarptığına hatta bu okula geldiğine pişman olacaksın!" diye işte olmuştum,bir taraftan o,diğer taraftan babam doğduğuma bile pişman olmuştum be...
Onun hakkında son öğrendiğim şeyse onun ve arkadaşlarının 19 yaşında olmasıydı,11.sınıftayken aniden okuldan gitmişler ve iki yıl ortada görünmemişler,onların hep beraber bir tatile çıktıklarını ve dünyayı gezip,eğlencenin dibine vurduklarını instagram hesaplarından öğrenmiş bütün okul.Gerçi bu onların arabalarını neden kendilerinin kullandıklarını diğerlerinin ise şoförle gidip geldiğini açıklıyor.

İnsan "Hayata bak be!"demekten kendini alamıyor açıkçası.Ben anneme birazcıkta olsa iyi şartlar altında bakabilmek ve kazandığım parayı babama kaptırmamak için kırk takla atayım,millet canı sıkıldığı için okulu dondurup dünya turuna çıksın de iki yıllığına.Gerçekten adaletine sokayım dünya!

Şu anda okulun spor salonundaki banyolarda duş alıyorum,duş bizim evdekinden güzel belirtmek gerekirse, altını çizerek söylüyorum "yine yanlışlıkla" bir çocuk üzerime yemeğini dökmüş,bir kızda "yanlışlıkla" içeceğini kafamdan aşağı boca etmişti.Tabi canım,tabi kesinlikle yanlışlıkla, bende salağım ya yedim bunu!Resmen bilerek yapıyor ve gözümün içine soka soka benimle dalga geçiyorlardı,bende bir zavallı gibi bana yapılanlara karşı göz yumuyor ve sessiz kalıyordum.Çünkü bundan başka yapabileceğim hiçbir şey yoktu.Müdür'e çıkıp olanları anlatsam Müdür'ün bana değil de onlara arka çıkacağını adım gibi biliyordum.Sonunu bile bile kendimi daha fazla rezil etmeme gerek yoktu.
Üzerime 'yanlışlıkla' dökülen yiyecek ve içeceklerin üzerine bende doğruca dolabımdan yedek kıyafetlerimi alıp banyolara koşmuştum,yapabileceğim başka bir şeyde yoktu.Ya banyo yapacaktım ya da o halde ortalıkta dolaşıp olabilirmiş gibi daha da fazla dalga konusu olacaktım.

Şu bir hafta içinde okulda tamamen yalnız kalmıştım.Jongin'in uğraştığı kişinin arkadaşlarına da bulaştığını öğrendiğimden bizimkilere okul içinde benimle konuşmamalarını söylemek zorunda kalmıştım.Benim yüzümden onlarında başlarının belaya girmesini istemiyordum.

Tuhaf olan bütün okulun 1 haftadır sürekli benle uğraşmasına rağmen Jongin'in hiç benimle uğraşmamasıydı.Bir kaç olaya şahit olmuştu,üzerime yemek dökülmesi ve buz gibi suyla kıyafetlerimle yaptığım banyo gibi.Bunları gördüğünde alaylı bir tebessüm vermekten başka hiçbir şey yapmamıştı.Söylemeden geçemeyeceğim o kıyafetlerimle yaptığım banyo olayında kesinlikle ıslak kedilere benzemiştim.Kesinlikle o an rezilliğimin nirvanasıdı,ondan daha fazla rezil olamam diye düşünüyorum ki halâ da düşüncem değişmiş değil.

Gerçi Jongin bana o an bir tuhaf bakmıştı,bana bakarken gözleri koyulaşmış ve yumruklarını sıkmıştı, kesin sınıfın ortasında kahkahalara boğulmamak içindi lanet piç!

Olayı üzerinden uzun zaman geçmiş gibi anlatıyordum ama üzerinden sadece 2 gün geçmişti,yani rezilliğim oldukça tazeydi daha.

Aish dün olanları hatırlamak bile istemiyorum,dün dolabımdaki bütün kitaplarımı yırtmışlar ve  kıyafetlerimi parçalamışlardı.Dolabın o halini görünce neredeyse sinirden ve üzüntüden oturduğum yerde tepinerek ağlayacaktım,şükürler olsun kendimi tutabilmiştim de daha fazla alay konusu olmamıştım.

Dolabımın anahtarlarını bulmaları zor olmasa gerekti, müdüre biraz para ve şıp anahtarlar ellerinde...

Duşumu bitirdiğimde kabinden yavaş ve dikkatli adımlarla çıkmıştım,düşüp bir yerlerimi incitmek istemiyordum,kıyafetlerimi koyduğum yere giyinmek için gittiğimdeyse koca bir boşlukla karşılaşmıştım.Bunun bir rüya olmasını,duşta uyuyakalmış olmayı diliyordum şu an.Altımda sadece beyaz bir havludan başka bir şey yoktu ve lanet olsun ki telefonumda dahil hiçbir şeyim yanımda değildi.

Telefonumu duşa girmeden önce çantamla birlikte Luhan'a vermiştim,ben duştayken eşyalarıma biri zarar verebilir diye ama aklıma giyeceğim kıyafetleri alıp kayıplara karıştırabilecekleri hiç gelmemişti.Belliki gelmeliymiş.

Belki kıyafetleri koridora atmışlardır diye kapıyı sessizce açıp koridora çıktım.

O KIYAFETLERİN ÜZERİNDE AYAKKABILARIYLA TEPİNMİŞ OLSALAR BİLE ONLARI GİYMEYE RAZIYIM!!
Çıplağım yani başka ne yapabilirim?Yanımda telefonda yok ki Luhan'ı arayıp kıyafet isteyeyim.
Koridora baktığımda beklediğim,daha doğrusu bulmayı umduğum üzerinde tepinilmiş kıyafetlerim yoktu ,hiçbir şey yoktu.
Kesinlikle buralarda bir yerlerde gizlenmiş,şu an bana kıçlarıyla gülüyorlardı biliyorum.Ben koridorda öyle ağzım açık, gözlerimi büyütmüş,mal gibi dikilirken...Ve şimdi "Ne bok yiyeceğim? "diye düşünürken,yeminle son zamanlarda hayatımın sorusu ve özeti bu soru.

O anda hayatımda görmek isteyeceğim belki de son kişileri gördüm,Jongin ve arkadaşlarını.Onlar beni bu halde görmeden hemen spor odasına doğru yürüyüp hızlıca kapıyı açıp içeri daldım.
"Yaşasın görmediler, ilk defa sanş benden yana!!" diye sevinirken arkamdaki kapı açıldı.Kesin gelen sporculardan bir kaçıydı,belki de kıyafetlerimi alanlardan,beni iyice benzetip koridora çıplak  bir şekilde bırakacaklardı. Ben bu kötü senaryoları kafamda yazarken bir yandan da düşünüyordum, Jongin ve tayfası koridordaydı en son. Belki bağırırsam beni duyup yardıma gelirlerdi...
Hadi canım daha komik olamam herhalde.
JONGIN.VE .BANA YARDIM . ETMEK.

Zaten bunlar o piç yüzünden başıma geliyordu, sanırım korkudan beyin hücrelerim yandı ya da komple öldüler.Bende bilmiyorum.