Mafya Liderlerin Aşkı [TAMAMLANDI]

19.Bölüm

MEDYA AYLİN

Bölümü yazarımız Ganimepek'e ithaf ediyorum.

Ateş'den devam:
Burnuma ilaç kokusu gelmeye başlayınca hastanede olduğumu anladım. Yüzümü buruştudum gözlerimi açmadan tanıdık bir ses duydum "Uyandı" diye cırlayınca kaşlarımı çattım. Sonra gözlerimi açtım karşımda bana bakan Aylin, Ece, Nazlı, Büşra, Meriç ve Babam vardı. Kaan burdamı diye bakmak için etrafıma bakındım, ama yoktu. Yüzüm düştü sonra tekrar ifadesiz bir yüz takındım. Soğuk bir ses ile 'çıkış işlemleri' dedim. Anında Ece 'hallettik' dediğinde başımla çıkın işareti yaptım. Herkez çıkınca iğrenç hastane kıyafetlerinden kurtuldum ve ne bulduysam onu giydim. Odadan çıkınca Ecenin arabasına bindik. Depo Şirkete geldik. Peki neden? Neyse. Biz girince herkez bizi selamlamaya başladı. Biz baş selamı verdik ve odamıza girdik. Evet hepimiz tek odadayız böyle daha kolay oluyor konuşmamız. Ben derhal laptobumun başına geçtim ve Mafya konseyinin sitesine girdim. Hemen bizim kod isimlerimizi sırayla girmeye başladım. Eğer birinde kod isimlerimizin aynısı varsa değiştirmemiz gerekir. İlk Ece ile başladım. Arama yerine 'Ejderha' yazınca hiç kimsenin bu kod adını almadığını anladım ve derin bir oh çektim. Hemen bu ismi mühürledimki kimse aynı kod ismi almasın. Nazlı ile devam ettim. Onda ise 'Yılan' yazdım. Kimse almamış. Hemen bunuda mühürledim. Sonra Aylinde 'Siyah' yazdım. Onunkinide kimse almamış. Bunda mühürledim. Sonra benkmkini yazdım yani: 'Azrail' hassiktir bu alınmış. Sonra aklıma Ecel geldi. Bence olur. Eceli arattığımda alınmamış olduğunu gördüm. Ohh. Hemen mühürledim ve kızlara döndüm.
Ateş:Kızlar iki şey söylemem lağzım. İlki Büşra nerde? İkincisi Benim kod adımın değişmesi gerekiyor hatta değiştirdim.

Aylin:Büşra dağ evinde ama neden kod adını değiştirme kararı aldın?

Ateş:Çünkü Azrail alınmış ve benimde aklıma ilk bu geldi.

Ece:Mal daha kod adının ne olduğunu söylemedin.

Ateş:Haa. Şey Ecel. Aklıma tek bu geldi.

Nazlı:Güzelmiş lan. Benim aklıma acaba neden gelmedi.

Aylin:Sende akıl yokta ondan.

Ateş:Şimdi sizin laf atışmanızı dinlerdim ama yapacak dağlar kadar iş var buyüzden çalışmamız lağzım.

Kızlar off gibi sesler çıkarınca gülümsedim. Suratımdaki tebessümü silip işlerime gömüldüm.

Birkaç Saat sonra:

Kızlar Büşrayı takıma almayı düşünüyorlar. Ben ise onun dövüş bilip bilmediğini öğrenmek için Büşraya ulaşmaya çalışıyorum ama açmıyor. Acaba başına birşeymi geldi? Hemen laptobumun şifresini girdim ve büşranın telefonun nerden sinyal verdiğine baktım. Orasının neresi olduğunu bilmiyorum. Nasıl yaa? Hemen arabanın anahtarını aldım ve depo şirketten çıktım. Hemen sinyalin geldiği yere gittim. Kapıya gittim ve alacaklı gibi vurmaya başladım. Kapıyı sürtük bir hizmetçi tarzı birşey açtı. Hemen içeri girdim ve 'BÜŞRA' diye bağırmaya başladım. Merdivenlerden inen büşrayı görünce bir 'oh' çektim.

Büşra:Neden bağrıyorsun Ateş?

Ateş:Sana birşey oldu sandım yalak.
Dedim ve büşraya sarıldım. Hareketimle şaşırsada sonra sarılmama karşılık verdi. İfdesiz bir surat ile arkama döndüm. Orta yaşlarda bir kadın ve bir adam bana bakıyor yanlarında ise bir adam daha var. Adam dediğime bakmayın benim yaşlarımda duruyor. Herzamanki soğukkanlılığımı korudum ve soğuk bir sesle konuşmaya başladım.
Ateş:O artık bizimle kalıcak.
Galiba dediğime yada soğukkanlılığıma şaşırdılar çünkü cevap vermeleri uzun sürdü.
Orta Yaşlardaki kadın:Sana neden kızımı emanet ediyim? Hem sende kimsin benimle böyle konuşuyorsun?