//дууссан//☠️Гонжиам сэтгэцийн эмнэлэг☠️

8 тоглоом биш бололтой

Бид тэр өрөөнөөс гарсны дараа захирлын өрөө рүү очихоор болов. Буцан хүлээлгийн танхимын цаана байх захирлын өрөө рүү очтол хаалга нь хаалттай байв. Байзнаарай бид хаалгыг нь онгорхой үлдээгүйгээ бил үү хэмээн бодон зогсож байтал жүүн миний бодлыг уншсан мэт

Жүүн: бид хаалгыг хааж орхисон тийм болохоор дотогш орцгооё хэмээн надад хэлэв. Жүүн чанга хэлсэн болоод ч тэр үү эсвэл бид чимээгүй байсан болоод ч тэр үү тэд бид хоёр луу харцгаав. Би ч нэг толгой дохисон болов.

Би: гэхдээ түрүүн яагаад энэ өрөө цэвэрхэн байсан юм бол хэмээн амандаа үглэтэл

Юнги: юу үглээд байгаа юм

Би: түрүүн яагаад энэ өрөө цэвэрхэн байсан талаар л

Юнги: аан тэр үү би мэдэхгүй гэхдээ нэг цуу яриа байх нь ч байдаг юм байна лээ

Би:ямар

Юнги: анх энэ эмнэлэг хаагдахад хоёр хачирхалтай өрөө үлдсэн гэсэн. Мэдээж нэг нь 402 харин нөгөө нэг нь энэ өрөө гэсэн. Учир нь эмнэлэг хэзээ хаагдсан тэр өдрөөс хойш юун ч эвдрээгүй гэсэн.

Би: сонин юм тэ

Юнги: дэлхий дээр сонин содон биш зүйл байгаа гэж үү (инээх)

Би: тийм дээ бид ийн дотор ярилцан дотогш орвол өрөө маш эмх замбараагүй байв. Юун түрүүн байсан цэв цэвэрхэн өрөө хогийн цэг шиг болчихсон байв. Бид ч гайхан нэг нэгэн рүүгээ харан толгой дохиж мөрөө хавчилцаад байж байтал гэнэт юм хагарах чимээ гарав. Бид ч тэнд очиж харвал ваар хагарсан байв. Гэтэл

Жин: хоо тэнд нэг түлхүүр байна (шивнэж ярих)

Жүүн: тийм байна авах уу яах уу

Би: дэмий байх аа

Юнги: яавал гэж дээ гэж хэлэн тэр түлхүүрийг авчихав.

Хусаг: энэ арай 402 н түлхүүр юм биш үү

Би: ийм амархан байсан бол бүх хүн тэр өрөөнд орчих л байсан шд

Жүүн: тийм шүү тэхёны зөв

Жин: гэхдээ хэдүүлээ очиж шалгах уу

Би: хён та айхгүй байна уу

Жин: айж л байна л даа гэхдээ сонирхол татаад байна шд

Юнги: тэгье аа хэдүүлээ явж үзье мөн байх юм бол хэдүлээ эрт гэртээ харина шүү дээ

Хусаг: юнги одоо л зөв ярьж байна миний нойр хүрээд л байна (эвшээх)

Би: за за зүгээр суухаас зүлгэж сууя хэдүлээ тэгвэл очиж шалгая

Жүүн: тэгвэл би явлаа та нар очиж үзэцгээ

Жин: ээ дүү минь ээ би хүртэл явж байхад чи яагаад зөрүүдлээд байгаа юм бэ

Жүүн: гэхдээ хэдүүлэнд нь ямар нэгэн юм болвол хэн хариуцлага хүлээх юм

Би: ээ хён ганцхан удаа

Жүүн: ямар нэг аюултай юм болвол шууд явцгаана шүү

Юнгигээс бусад нь: за

Би: за тэгвэл хэдүлээ явцгаая хөөе хөөе юнги хёнг сэрээ унтаад байна шд

Хусог: энэ нэг юм ийм газар яаж ингэж босоогоороо унтаж чадаж байна аа дараа нь заалгана аа

Жин: за хурдан сэрээ тэгээд 402 луу явъя

Би: хөөе хён сэрээрээ

Юнги: за одоохон 5 хан минут ээжээ(унтаагаараа)

Би: хөөш маанагаа ард чинь чөтгөр

Юнги: чи өөрөө чөтгөр за юу (унтаагаараа)

Би: за явъя аа( татах)

Юнги: Ааааааааа

Бүгд нүд нь бүлтийн юнги хён руу гайхан харж байв.

Юнги: хаха та нар наад царайгаа харсан ч болоосой (гэдсээ дарж инээх)

Хусог: чамайг чөтгөр аваг (зүрхээ дарах)

Юнги: тэхён намайг авах юм уу хха

Би: -.-

Жүүн: за хурдан явъя аа

Би: за явцгаая хэмээн хэлээд хаалга руу эргэтэл хаалга хаагдаад түлхүүр эргэх чимээ дуугарав...