Trevor Frederick Diaz.
The Student Council President .
The MVP of the basketball team.
Ang lalaking almost perfect, na hanggang pangarap lamang ng mga kababaihan sa skwelahan dahil sa pagiging pihikan nito at distant sa mga babae, except a few. Ou...
Pagising ko wala na si Trevor, maaga raw ito umalis, kaya idinaan na ako ni Tito sa skwela bago siya pumasok sa trabaho.
" thank you tito" sabi ko habang bumaba sa sasakyan niya .
" ingat ka iha" sagot niya at kumaway bago tuluyang umalis.
Kapapasok ko lang sa gate ng school nang tumunog ang phone ko.
Tinanggal ko ang backpack at tiningnan ang caller.
Bigla akong kinabahan at agad bumilis ang tibok ng puso ko nang makita ang registered name ng tumatawag.
📞 Baby Calling ... 📞
' baby???? '
Sino to?
Pakurap kurap kong inalala kung kaninong number nga ba to...
Saka pa lang nag sink in sakin na ito nga pala yung sinave ni Trev ng number niya.
Napalunok ako na humugot ng lakas ng loob para sagutin ito.
" hello? "
" hello?. nasa school ka na? " bungad niya sa kabilang line.
" ahmm. oo.hinatid ako ni tito"
" sorry ah, nakalimutan kong sabihin sayo na maaga kami ngayon nagpractice ng basketball, lam mo na ... malapit na championship " saka ko lang napansin na medyo nga siya hinihingal.
Hindi ko maiwasang ngumiti kasi diba nag effort siyang magpaliwanag.
" ahmmm. ok lang. no need to explain" maikling sagot ko.
" lingon ka... "
" ha?? " bigla akong kinabahan.
Palinga linga ako sa paligid.
I saw some stares from other students. Hanggang sa nakarinig ako ng mga yapak galing sa likuran.
Lumingon ako.
at napalunok ako habang tinatanaw ang isang makisig na binata na papalapit sa akin. Pinatay niya ang phone at inilagay sa bag.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Bumilis ang tibok ng puso ko habang nakatingin sa bawat yapak niya papalapit.
Sinuklay ng kamay niya ang medyo basa pang buhok pagkatapos ay inayos ang tuwalyang nakasabit sa bag. Yung pawis niya sa mukha... sa leeg... sa braso... parang kumikinang sa ilalim ng araw.
Shocks...
Now I know kung bakit madaming nanunuod ng basketball..
I'll never get over with this sight... I swear.
Parang slow motion sa pelikula.
" wag kang masyadong pahalata na nagwagwapuhan ka masyado sakin baby" here goes his rare seductive voice again.
