-ადექი, ზარმაცო.
დედაჩემის ხმის გაგონებაზე ამოვიკვნესე, ბალიში კი თავზე ჩავრგე.
-დღეს შაბათია.-ამასში არადარწმუნებულმა ვთქვი ისე, რომ თვალები არც გამიხელია.
-მე და მამაშენი ფერმერის ბაზარზე მივდივართ და გვინდა შენც წამოხვიდე.თითქმის დილის თერთმეტი საათია.
-სწორედესაც, ეგ ძალიან ადრეა.
-ჯეინ ელისონ, ნუ ხარ ზარმაცი.-
საწოლზე წამოვჯექი და ხელებით თვალები მოვისრისე.-ფერმერის ბაზარზე უნდა წამოვიდე?
-იქ ადგილობრივად მოყვანილი პროდუქციაა,რაც უფრო ნედლი და სასარგებლოა.- ხელები მკერდზე გადაიჯვარედინა.
-დედა.
-თორმეტი წუთი გელოდებით.- მითხრა მხიარულად, ჩაიცინა როგორც კი გავიდა ჩემი ოთახიდან.
-ააააააააა.-ამოვიკვნესე, როგორც კი კარები დაიხაურა. საწოლიდან ავდექი,ვიცოდი რომ ვერსოდეს გავიგებდი დასასრულს ამ პოზიტივით აღსავსე წყვილისგან, რომლებიც ჩემს მშობლებად იწოდებიან თუ არ წავყვებოდი მათ ფერმერის ბაზარზე.
ჯინსები ჩავიცვი, საროჩკას მხრები ავუქაჩე,გამოვედი და თან ღილების შეკვრი ვიყავი დაკავებული.შევხტი, როდესაც დავინახე ჩემს განადგურებულს საწოლზე მშვიდად მჯდომი ჰარი.
-ჯანდაბა!- ნეხავრადშეკრული ჩავიცვი საროჩკი და ჰარიც ჩაცინებაზე თვალები გადავატრიალე.
-ჯერ კიდევ ვერ შემეჩვიე, ხო?- გაღიზიანებული ტონი ჰქოდნა.
-არა მაშინ,როდესაც ვიცმევ.- მეტისმეტად გავწითლდი და შევტრიალდი,რომ დამემთავრებინა საროჩკის შეკვრა.
-კარადაც სწორედ ამისთვისაა.- კბილები დაკრიჭა,როდესაც საროჩკამ უკვე მთლიანად დამფარა,შევტრიალდი და ხელები მკერდზე გადავიჯვარედინე. ისევ გაჯავრებული მიყურებდა.
მრისხანეთ შევხედე.
-რას აკეთებ აქ?-სარკისკენ შევტრიალდი, ხელები თმებისკენ წავიღე და ზევით ავიწიე.
YOU ARE READING
Phantom
Mystery / Thrillerტრაგიკული სიყვარულის ისტორია სევდიანი გოგონასა და მკვდარი ბიჭის შესახებ, რომლებმაც ერთად უნდა იმუშაონ ბიჭის მკვლელის საპოვნელად, გულგატეხილობისა და იდუმალების ფონზე, აღმოჩენენ რომ შესაძლოა სიკვდილი არ არის დასასრული.