My Dumb Senior and me(fanfic)

Part - 17

Kongpob ျမည္လာသည့္ဖုန္းသံေၾကာင့္ သူ အိပ္ေနရာမွ ထလိုက္မိသည္။ မနက္ေစာေစာထတတ္သည့္ သူ မႏိုးခင္ပင္ ျမည္လာေသာ ဖုန္းသံက သူ႕ေမြးသမိခင္၏ ဖုန္းမွ မဟုတ္လွ်င္ မည္သူ႕ဖုန္းျဖစ္ရမည္တဲ့လဲ။

“Mae… အခုမွ မနက္အေစာႀကီးရိွေသးတယ္ေလ… ၿပီးေတာ့ ဒီေန႕ပိတ္ရက္ေလ…”

သူ အိပ္မံႈစံုဖြာအသံျဖင့္ ထူးလိုက္ေတာ့ သူ႕အား ရယ္ေနခ့ဲသည့္ သူ႕ မိခင္။ သူ သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။

“Kong... ဒီေန႕ Mae နဲ႕ Por သားကို လာေတြ႕မလို႕…”

“Khap!!!”

သူ ခ်က္ခ်င္းေငါက္ကနဲထထိုင္လိုက္ခဲ့မိသည္။ ဘယ္လိုျဖစ္လို႕ သူ႕ မိဘႏွစ္ပါးလံုးက ဒီကိုေရာက္လာမည္တဲ့လဲ။ သူ သက္ျပင္းခ်လုိက္မိသည္။ ပိုက္ဆံရိွသားသမီးမ်ား ျဖစ္ရသည္လည္း လြယ္ေတာ့မလြယ္လွ။ သူ႕မိခင္က စိတ္ျမန္လက္ျမန္ရိွသူ။ သူမ လာမည္ဆိုလွ်င္ သူမက လမ္းေပၚေရာက္ႏွင့္ ေနၿပီးသား…

“သား အဆင္သင့္လုပ္ထားလိုက္မယ္…”

သူဖုန္းခ်ၿပီးသည္ႏွင့္ခ်က္ခ်င္း သူ႕အခန္းကို ရွင္းလင္းလိုက္မိသည္။ သူတို႕ႏွစ္ဦးလံုး ေရာက္လာျခင္းက ေသြးရိုးသားရိုးကိစၥျဖစ္ပါေစဟုသာ သူ ဆုေတာင္းသည္။ သူ ႏွင့္ P Arthit ကိစၥမဟုတ္ဖို႕သာ လိုသည္။ သူ အခန္းရွင္းေနရင္းမွ သက္ျပင္းခ်လုိက္မိသည္။ မည္သည့္အခ်ိန္မွစၿပီး သူ P Arthit ႏွင့္ ပတ္သက္လာလွ်င္ ေလးနက္လာတတ္သည္လဲ။ သူ႕အတြက္အခ်စ္ဆိုသည္က ေပါေပါပဲပဲ လြယ္လြယ္ရသည့္ အရာတစ္ခုမဟုတ္လား။

သူ ဆယ့္ေလးႏွစ္အရြယ္တြင္ သူ႕အား Guide သင္ေပးသည့္ဆရာမ၏ ေသြးေဆာင္ျခင္းကို ခံခဲ့ရသည္။ လြန္လြန္က်ဴးက်ဴးျဖစ္ရပ္မ်ား ျဖစ္မလာခင္ သူ႕ မိခင္ျဖစ္သူ အခ်ိန္မီသိကာ ရွင္းထုတ္ေပးခဲ့ရသည္။ ထို႕ေနာက္ သူ႕အား ခ်စ္သည္ဆိုေသာ ေကာင္မေလးမ်ား။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ထိုသူမ်ားသည္ သူတို႕၏ လိုအင္ဆႏၵ သူ႕သံုးျဖဳန္းႏိုင္ေသာေငြေၾကး၊ သို႕မဟုတ္ ရုပ္ရည္ သို႕မဟုတ္ ေက်ာင္း၏ အေတာ္ဆံုးေက်ာင္းသားတစ္ဦး၏ အေရးပါေသာသူအျဖစ္ေနႏိုင္ျခင္းဆိုသည့္ ဂုဏ္… သူ႕ ဘဝတြင္ အခ်စ္ဆိုသည္က လူတိုင္းသည္ မိမိတို႕ လိုခ်င္သည့္အရာတစ္ခုအား ရယူႏိုင္ရန္ ခပ္ေပါ့ေပါ့ေျပာသည့္ ေပါ့ရႊတ္ရႊတ္စကားတစ္ခု။