Bu bölüm, tüm bölümlerden uzun oldu. Biraz uğraştığım bir bölümdü falan filan. Umarım bu bölümü beğenirsiniz...
@Aleyna508: Bölümü sana ithaf ediyorum; baykuş ile Zayn'i birbirine düşüren arkadaşım. İyi ki konu senin elinde değil. Eğer senin elinde olsaydı, ne olurdu kim bilir :D Tahminlerin çok tatlı ama pek tuttuğunu söyleyemem. Ama yine de yorumların çok tatlı. Keyifle okuyorum ve umarım sen de hikayemi keyifle okuyorsundur :D
@gzmozgor: Karanlıklar Prensi'ne taktın sen de ya :D Adam ile aralarında arkadaşlıktan öte bir şey yok Gizem! Yok. Adam'ı sevebilirsin :D Bu arada sen de Juliet için araştırmalara girdin ama hiçbir kız Juliet olamıyor ne yazık ki. Bir Juliet bulamadık, bulamayalım, boş ver :D
@LovatoismyObession: Ayyy ben seni çok sevdim, lanet olsun. Yani böyle yorumların falan çok tatlı, çok sıcak geliyor bana. Üstelik kitap konusunda Juliet'in sana birkaç önerisi var. "Meleğin Düşüşü kitabını kesinlikle okumalısın. Hayatımda okuduğum en iyi melek kitabıydı da. Obsidiyen, yani Lux serisini de okumalısın. Ben fantastik takılıyorum çoğunlukla. Ölümcül Oyuncaklar serisi de favorim. Normal olarak Tatlı Bela güzel. Tarzım bu, tavsiye ederim," diyor :D
@damla122: Benim küçük yardım meleğim. Bu hikaye; sen olmasaydın asla var olmazdı. Sana sayısız teşekkür ediyorum ve her bölümde yaptığın o uzun yorumlara bayılıyorum. Juliet araştırmanı da, bıkmadan usanmadan yapıyorsun ama bence biz hayalimizdeki Juliet'i bulamayacağız. Güzel yorumların için sana tekrardan teşekkür ediyorum :D
Ve Multimedia Alexander arkadaşlar. Yeni karakterimi ilerleyen bölümlerde de çok göreceksiniz. Alışsanız iyi edersiniz :D
Adam’ın kollunu omzumdan ittim ve Zayn ile Amanda’ya doğru ilerledim. Benim onlara doğru adım attığımı dahi görmüyor gibiydiler. Birbirlerinin gözlerine derin derin bakıyorlardı ve etrafı umursadıkları söylenemezdi. Zayn beni dövüşme konusunda eğitirken Amanda da yanımızda olursa, kesinlikle öğrendiğim hareketleri onun üzerinde denerdim. Çok ciddiyim, yaparım.
Tam yanlarında durdum. Zayn varlığımı fark ederek bana doğru döndüğünde, yüzündeki geniş gülümsemesi kayboldu ve yerini düz bir çizgi haline gelmiş dudaklara bıraktı. Zayn’e bunu yaptığı için yapay bir gülümseme ile baktım. On beş yaşımdayken, samimi bir arkadaşım nefret ettiği insanları, gözlerine çubuk kraker sokmak ile tehdit ederdi. Bunu hatırlamamla, aynısını Zayn üzerinde uygulamak istemem bir oldu. Aslında o çubuk krakeri kulağına da sokabilirdim.
“Bu küçük şeker kız da kim?” diyen cırtlak sesi duyduğumda, kafamı Amanda’ya doğru çevirdim. Siktir! O ses ondan mı geliyordu yani? Kadın çok güzeldi falan filan ama sesi bok gibiydi.
“Yeni öğrencim; Juliet,” diye tanıttı beni Zayn. Amanda yılışık bir şekilde yanaklarımı kavradı ve altı yaşında, tombul yanaklı bir kız çocuğuymuşum gibi yanaklarımı sıkmaya başladı.
“Sen ne şeker şeysin öyle,” dedi cırtlak sesiyle. Bu kadın kesinlikle normal değildi. Ondan kurtulmak için geriye doğru adım atmaya çalıştım ama bırakmıyordu ki yanağımı. Sonunda Zayn araya girdi ve onu benden uzaklaştırdı.
“Amanda, bize çalışmak için izin verebilir misin? Juliet’in zorlu bir eğitimden geçmesi gerekiyor da,” dedi Zayn ve Amanda anlayışla başını salladı. Ardından Zayn’in yanağına hızlı bir öpücük kondurdu ve bana el sallayarak eğitim salonundan çıktı.
“Bana odaklan Juliet,” dedi Zayn. Gözlerimi Amanda’nın gittiği taraftan çektim ve Zayn’in gözlerine odaklandım. Ciddi suratını görünce güldüm. “Sevgilin beni yemeye çalıştı ve sen sadece sana odaklanmamı mı söylüyorsun?”
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Legend Of The Night Owl
FanfictionGece Kuşu Efsanesi der ki: "Karanlık, vişne reçeli gibidir. Yemesi çok zevklidir ama eğer üzerinize bulaşırsa, bir daha asla geçiremezsiniz."