سجين حبك "لعنه حب"

الفصل الخامس

الـــبـــارت الــخـــامـــس♥
"أنا آسف لأننى سئ بالحب
لكننى أحببتك بكل ما أملك من سوووء "

بعد خروج نوروساره  من القسم توجهوا الى المول
ساره :
قالك اييه
نور :
ولا حاجه
ساره :
أنتِ  منتظره من واحد زى دا ايه ؟ انا مش فهماكى بصراحه
نور :
اى حاجه ي ساره ادام انتوا مش عارفين اييه اللى حصل
ساره :
وهو بقا اللى هيقولك ؟ 
نور :
معرفش انا حسيت انى عايزة اسأله 
ساره :
حاسه ..... طيب 
نور بشك :
انا حساكى عارفه حاجه ومخبيه عليا ؟
ساره :
انا ؟ وانا اخبى ليه
نور :
مش عارفه بس كل ما ببص ف عينك بحسك عايزة تقولى   حاجه وبترجعى ف كلامك
ساره :
لا مفيش .... وقفلى ع الموضوع دا لان أيَاد لو عرف ممكن يطين عيشتنا   وتعالى نروح المول نجيب اى حاجه علشان ميشكش فيها 
تجولوا ف المول واشتروا بعض الملابس وعادوا الى المنزل
★★★★★★★★★★★★
دوى صوت مازن الغاضب ف المكتب
مازن بصوت عالى  :
انت بتتكلم بجد!  ازاى توافق ي عمر دا لو حد عرف هتتوقف  عن العمل
عمر :
اهو اللى حصل بقا ي مازن البنت صعبت عليا قولت ممكن تطلع منه بحاجه تريحها
مازن :
ربنا يستر ...  انت عمرك ما كنت عاطفى كدا
عمر :
ما خلاص ي عم عدت على خير وخلصنا
مازن :
طيب قولى اييه نوع العلاقه اللى كانت بينك وبينها قبل كدا
عمر بنرفزة :
يوووة  ما قولتلك صحاب  ..... بص انا هسيبلك المكان كله وهمشى

توجه عمر الى  منزله قابله طفله بحفاوة حمله عمر وظل يقبل فييه
خرجت اسماء :
حمدا لله على سلامتك
عمر وهو يقبل جبينها :
الله يسلمك ي حبيبتى عامله اييه
اسماء بتعب :
عيالك قرود اذا كان دا ولا التانيه اللى ف بطنى دى
عمر بأبتسامه :
هههههه انها الام ي سادة ..... روحتى للدكتور
اسماء بعتاب :
اه روحت ..... عارف شوفت اييه هناك
عمر بأهتمام :
اييه ؟
اسماء بحزن :
كل واحده ومعاها جوزها  وانا كنت لوحدى ي  عمر
عمر وهو يقبل يدها :
اوعدك المره الجايه هكون معاكى ومش هفوت ولا مره ..... والله كان غصب عنى
اسماء :
المره الجايه الاخيره الدكتور قالى هيحدد فيها معاد الولادة   بنتنا هتشرف  اخيراا
عمر :
امممم برضو مشوفتيش نوع الجنين بدل الحيره اللى أنتِ  فيها دى
اسماء :
انا عايزاها مفاجاه
عمر :
على راحتك انا كل اللى يهمنى انك تقومى منها بخير
اسماء :
ربنا يحفظك ليا ي رب ي اغلى حاجه ف حياتى
عمر :
وانتوا اغلى حاجه ف حياتى
★★★★★★★★★★★★★★★
كانت نور جالسه تتناول العشاء مع أيَاد وساره
أيَاد :
هاا عملتوا اييه النهارده
ساره :
عادى اتمشينا  شويه وجينا لبس وجينا علطول
أيَاد :
المهم انك اتبسطى ي نور .... نووووور
نور  وقد انتبهت لصوته للتو :
هاااا... بتقول حاجه ي أيَاد
أيَاد :
اللى واخد عقلك
نور :
لا ابدا انا معاكوا
ساره :
أيَاد بيسألك لو كنتى اتبسطى  ف المول
نور وهى تتصنع الابتسامه :
اهاا جدا
أيَاد بأرتياح :
طيب تمام الحمد لله
نور :
انا عايزة ارجع الشغل
أياد :
أى شغل ؟
نور بعصبيه  :
لا متقوليش انى سيبت شغلى مع  فادى فى الاتيليه بتاعه ..... ما هو دا اللى كان ناقص
أياد :
لا بس أنتِ  اخدتى اجازة لاننا كنا بنحدد للفرح بتاعنا ف كان لازم نفرش الفيلا
نور :
فرح ؟
أياد :
ايوا ي نور احنا اتخطبنا فعلا ولبسنا الدبل وكان فاضل على فرحنا اقل من شهر
نور :
اوكى ..... الاجازة دى لحد دلوقتى مخلصتش
أياد :
لا خلصت بس ...... لما أنتِ  مرجعتيش وكنتى ف الغيبوبه بتاعتك هو لغى العقد
نور :
اوكى خلاص
أياد :
متزعليش بكره هشوفلك شغل احسن من دا مليون مره
نور وهى تنهض  :
لا شكرا مش عايزة .... عن اذنكم
ظلت جالسه على السرير وفعلت مثلما قال لها الطبيب أحضرت سكارف ووضعته على عينيها وبدأت ف الرسم طوال الليل وهى مغمضه العينين