BIRAKMA BENİ

6. Bölüm

Bölüme geçmeden bir açıklama yapayım, bölümler geç geliyor farkındayım ama bu yakında düzelecek. Oy sayısını beğenmememe rağmen hikayeme bir finla elbette yapacağım. Şimdilik bu kadar iyi okumalar. 

" Bu çocuk senin mi yani ? " Deniz'e gözlerimi devirdim ve Melek'i kucağından aldım. Ona her şeyi anlatmıştım, bir kerede anlamadığını söylemişti, yine anlatmıştım. Şimdi ise bana tekrar soru soruyordu. 

" Evet Deniz, benim. " Gözlerini iri iri açarak bebeğin yüzüne baktı. Kaşlarımı çatıp ne yaptığını anlamaya çalıştım. Melekte ne olduğunu anlamamış olacakki hareket etmeden duruyordu. 

" Ama bu Egeye benziyor. " Ceren yan tarafımda kahkaha atmaya başlayınca ona döndüm. Ona bakmamdan etkilenmemiş, kahkahalarla gülmeye devam etmişti. 

" Ceren ! " 

" Pardon ya, sinirlerim bozuldu. " Sinirleri bozulması gereken benken onun sinirleri bozuluyordu. Deniz bu kezde Umut'un yanına gitti ve onu incelemeye başladı. 

" Ama bu Eg'ye benzemiyor. O zaman bu kimin ? " Kafamı duvarlara vurma isteğimi zorlukla bastırıp kelimeleri özenle seçmeye gayret ettim. 

" Bak Deniz, Melek ; şu anda kucağımda tuttuğum bebek, ben ve Ege'nin bebeği. Umut ise ; Bize benzemeyen çocuk, Ceren'in çocuğu. Anladın mı ? " Kafasını sallayıp gözlerimin içine baktı. 

" En baştan beri neden bunu böyle söylemiyorsun o zaman ?" Melek ağlamaya başlayınca soruyu duymamış gibi yaptım. Biraz daha zorlarsa kıırıcı olmaya başlayacaktım. Melek'i yatak odasına götürüp yatağın üstüne yatırdım, bende yanına yattım. Bu şekilde uyumaya alışkındı ve ben yokken muhtemelen annemi delirtmişti. Deniz yatağın diğer tarafına geçip oturdu. 

" Egeninde bilmesi gerekmez mi ? Sence buna hakkı yok mu ? " Gözlerimi yumup sorudan kaçmaya çalıştım. Bunun ona karşı haksızlık olduğunu her zaman biliyordum ama inatla bebeği saklamaya devam etmiştim. Ayrıca Deniz'in bilmediği olaylar vardı. 

" Bunu ona söylemelisin. " Başımı iki yana salladım. 

" Bilmediğin şeyler var Deniz, bu işe karışma. " Kaşlarını kaldırıp sorgularcasına bana baktı. Buraya en başından beri hiç gelmemem gerektiğini biliyordum. Bunlarla karşılaşacağımı tahmin etmiştim ne de olsa. 

" Sen söylemezsen ben söylerim. " İçime oturan korkuyla derin bir nefes aldım. Bunu yapmaması için ona yalvarabilirdim. 

" Hayır Deniz, lütfen. Sakın bunu yapma. " 

" Neden ama ? " 

" Bebeğe hamile kaldığımda bunu ona söyleyecektim ama film izlerken bana bebeklerden nefret ettiğini ve evlenince dahi en az 10 yıl çocuk yapmak istemediğini söyledi. " Gözlerini inanamazmış gibi sonuna kadar açtı. Evet Ege'den beklenmeyecek bir davranıştı, ama aynen böyle yapmıştı. 

" O gün kavga etmiş miydiniz ? " Kaşlarmı çatıp o günü düşündüm. Olanlar yeniden aklıma süzülürken titrek bir nefes verdim. 

" Hayır, hatta o gün mükemmeldi. Ama sonra bir anda o böyle söyledi. Aklıma o kadar çok şey geldi ki.. Hamile olduğumu bildiği için böyle birşey söylediğini dahi düşündüm. Sonrada birşey daha öğrendim ve bu ondan tamamen kopmamı sağladı. Yani ben onu kendime aşık etmiştim, çocuğu mu kabul ettiremeyecektim. Ama dediğim gibi gitmem gerekti.  " 

" Tamam o zaman, ondan kopmanı sağlayan neden ne ? " 

" Bunu çocuğu ona söylemekle tehdit etsen bile öğrenemezsin. Zaten eninde sonunda öğrenicek, bırak bir süre daha benimle kalsın bebek. "