-არ არსებობს.
-რა?.
-შენგან განსხვავებით, მე არ ვარ მკვდარი, ასე რომ, თუ ფანჯრიდან გადავხტები რაღაცას დავიზიანებ.
ჰარი მკერდზე ხელებ გადაჯვარედინებული იდგა, მსუბუქი სიო გაღებული ფანჯრიდან კი მის მუქ თმებს არხევდა.
-ნუ ხარ სასაცილო.-თქვა.
-აქ ყურძნის ლერწამია, საკმაოდ მყარი, რომ ქვევით ჩახვიდე. როგორ ფიქრობ როგორ ამოვედი აქ ღამე?.-გავტრიალდი და მის გაოცებულ სახეს შევხედე.
-რა?
-აგიხსნი.-ფანჯრიდან გაიხედა და ძირს დაიხედა.
-აკროფობი ვარ.-ვთქვი.
-მირჩევნია კიბეები გამოვიყენო.-
ისევ შემომხედა, ოთახის ცენტრში მოვიდა და ხელები ისევ მკერდზე დაიწყო.
-კარგი, ასე ქენი.მაგრამ მითხარი როგორი რეაქცია ექნებათ შენს უზომოდ მზრუნველ და დიდგვაროვან მშობლებს, როდესაც ფრთხილად გახვალ გასასვლელი კარიდან, რომელიც ძალაინ კარაგდ ჩანს სავარძლიდან, რომელზეც ისინი სხედან?-კბილები ერთმანეთს დავაჭირე.
-ასეც ვიფიქრე.-ჩაიცინა.
-ისიც არ ვიცი, რატომ გისმენ.- ვთქვი თავის ქნევით.
-მოჩვენება ხარ და მთხოვ, რომ წამოგყვე სადღაც რაღაც მიზეზის გამო, რაც მე არ ვიცი. სრულიად შესაძლებელია, რომ მოჩვენება- პსიქოპატი აღმოჩნდე.-წარბი ასწია, როცა ხელებს თეძოებზე შემოვიწყვე.
-ჯიუტი ხარ.-მის სახეზე ღიმილი გამოჩნდა.
-საფუძვლიანი მიზეზები მაქვს, რომ ეჭვი შემეპაროს.მე შენ არ გიცნობ.
-ჯერ არა.- გაიღიმა, რის შემდეგაც ფანჯარასთან მივიდა და კიდევ უფრო ფართოდ გამოაღო.
შვერილზე დადგა და ქვევით ლერწმით ჩავიდა. ადვილია.-
ჰარის შევხედე,რომელიც მომლოდინი თვალებით მომჩერებოდა.
ვიცოდი, რომ თუ მშობლები ამოვიდოდნენ და შეამჩნევდნენ ჩემს არყოფნას გაცოფდებოდნენ. ღმერთო ჩემო, აშშს ნაციონალურ დაცვასაც კი გამოიძახებდნენ, რომ ვეპოვე. მაგრამ ჩემს წინ იდგა გასაოცრად ლამაზი ბიჭი, რომელმაც იმდენად გამაოგნა რომ არ შემიძლო სწორი გადაწყვეტილება მიმეღო. აშკარა იყო, რომ ძალიან დაინტერესებული ვიყავით მისით.
YOU ARE READING
Phantom
Misterio / Suspensoტრაგიკული სიყვარულის ისტორია სევდიანი გოგონასა და მკვდარი ბიჭის შესახებ, რომლებმაც ერთად უნდა იმუშაონ ბიჭის მკვლელის საპოვნელად, გულგატეხილობისა და იდუმალების ფონზე, აღმოჩენენ რომ შესაძლოა სიკვდილი არ არის დასასრული.
