Phantom|| 13

654 91 0
                                    

სუნთქვა შემეკრა, როცა მე და ჰარი ვუყურებდით როგორ ტოვებდა მაქსი საფლავს. პერანგის სახელო სახესთან მიჰქონდა, თითქოს იტირა.არასოდეს მინახავს მაქსი მოწყენილი.

ის იყო მკვლელი?

ჰარის საუკეთესო მეგობარი?

ფიქრი აკრძალული მეჩვენებოდა. მაგრამ არაფერი იყო შეუძლებელი. როდესაც დავრწმუნდით, რომ სასაფლაოზე არავინ იყო ჩვენს გარდა,ჰარიმ ხეს გვერდი აუარა და  თავის საფლავს მიუახლოვდა,უკან მეც გავყვევი.

-მაქსი...

-არა.-სიტყვა შემაწყვეტინა, წაბები შეჭმუხნა და ჩვენ წინ არსებულ უბრალო ქვას მიაშტერდა .

-არა.

-შენ თვითონ თქვი,რომ ნებისმიერი შეიძლება ყოფილიყო.

-მაგრამ არა მაქსი.ეს მაქსი ვერ იქნებოდა.-თავი გავაქნიე. არ გვქონდა საკმარისი ფაქტები, რომ რაიმე ვარაუდი გვქონოდა, ვიღაცას არ შეუძლია დაგეხმაროს,მაგრამ აინტერესებდეს. მიწაზე დადებულ ორქიდეებს მივშტერებოდი, რომელიც ქვის ქვეშ იყო.

-ჰარი სთაილსი.-ქვის წარწერას წაიკითხა.
-1995-2013. მშვიდობით განისვენე.-
ძალაინ უბრალო ეპიტაფია იყო ასეთი რთული ბიჭისთვის.
-მართლა უყურე შენს დაკრძალვას?-თავი დამიქნია.

-კი.უბრალოდ მინდოდა გამეგო რას იტყოდნენ,ხომ გესმის?-თავიგავაქნიე.

-ღმერთო,ვერ წარმომიდგენია.- ვთქვი.

-დაესწრო საკუთარ დაკრძალვას.-
მხრები აიჩეჩა.

-ამას არ აქვს მნიშვნელობა.ჩემი მშობლები ორი კვირის შემდეგ წავიდნენ.-ბევრჯერ წავიკითხე ეპიტაფია.

მშვიდობით განისვენე.

-ესე იგი, იმის შემდეგ.-ვთქვი და ჰარის შევხედე.
-რაც შენ ფაქტობრივად მკვდარი იყავი.-ტუჩის კუთხეები ზევით აეწია.

-შენ სხვანაირად ფიქრობ?-
მხრები ავიჩეჩე და გავიღიმე.

-არ ვიცი, მთელი ეს დრო ჩემი პატარა ნაწილი ფიქრობდა,რომ ხუმრობდი.-სიცილით თავი უკან გადაწია, ხელი კი ჯიბეში ჩაიწყო. მასთან ერთად ვიცინოდი და ეს მომწონდა.სიცილი შეწყვიტა, უბრალოდ მორიდებით იღიმოდა და სივრცეში იყურებოდა.

PhantomWhere stories live. Discover now