Ben Deli Miyim?

13.Bölüm

Zaman durmuş, nefes almaya ara vermiştim. Bu çocuk ne yaptığını sanıyordu? Öylece gelip öpebilme hakkına nasıl sahip olabiliyordu? Üstelik hakkımızdaki dedikodular sınırını aşmış bir halde iken. Rüya gözlerimin içine bir delilik yapmaman için bakarken sinirle oturduğum sandalyeden kalkıp Reha'nın karşısına dikildim. Sadece ikimizin duyabileceği bir ses tonuyla konuştum ya da tükürerek konuştum.

"Ne yaptığını sanıyorsun?!" 

"Bir şey belli etme bahçede konuşacağız."

"Dün konuştuk zaten."

"Özde lütfen!" yemekhanenin ortasında daha fazla rezil olmamak için peşin sıra ilerledim. Rüya arkamdan birkaç defa seslense de şuan onunla ilgilenemeyecektim. Bahçede tenha bir köşeye geçtiğimizde kafamda hala tüten bir duman vardı.

"Ben konuşacağım dinleyeceksin Özde. Amacımız bu dedikoduyu çıkaranı bulmaktı fakat biz amacımızı çoktan aştık bu yüzden b planına geçiyoruz."

"B planı mı?" 

"Senle Rüya'ya bu plandan bahsetmedik çünkü ihtiyacımız olmaz sanıyorduk fakat yanılmışız." sinirim daha da tüterken kollarımı göğsümde kavuşturdum.

"Ne yani bizden bir şey mi sakladınız?"

"Buna saklamak olarak bakma olur mu? Asıl mesele bu değil şimdi Rüya'yı da alıp mekana gel her şeyi orada anlatacağım sadece dediğimi yap tamam mı?" cevap vermemi bile beklemeden gitti. Yemekhaneye doğru hışımla yürürken Rüya'nın kendi etrafında deli gibi dönerken gördüm.

"Rüya'm!" Rüya durup bana bakakaldı.

"Şükürler olsun yaşıyorsun!" koşarak üstüme atladığında onu durdurmaya yeltendim ama işe yaramadı.

"Rüya gitmemiz gerek, hemen." 

"Nereye?"

"Gidince görürsün." arkamdan çekiştirerek götürürken zaten az çok nereye gideceğimizi anladığını varsayıyordum. Kapıyı çalmadan içeri girdiğimde dört erkeğin masanın etrafında sıra halinde oturduğunu gördüm. Rüya yerine yerleşirken başka bir sandalye olmadığından masanın orta yerinde dikeldim.

"Evet beyler anlatın." Salih tam ayağa kalkacakken onu durdurdum.

"Sadece anlatın lütfen!" söze Berk girdi

"Biliyorsunuz ilk plan işe yaramadı bu yüzden bizde ikinci bir plan düşündük fakat bunu size söylemedik. Bize kızma sevgilim çünkü bu planı kullanacağımızı düşünmemiştik.Plan basit Reha ve Özde sevgili gibi davranıp birkaç dedikodu malzemesi verecek bizde her an tetikte olup bu dedikoduyu yayımlayanı suç üstü yapacağız veeee mutlu son!" deyip ellerini çırptı. Rüya sessiz kalırken ben burnumdan soluyordum. Hayır artık dedikodu malzemesi olmam bir sorun değildi, sorun  kalbimin dört nalla koştuğum birinin yanında nasıl duracağımdı.

"Özde bir şey demeyecek misin?" Reha sanırım ilk defa benden yana çekiniyordu. Haklı diyebilirdim sonuçta çocuğu hep terslemiş uzak tutmaya çalışmıştım. Artık bir karar verme zamanıydı.

"Haklısınız tek çözüm yolu bu, yapalım şu işi!" 

***

InFlames: Senin için isimler bu kadar önemli galiba.

Yine odama kapandığım bir akşam uygulamaya girmekten kendimi alıkoyamamıştım. Benim için ismin bir önemi var mıydı? Sorun isim miydi? Hayır, sadece benden bir şeyler gizlenmesi hoşuma gitmiyordu hepsi bu. 

Anonim: Boş verelim bunları bana kendinden bahsetmeye devam et.

Sanırım bu konuşma işinde daha iyiye gidiyordum ha? Ders notlarını masanın üstüne fırlatıp yatağa sırt üstü uzanıp tavanımla meşhur bakışma seansımı yaşadım. Bazen sadece böyle kalıp bir daha kıpırdamak istemiyordum. Durgun, sıradan bir hayatım varken Rüya sayesinde koşuşturmalı bir hayatın içine doğru yol almıştım. Umarım şu işi çabucak halledip eski durgun sıradan hayatıma kavuşabilirdim. Telefonum titreyip beni seanstan çıkardığında yatakta yan döndüm.

Reha: Sabah okula beraber gideceğiz, okulun oradaki parkta beni bekle. 

Reha: İyi geceler.

Whatsapptan art arda gelen mesaja bakıp tebessüm ettim galiba bu bana attığı ilk iyi geceler mesajıydı. Fakat nereden bilebilirdim ki yanılacağımı? 

Siz: İyi geceler. 

Whatsapptan çıkıp uygulamaya girdiğimde Kurtuluş'un çoktan yazdığını gördüm.

InFlames: Bahsedeceğim pek bir özelliğim yok aslında herkes gibiyim. Türkiye standartlarının üstünde bir yakışıklılığımın olduğunu kabul edebilirim ama. 

Anonim: Yakışıklı olduğunuz kadar da küstahsınız bayım.

InFlames: Bu konu da benden mütevazi olmamı bekleme. Sen bahset hep ben bir şeyler anlatıyorum.

Anonim: Benimde bahsedeceğim pek bir şeyim yok sadece herkes gibiyim diyemem. Biraz daha anormal ve karmaşığımdır beni ben bile çözemiyorum.

Acaba böyle yazmamalı mıydım? Ya çocuk benden çekinir yazmaktan vazgeçerse? Bazen çok gereksiz ayrıntıları kafaya takıyordum.

InFlames: Karmaşık şeyler daima ilgimi çekmiştir anonim, daima. 

Kalbim gereksiz bir şekilde hızlanırken yutkunup telefona bakakaldım. Bir ima mı yatıyordu? Ah, bu çocukla konuşurken gerilmekten Ajda Pekkan'a dönüyordum resmen! 

Anonim: Sanırım uyumamız gerekiyor.

Evet en iyi yaptığım şeyi yapıp konuyu değiştirdim. Hatta cevap vermesini bile beklemeden uygulamadan çıkıp telefonu bir kenara attım. Biraz utanıp uyuyacaktım ve tabi uyuyabilirsem..

||||||||||-||||||||||||||||||||-|||||||||||||-

Herkese merhabalar, hala burada mısınız bilmiyoruz fakat biz geri döndük! 1 yılı geçik bölüm atmıyoruz fakat bunu maruz görün üniversite sınavımız vardı ve vakit bulmamız imkansızdı. Elimizden geldiğince açığı kapatıp bölüm atmaya çalışacağız. 

Lütfen yorum ve görüşlerinizi bırakınız! 

DEVAM EDECEK...