Dit verhaal gaat over Jannat, een meisje die een heel zwaar verleden achter haar rug heeft. Haar zware verleden heeft haar kijk op alles veranderd maar vooral op mannen. Ze ziet ze als walgelijke monsters. Als er iets is waar ze niet van moet hebben...
Wat vooraf begon: En dit alles is zijn schuld. Allemaal door hem. Door hem is dit mijn leven! Ik ademde een paar keer diep in en uit toen ik merkte dat ik weer boos begon te worden. Ik blijf maar denken aan hem. Waarom heb ik die cabron nooit gelijk vermoord. Hij verdiend het levend verbrand te worden. Na lang viel ik in een lichte en vooral onrustige slaap.
_______________________________________
Perspectief Jannat
Reminder: vote my honey💕
"Waarom sta jij altijd als laatste op ehh zeehond" gilde Ouiam bij mijn oor. Ik zuchtte en stak een middelvinger en deed haar na met een overdreven meisjes stem.
"Ga snel opstaan we moeten naar escuela (school)" zei Safa vanaf de gang. Gelijk was mijn slaap weg. "Y gracias (en bedankt)" zei ik geïrriteerd/sarcastisch waarna ik opstond.
Ik nam rustig een bad op mijn gemakje en ging daarna nog 10 minuten onder de douchestralen. Ik droogde me af en smeerde olie in mijn haren. Ik sloeg een handoek om me heen en eentje om mijn haren waarna ik me tandenpoetste en de douche uitliep.
Ik kleede me om in een bruinroze trui met lage hals een een gescheurde jeans. Ik deed mijn Gucci riem om en trok mijn Gucci sneakers aan.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik spoot nog wat Gucci parfum en deed een Michael Kors horloge om en een Swarovski armband. Ik kamde mijn haren, maakte een knot en zette een Adidas petje op.
Ik liep naar de gang zodat ik naar de kamer hiernaast kon gaan. Ik botste tegen een gespierde gestalte en viel achteruit tot ik net op tijd opgetrokken werd. "Kijk uit tering mongool" grom ik.
Wie is het eigenlijk?
Ik kijk op en zie Safa's broer met alleen een handdoek om zijn middel. "Je mag me wel loslaten homo" zei ik boos. "Wil ik dat wel" zei hij. Ik pakte mijn pistool en zette hem tegen zijn zij aan. "Moet ik nu bang zijn belleza (schoonheid)" zei hij grijnzend. "Nog even en ik sla die kanker grijns van je gezicht" siste ik.
Hij pakte me vast en duwde me tegen de muur aan. "Je bent alleen mooier als je enfadado (boos) ben hoor" zei hij zacht en ging met zijn vinger langs mijn lippen. Ik voelde dat ik weer kotsneigingen kreeg en een miselijk gevoel omhoog kwam. Ik rukte me los uit zijn greep.
Woedend keek ik hem aan "je hebt geluk dat je Safa's broer bent anders lag je nu allang al in je graf!" "En wat doe je hier je mag hier niet eens komen!" Zei ik waarna ik zwaar geïrriteerd naar beneden liep.
"Qué (wat) is er?" vroeg Safa. "Die hermano (broer) van jou" zei ik boos. "Wat heeft ie gedaan?" Vraagt Ouiam. "Weet ik veel wat hij probeerde met te chanten ofzo" zuchtte ik.
We gingen zitten aan tafel en ontbeten. "Kom we gaan" zei Safa. "Ik ga lopend" zei ik. "Kifesh je gaat altijd lopend Jannat? We hebben tientallen auto's en jij gebruikt ze bijna nooit" zegt Ouiam. "Okey en nu? Ik wil toch lopen dan ga ik de tering lopen" zeg ik.
