BIRAKMA BENİ

10. Bölüm

" Kim bana benziyor ? Komşunun çocuğu mu ? Saçmalama Ege ! Daha neler ? Sankş çocuk benim de ! " Nefessiz kalma pahasına konuşuyordum. Kaşlarını çatıp kucağındaki bebeğe tekrar baktı. O zaman aklıma geldi ; Bebek bana değil ki ona benziyordu. Nerden çıkarmıştı bebeğin bana benzediğini ? 

" O anlamda dememiştim zaten, yapı olarak. Güçlü bir yapısı var ve sanırım baya uzun bir süredir seninle bebek çünkü bazı huyları aynı sen. " Eh, Allah fiziken Ona ruhen bana benzeyen bir bebek yaratmışsa Ondan daha ne isteyebilirdim. Çünkü bu benim her zaman hayalim olan şeydi. 

" Sanki benim huylarımı çok biliyormuşsun gibi. " Beni tanımıyordu ki ! Neden her zaman beni tanıdığını iddia ediyordu ? Beni tanımadığını farkettiğimde daha çok yaralanıyordum. 

" Bir kere baya inatçı bir çocuk, aynı senin gibi. Ama aynı zamanda sıcak kanlı çünkü beni diğer bebeklerin aksine yabancılamadı. Ve bak şimdi biraz bekle en sevdiğim hareketi bu, birazdan yine yapıcak. " Beklemeye başladım. Melek ağzını küçücük bir o yaparak esnedi. Benimde en sevdiğim hareketlerden birisiydi bu. Gülümsedim ve ayağa kalktım. 

" Bebeği bana verde uyutayım. " İsteksiz bir şekilde bana uzatınca kaşlarım şaşkınlıkla havalandı. Gerçekten seviyordu Onu. 

" Sanırım o gün söylediğinin aksine bebekleri seviyorsun. " Kaşlarını çatıp gözlerimin içine baktı. Bir kez gülümseyerek baksaydı ölür müydü ? 

" Sana daha önce de söyledim sanırım, sadece bu bebeğe karşı bir yakınlık hissediyorum ve hangi gün söyledim ? " 

" Gitmeden izlediğimiz son filmde. Bebeğin olmasını istemediğini söylemiştin. " Bana doğru yaklaşınca birkaç adım geri gittim. Geçmişi hatırlamaktan nefret ediyordum. 

" O günkü bebek tam bir baş belasıydı hatırlasana. Sürekli ağlıyor ve annesini üzüyordu. Bebek filmin bir yerinde neredeyse arabanın altında kalacaktı. Benim kalbim bir bebeğim olursa o kadarını kaldırmazdı. Tabi sonradan farkettim anne ve babasının bebekle pek ilgilenmediğini, benim bebeğim olsa elimden bırakamazdım sanırım. Ama filmdeki o karı-koca sürekli birbirleriyle ilgiliydi, bebek her zaman ikinci plandaydı. Seni o zamanki gibi sevsem şu anda seninle bir çocuğum olsun isterdim. " Patlamadan sonraki anda bazen insanlar olduğu yerde kalır, kıpırdayamaz neredeyse nefes bile almazlar. Çünkü şoktadırlar. Birisi gelip onları sarsmadan ya da oları tetikleyici bir şey olmadan öylece durmaya devam ederler. Bende şu anda şokta gibi hissediyordum. Beni şoktan çıkaran tetikleyici ise bebeğin ağlamasıydı. Adımlarımı yatak odama yönlendirdim. Ama hala aklım salonda kalmıştı. Ege benden bebeği olmasını mı istiyordu ? Ama aynı zamanda bir kelime daha söylemişti. Seni o zamanki gibi sevsem. Tabiki şu anda öyle birşey söz konusu bile değildi. Canımı en çok yakanda buydu. Şu anda benim yerime sevdiği birisi vardı. Aynı zamanda imalarından anladığım kadarıyla bebek yapabileceği biri. Yatağın kenarına yatıp Melek'i yanıma yatırdım. Ege'nin başkasından çocuğu olduğunu öğrensem ne yapardım ? Buradan tamamen giderdim sanırım, hiçbir eşyamı burada bırakmaz, buraya geri gelmemeyi garantilerdim. Melek elini yanağıma koyunca ilgimi ona yönelttim. Gülümseyerek babasının aynı olan gözlerle bana bakıyordu. En azından kazançlı çıktığım, kendimi her zaman olmasıyla avutabileceğim birşey vardı. Boynuma doğru sokulunca gözleri görüş alanımdan çıktı. Kolumu etrafına sarıp gözlerimi kapadım.

Yatakta bir hareketlilik olunca gözlerimi tekrar açtım. Ege yatağın boş kısmında yatıyordu. 

" Ne yapıyorsun sen ? " diye fısıldadım. Gözleri bebeğin üstündeydi. 

" Bebeğin uyurken nasıl olduğunu merak ettim. Yüzünü bana çevirir misin ? " 

" Uyanır ama. " Omzuna dokunup bebeği kendine çevirmeye çalışınca Melek elini enseme kaydırdı. Daha sıkı tutunmaya çalışıyordu.