Holding On To You [ON HOLD]

Update Thirty Four

"Dad. Anong gagawin ko?" tanong ko habang nagpa-panic

Desperadong desperado na ako. Hindi na importante sa akin ang kasal na to. Ang gusto ko lang mangyari sa ngayon ay makita at malaman na safe si Anika. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko pag may nangyaring kahit na anong masama sa kanya. Siya na ang buhay ko. Sila ng magiging anak namin. Sila lang ang kailangan ko..

"Calm down, Andy. Walang mangyayari kung magpa-panic ka tayo." sabi ni Dad

"Calm down? Buhay ng anak ko ang nakasalalay dito!" sigaw ni Tito Drake

Maluha luhang naglakad palapit sa amin ang mommy ko.

"Stop it." She paused "Walang patutunguhan to kung mag-aaway lang kayo." sabi ni mom

Lumapit din si TIta Brianna na umiiyak.

"All we have and all we can do for now is to pray. Pray that my daughter's safe. Please. No more fighting." nahihirapang sabi ni Tita Brianna

She started crying again. Nagsimula na naman kaming mag-panic nang mapansin naming lahat na nahihirapan nang huminga si Tita Brianna. Since hindi kami makakaalis dito, si mommy na lang ang nagdala sa kanya sa hospital for check up.

4 hours na ang nakakalipas at wala pa din umaalis dito sa simbahan maliban kay Tita Brianna at kay mommy. Lahat ng nandito ay nagdadasal na safe si Anika. Naireport na din sa mga pulis ang tungkol sa nangyari. Pero parang wala naman silang naiitulong.

Mas mabuti pa siguro na ako na lang ang gumawa ng paraan.

Tama..

Ako na lang.

Pero pano at saan ako magsi-simula? Hindi ko ma-contact ang unknown number na tumawag sa akin kanina. Hindi ko alam kung sino siya.

Nabuhayan ako bigla ng loob nang marinig ko ang pag-ring ng phone ko.

Ang Unknown Number kanina..

"Hello?" bungad ko

[Hi, Loverboy~]

Nagulat ako nang marinig ko ang boses niya.

"CHAZEL!!" sigaw ko nang dahil sa galit

[Sorry about my voice kanina. I just wanna scare ya.]

Hindi na ako nakapag-pigil pa.

"WHERE'S ANIKA!?" pasigaw kong tanong

[Hihi. She's with me.]

Anika's POV

I can't move my legs. Even my arms. Why am I feeling so weak? I can't move. Even a bit.

"Hihi. She's with me."

I heard a familiar voice. A very familiar voice.

Chazel's voice..

I slightle opened my closed etes. It's all blurred. I can't see anything clear. I looked right infront of me. I can see a blurry image of a woman wearing a yellowish coat.

I felt my eyelids are getting heavier. My eyes are starting to close again.

"Andy. Andy. Andy. She's safe with me."

My eyes automatically opened when I heard Chazel. Now everything's clear. It really is Chazel. That black medium length hair of hers really makes me sick.

"You know Andy. Hindi to mangyayari kung ako na lang ang minahal mo." Chazel said

I spoke loudly which caused her to drop her phone.