Black Roses

Capitulo 11

Wat vooraf begon:
"Ik hou van je Jannat. Je bent niet alleen. Je staat er niet alleen voor. Ik zal er altijd voor je zijn al ben ik aan de andere kant van de wereld ik voel je ik ken je. Mijn liefde voor jou is onmenselijk en niets of niemand komt daartussen. Jij Jannat bent het mooiste in mijn leven en het meest dierbare. Dat weet je toch...."

_____________________________________________

Perspectief Jannat

Vergeet geen stem achter te laten💕

Ik sla mijn armen ook om haar heen en zeg niks. Ik ben slecht hierin. Ik kan geen lieve dingen zeggen of over gevoelens praten. Al zou ik soms wel willen.

Na een tijdje laat ik los. Ze kijkt me aan en gaat stil zitten. Ik neem plek tegenover haar en zet mijn handen op elkaar op de tafel. Ik steek pak 2 sigaretten en geef 1 aan Lamyae. Ik steek mijn sigaret aan en geef de aansteker door aan haar. Ik blaas in de lucht en kijk haar serieus aan "zeg me is, hoe wil jij hieruit komen." Zeg ik fluisterend.

"Luister, ik heb deze gehele verdieping al omgekocht en connecties buiten de tralies. Ik heb hulp van buiten de gevangenis, dus alles word geregeld. Geloof me Jannat ik kom zeker vrij. Er is alleen 1 ding, de bewaker van mijn etage zou zich nooit laten omkopen of me uit het oog verliezen. Hij haat me die vuile perro (hond)." Zegt ze in mijn oor.

Ik ga een beetje naar achteren zodag ik haar aan kan kijken "bien (okey), wat wil je dat ik nu ga doen?" Zeg ik fronsend.

"Die bewaker, genaamd Joshua heeft het altijd over jou. Ik hoor 'm elke dag over jou praten. Hij wil jou jij bent de enige die hem kan afleiden. Please ik heb maar 10 minuutjes nodig." Ik gooi mijn sigaret weg en kijk haar met gespleten ogen aan. "Ben je ziek in je kanker kop?" Vraag ik.

"Doe rustig man, ik heb je echt nodig. Ik heb ook alles voor jou over!" Zegt ze. "Vraag me alles. ALLES!! Maar hou mij buiten het onderwerp mannen of terwijl honden. Je weet hie ik er tegenover sta en over ze denk. Je weet wat er gebeurd is Lamyae. Zoiets kun je me fking gewoon niet vragen."

"Is dit dus hoeveel ik voor je waard ben?" Zegt ze teleurgesteld terwijl ze me met puppy ogen aankijkt in de hoop mij een schuldgevoel te bezorgen, maar bitch ik heb geen gevoel.

"Je weet dat dit me niks doet en niet ervoor zorgt dat ik me schuldig ga voelen" zeg ik droog. "Het was te proberen" zegt ze schouderophalend. Ik leg me handen op haar schouders en kijk der aan "sorry, maar na alles is dat wel het laatste wat je van me kan vragen."

Ze kijkt me hoofdschuddend aan "dit is onze kans Jannat. Doe het voor mij. Er kan niks mis gaan ik heb alles al uitgestippeld. Ik heb zelfs al een vluchtauto en connecties op het airport. Ik ga naar Brazilië en zodra ik daar ben bel ik je." Ik aarzel en schud me hoofd "ik kan het gewoon niet, al zou ik willen. Het zou me niet lukken" fluister ik. "O, Jawel Jannat je kan het zeker wel geloof in jezelf. Ik vraag je niet om met hem te zoenen ofzo laat hem je volgen een kamer en praat gewoon met hem. Leid hem voor eventjes af en that's it" zegt ze.

En that's it?

"Ik ga naar huis, Lamyae. Mischien kom ik morgen langs" zeg ik en ik draai me om. "Dus je laat me serieus hier achter. Wil je niet dat ik terugkom ofso? Je bent de enige die me plan kan laten slagen ondanks dat alles al geregeld is en het een super goed waterdicht plan is" zegt ze diep teleurgesteld.

Ik weet niet wat ik moet doen of denken. Moet ik het doen? Zouden jullie het eigenlijk doen?

Twijfelend draai ik me om. Ik zie voor kort de hoop in haar ogen en denk na. Dit word de domste keus van me leven.

"Okey, ik ga je helpen. Maar o wee als er iets gebeurd wat ik niet wil" zeg ik dreigend en ik zet een paar stappen naar voor. Ze slikt en knikt "muchas gracias belleza (heel erg bedankt schoonheid)."

O god waar ben ik met mijn hoofd.

"Over 10 minuut zal hij er zijn. De rest staat al klaar alles is geregeld het énige wat jij hoeft te doen is hem afleiden. Je herkent hem aan zijn kleren. Hij is de enige die geen politie-uniform draagt of wil dragen." Ik blijf haar aanstaren. Ga ik dit nou doen of niet?

Ik zucht ik zou alles doen. Zelfs als ze me vroeg om van een flatgebouw te springen, wollahi ik zou het doen. En kijk, kijk wat ze me vraagt om een man af te leiden. Een vieze hond waar ik van walg. Ik kuch even en kijk om me heen waarna ik knik.

"En Jannat, kan je aub je jasje uitrekken" zegt ze twijfelend en bang wetend wat me reactie is. "Whahahaa wesh ben je kanker gek ofso. Wil je dat hij op me gaat springen ofso!" Zeg ik boos. Ze zucht "weet je laat maar. Maar weet wel Jannat, je bent bloedmooi dus ik weet niet hoe hij gaat reageren nu hij in 't echt met je praat."

"Hoe bedoel je? Als hij me aanraakt wat niet gaat gebeuren zal ik hem eens laten zien wie ik ben" sis ik. "Ik ga naar me cel. Nogmaals dankjewel zussie. Over 5 minuten kan je al gaan." Zegt ze en ze drukt een kus op mijn wang waarna ze de ruimte verlaat.

Ik ga zitten op de tafel en staar naar de muur. Zal ik een emmer meenemen ofso voor het geval ik weer misselijk word en moet kosten. Ik grijns kort om mezelf en pak mijn telefoon erbij.

Ik zie dat Safa en Ouiam me hebben geappt en Emre ook. Ik reageer zo wel. Ik loop de ruimte uit en sluit de deur achter me. Ik loop door de ruimte waar bezoekers niet mogen komen en kom uit in de gangen waar alle cellen zitten. Mannen en vrouwen apart. Hier waar ik ben zitten de vrouwen.

Ik loop door de gangen en zie iedereen bewonderend maar toch angstig naar me kijken. God, wat vind ik dit toch altijd zo geweldig.

Iedereen die je kent en als de dood bang voor je is. Hun angst die gewoon te ruiken is voor mij maakt me spontaan gelukkig.

Ik zie een man die aan de beschrijving van Lamyae voldoet. Dit moet 'm zijn kan niet anders. "Señora, no puede venir aquí (mevrouw u mag hier niet komen)" zegt hij streng. Ik tuf naast 'm op de grond en kijk 'm kill aan. "En sinds wanneer word mij verteld wat ik wel en niet mag!" Grom ik. Hij kijkt omlaag en slikt.

"Jannat?" Vraagt hij verbaast. Ik knik en kijk hem vragend aan. "Ja, is toch niks bijzonders aan" zeg ik. Hij grijnst "o zeker wel." "Hmm, haal die grijns maar weer van je gezicht" zeg ik. "En wat als ik dat niet wil?" Zegt hij nog altijd grijnzend. Okey daar komt de misselijkheid al. Wat een vies iets een man. Ik zet een stapje naar achter en zeg "dan sla ik 'm voor je eraf." "Is dat de enige manier." Zegt hij.

Teringzooi.

Hij kan vanaf hier Lamyae der cel in de gaten houden en alles zien.

Ik draai me om en loop een kamer binnen "wil je een anders een andere manier?" Vraag ik grijnzend als een duivels plannetje me te binnen schiet. Hij volgt me naar de kamer en sluit de deur. Ik weet niet wat hij denkt dat er gaat gebeuren maar iets heel anders dan zijn gedachte.

"Je bent zo lekker wist je dat" zegt hij zacht. Okey Jannat, hou je in. "En wie ben jij om dat te zeggen?" Vraag ik boos. "Stil je bent niet hoger dan ik" zegt hij en hij komt dicbterbij. Ik voel dat ik bijna moet kokhalzen maar weet me net in te houden. "Ik ga" zeg ik en ik draai me om.

Wow Lamyae heeft zelfs het alarm weten uit te schakelen, ik hoop zo erg dat ze nu in de vluchtauto zit en een voorsprong heeft voor ze hier door hebben dat ze gevlucht is.

"Wacht eens even, waar denk jij zo snel heen te gaan?" Vraagt hij.

Shit hij zal me toch niet doorhebben?

Hello habiba'sss

Oeeee cliffhangerr🙃💕

Wat denken jullie? En is het Lamyae eigenlijk wel gelukt? Zouden jullie zoiets doen als je een zwaar verleden met mannen heb gehad?

De vraag van het vorige deeltje was waar je het meest nieuwsgierig naar bent. En iedereen bijna zei wie is nou die ene hij. Ik vond dat best grappig om te lezen want tja, ik weet het wel. Ik zag zelfs dat het jullie boos maakte. Sorry dames daarvoor maar binnenkort zullen jullie het weten❤💎

Hoe beviel schoolweek of terwijl helweek 1 boor jullie. Voor mij in iedergeval als een hel. Heb er geen andere woorden boor. Ik word oprecht depressief van school. Jeetje.

In sha allaah halen jullie dit jaar allemaal en voor de lezers die in hun examen jaar zitten: jullie kunnen het. Doe je best voor dat papiertje dan ben je er gelijk van af! Moge allah het moeilijke voor jullie allemaal vergemakkelijken😘🌹

Dikke kus en knuffel Salma