Black Roses

Capitulo 13

Wat vooraf begon:
Ik moet extra op haar letten nu ze hier zijn. Verdomme, dit word me wel wat......

_____________________________________________

Perspectief Kamal

Zou je op dat sterretje willen drukken? Duur niet eens 1 seconde🌹❤(laat een comment achter vind ik leuk om te lezen en op te reageren hhh🥀)

Gefrustreerd ga ik met mijn handen door mijn haar. Ze zijn allemaal dood is het enige wat ik kan denken. De laatste die om mij gaf is nu ook dood. Die laatste om wie ik gaf is gewoon dood! Hij was de enige die ik nog had. Niks kon mij pijn doen sinds ik een kleine jongen was maar nu al helemaal niet meer.

Ik sla hard met mijn vuist op het stuur en grom. Wat heb ik? Niks meer. Mijn broer heb ik vannacht begraven in Marokko en ik ben weer terug in Spanje. Het ergste wat iemand kan overkomen is gebeurd toen ik een kleine jongens was. De nachtmerrie van elk kind en ik speelde er zelf in.

Ik werd gedwongen.

Ik was klein en probeerde zelfmoord te plegen. Meerdere pogingen gedaan geen een gelukt. Gelukkig had ik mijn broer nog hij heeft me staande gehouden, ondanks dat hij zelf getraumatiseerd was. Al die tijd kreeg hij speciale zorg. Ik was elke week bij hem ondanks de afstand tussen ons.

Ik mocht niet voor hem zorgen. Als ik voor hem mocht zorgen was hij er nu mischien nog geweest. Maar nee, afgelopen week heeft hij zelmoord gepleegd.

Wat hij en ik als kleine jongen hebben meegemaakt staat op ons netvlies gebrand. Bij mij was het erger dan bij mijn broer maar ik heb mezelf bij een kunnen rapen. Voor hem was het teveel hij werd in een psychiatrische inrichting geplaatst en er was niks wat ik kon doen. Ik had het moeilijker dan hem, ik was een tijdje ook gek.

Wat zeg ik, ik was gestoord en getraumatiseerd want wat ik gedwongen heb gedaan wens je geen enkele hond toe...

Ik Kamal de enige echte waar iedereen voor vreest die mensen levend verbrand voor niet of niemand bang is wenst zelfs zijn ergste vijand dit niet toe. Iets ergers bestaat niet.

Ik sluit mijn ogen, kon het maar anders. Wat mij is overkomen zal ik nooit vergeten mijn hart is uit mijn lichaam gerukt waarna er op gestampt is.

Ik was nog miet eens over mijn verleden heen ergens ben ik nog steeds getraumatiseerd. En nu, nu moet ik de dood van mijn broer verwerken.

De rede dat ik nergens bang voor ben is door de gebeurtenis waardoor ik een trauma ben opgelopen. Het is onmogelijk om nog voor iets bang te zijn. Ik ben hierdoor op de straten terecht gekomen. Eerst waren het onschuldige sigaretten later ging ik blowen en drinken alles om de pijn te verzachten niet wetend dat ik alles erger maakte.

Ik pleegde overvallen ik pleegde moorden ik kwam in de onderwereld. Ik werd de grootste crimineel. Baas na baas overwon ik telkens kwam ik hogerop. Op een gegeven moment heerste ik gewoon.

En nu

Nu kan ik nooit meer terug.

Mijn gedachtes gaan weer terug naar het feit dat mijn broer is overleden. Mierda! Ik stap uit en sla de deur dicht. Ik loop de bar binnen en steek een sigaret aan. Ik bestel een glas bacardi en drink die op.

Heerlijk dat gevoel zodra het je keel doorstroomd en naar je hoofd stijgt.

Ik wil opstaan maar word tegengehouden. Mijn blik valt op de prachtige mysterieuze dame. Ik richt mijn blik op haar, en voel een raar gevoel in mijn onderbuik. Alleen al door naar haar te kijken gebeurt er gewoon iets. Ik weet niet wat maar het is zo sterk.