Stupid Love | Jikook

Sanırım Fazla İleri Gittim...

Yeni eve taşınmamız beraberinde birçok yeni şey de getirmişti. Mesela artık mahalle okuluna gitmek yerine özel koleje gidiyorduk.

Özel kolej demek parası az olan insanları dışlamak demekti. E bizimde önceden paramız az olduğu için dışlanan taraf oluyorduk. Daha okulun ilk haftası olmasına rağmen birçok kez müdürün odasına gitmiştim.

Enseme atılan şaplakla düşüncelerime ara verip arkama döndüm. " Bugün cuma enseni kapa kardeşimm ahhahahh." Sinirlensemde enseme vuran kişinin Yoongi olması rahatlatmıştı. Başkası olsa çoktan kavga başlamıştı çünkü.

" Komik mi lan!"

" Evet?"

" Bana göre değil."

" Ama bana göre komik."

Gözlerimi devirdikten sonra bu çocukla laf dalaşına girmemem gerektiğini bir köşeye not aldım. " Tamam Yoongi. Bizimkileri gördün mü?"

Biraz düşündükten sonra cevap verdi. " Kantinde oturuyorlardı. Ama şu Hye Jin midir Hye Jini midir nedir, onun yanında bir erkek vardı. Ve oldukça samimi görünüyorlardı."

Kaşlarım gereğinden fazla çatılırken sinirlendiğimi anlamış olacak ki bir elini omzuma koyup pat patladı. " Sakin ol olum. Doğal bir şey bu. Her insanın sevgili-"

Yoongi sözünü bitirmeden koşar adımlarla kantine gittim. O kızın ağzının payını verme zamanım gelmişti.

Kantine girince Hye Jin'e daha sonra kızacağımı bir yere not alarak erkek olanın yanına ilerledim.

" Kardeşimin yanından kalk lan pezevenk! "

Tüm kantin bana dönmüş çıkacak olan kavgayı büyük merakla izlemeye başlamıştı. " Vayy bende Jimin ne zaman gelecek diye merak ediyordum."

" Abi o sadece arkadaşım yanlış anla-"

" Kes sesini seninle evde görüşücez."

Yumruk yaptığım elimle onlara daha çok yaklaşarak kardeşimin 'sevgilisine' en sağlam yumruklarımdan birini yolladım.

" Jimin'imiz düşündüğümden daha güçlüymüş kkkkk" yüzündeki aptal sırıtmayla yumruğum sayesinde düştüğü yerden kalktı ve o da bana en güzelinden bir yumruk geçirdi.

Attığı yumruk sayesinde dudağım patlamıştı. Elimle kana dokunduktan sonra yere tükürdüm ve bir tane de ben ona geçirdim. Tekrar ve tekrar birbirimize yumruklarımızı atarken müdürün sesiyle ikimizde birbirimizden ayrılmak zorunda kalmıştık.

☣️

Müdür bizimle konuşurken dinliyormuş gibi yapıp karşımdaki çocuğa öldürücü bakışlar atıyordum. Karşımdaki kalkıp odadan çıktıktan sonra şaşkınlıkla müdüre baktım.

" Evet Park Jimin. Ya da Jeon Jimin mi demeliyim? Evet. Her neyse. Bu seferlik abin Jungkook'u çağırıp babanı yormak istemiyorum. Ama bir daha senin adını duyarsam hiç acımam babanı çağırırım ona göre. Birazdan abin gelir. Onunla beraber eve gitmeni istiyorum. "

" A-ama efendim o da bu okulda - "

" Bu yüzden abini çağırdım zaten. Senin yüzünden son iki dersine giremeyecek, onları da birkaç özel dersle halledeceğiz. "

Başımı aşağı yukarı salladıktan sonra nasıl bir bokun içine düştüğümü düşünmeye başladım. Abimle eve geldiğimin ilk günü dışında hiç bir diyaloğumuz olmamıştı ve beni sevmediği de aşikardı zaten.

Ben düşüncelerimle boğuşurken çalan kapının sesini duymadım ve fayansları izlemeye devam ettim.

"Jimin! Hadi!"