We Got Married!

Twenty-Two

A/N: Super daming POV ang magaganap sa chapter na 'to, sana huwag kayong malito TwT COMMENTS PLEASE!!! :)))

Jeroam

"Time heals all wounds"

Sa dalawang buwan na lumipas, ang quote na yan ang naging strength ko. Tanggap ko naman na, noon pa, wala na talaga akong pag asa, pero may mga gabi na di ko mapigilang magpaka-emo lang. Ang hirap kasi dati eh, na nakikita silang magkasama, akala ko kami yung mag kakatuluyan, hindi pala. Ang mas masaklap pa dun, ako lang pala yung nagmahal.

Time heals all wounds, it really does, but just like any physical wounds, it does leave a scar.

Two months ago, I was emotionally messed up. I didn't know who to talk to, si Kim kasi yung lagi 'kong napagsasabihan ng mga problema ko, problema sa lahat. Ayokong mag-alala siya, kasi masaya na siya. Ano pa bang magagawa ko? Alangan namang lumuhod pa ako sa harap niya at mag makaawa na ako ang piliin niya.

Sus, masyadong malaki ang ego ko para dun. Hahaha.

Kaya I chose to get hurt. I chose to conceal my real emotions using a mask- I pretended to be happy, until I became happy. Ngayon? Okay na ako, masasabi ko na rin na wala na akong nararamdaman para kay Kim. She will always be special to me, and I will always love her, but I am no longer in love with her.

Oo na, ako na OA. Di bale na lang, pogi ko kaya.

Peach

AHI, excited na ako!

Nagbalik na ang pinakamamahal 'ko! Nagbalik na si Aiden!

Nako! Ang hirap kayang mag-pigil kanina! Self control ng bonggang-bongga ang dyosa niyo! Siyempre, kailangan muna mag pa-hard to get, diba?

Dito na kami sa bahay ni Kimberly at Nathaniel. Siyempre, dumaan muna kami sa kanya kanya naming bahay para kumuha ng damit, mga loko dito raw matutulog, well, okay lang naman sa akin yun, duh!

"Oy! Kung maka-emote ka nanaman jan! Ano nanaman problema mo? Babae na ba?"

Sinamaan ko siya ng tingin, "panira ka forever! Che!"

"Tsk, tsk. It's okay dear Peter, don't be bitter na. I'm here na oh." Jillian

"Jill, I love you, pero kadiri ka!"

Kung papatol man ako sa babae, sisiguraduhin 'kong hindi ko kaibigan. Mahirap na noh! Tsaka nakakaumay na mga mukha nila.

I'm not gay, I'm bi. Pero mostly, I'm gay. Pero sometimes, I feel bi. Duh!

"Excuse you! Sa ganda 'kong 'to, tatanggihan mo pa ako?! How dare you! Hahaha oh well, your loss, not mine." Jillian

Inirapan ko nalang siya, lumapit naman siya sa akin at umakbay, "alam mo Peach, hindi naman porke't naunahan ka ni Kimmy to be married, and surprisingly even Mae to have a boyfriend, hindi naman ibig sabihin nun you're ugly eh. Pogi pogi mo kaya. Pero dahil you're choosing to be hard to get, sige, I'll help you with my brother. I care for your happiness."

Napatingin naman ako sa kanya, ang lapit ng mukha niya sa akin. Ew! Nilayo ko nga. "Really?"

"Bago naman mangyari yun, sisiguraduhin ko munang patay na ako."

"Grabe naman Aiden! Ang sakit kaya! Duh!"

Napahawak ako sa puso ko.

"Sino ba sa kanila gusto mo? Bugaw ko sila sayo, pero kalahati ng bayad sa akin." Aiden

"Pwede bang lahat sila? Hihi."

Napatingin ako sa mga boys, inihahanda nila yung barbeque, yung iba naman yung nag ka-karaoke. Taray!