aceleyle yazılan bir bölüm, yorum yapmanız beni mutlu eder, iyi okumalar ♡
+
Yatağımda sıkıntıdan patlamanın zirvesine ulaşmadan hemen önce çıkan teaserımızı izlemiş ardından yorumlara bakmıştım. Sadece iki günümüz kalmıştı ve tüm Kore'nin gözü üzerimizdeydi. Geçirdiğim trajikomik kazadan sonra hastaneye kaldırıldığım ve sabah yeniden yurda gönderilmenin yorgunluğu vardı üzerimde. Buna rağmen gezip dolaşmak istiyordum fakat Hojoon kapımın önünde hapishane kaçkınıymışım gibi nöbet tutuyor, arada beni kontrol ediyordu.
Kızlar sabaha kadar başımda durdukları için Heeji unni onları yatmaya zorlamıştı. BTS üyeleri ise ne yapıyordu bilmiyordum, onlar da uyuyor olmalıydılar ve saat tam olarak öğle vaktine denk gelmişti.
"Yeter," diye söylendim kendi kendime yatakta doğrulurken.
Doktor kaburgalarımda ezikler olduğunu söylemişti ve yüzüm ile vücudumda biraz morarmalar vardı fakat çıkış için buna hazır değildik ve ben yine de sahneye çıkıp dans etmek istediğimi söylemiştim. Bang PD ise şirketin ilk kız grubu olduğumuz için bu kararımı kabul etmek zorunda kalmıştı.
Ayaklarımı yere basıp zorlanarak kapıya gittiğimde aynı anda benimle birlikte karşı taraftan da kapı açılmış ve Hojoon ile karşı karşıya gelmiştim.
"Ne yapıyorsun sen?" diye sordu şaşkınca.
"Çok sıkıldım," dedim dışarı çıkmama izin vermesi için yalvaran bakışlarımla birlikte. "Dışarı çıksam ya?"
"Olmaz, uyu."
"Uykum yok."
"Dinlen o zaman."
"Dinlendim." Pes ettiğini düşündüğümde koridora hızlıca çıkmış, ardından kapıyı kapatmıştım. "Terasa çıkacağım sadece, söz veriyorum." İkilemde kaldığını hissettiğimde gülümseyerek koluna yapıştım. "Lüüütfeen?"
Nefesini verdiğinde, "Tamam," dedi. Sevinç içerisinde hızlıca merdivenlere yöneldiğimde arkamdan geldiğini duymuştum fakat bozuntuya vermeden hızlıca merdivenleri çıkmıştım. Cebime koyduğum paketi o gelmeden çıkardığımda hızlıca yakıp gelmesini bekledim.
"Maria, dinlenmen gerekirken koşuyorsun," demişti gözlerini devirirken. "Şu sigaraya bu kadar bağımlı mısın?"
Omzumu silktim. "İster misin?" Benimle ne yapacağını sorgulayan bakışlarıyla birlikte bir dal aldığında gülümsedim. "Bence biz iyi anlaşabiliriz Hojoon. Ama önce şu baskıcı tavırlarını bir kenara bırakmalısın."
"Bu benim görevim."
"Heeji unni de menajerimiz ama bize senin yaptığın baskıdan hiç yapmadı." Sigarasından içip beni cevaplamak yerine başını manzaraya çevirdiğinde kaşlarımı çattım. "Sana bir daha sigaramdan vermeyeceğim, Yoongi sunbae en azından benimle konuşuyor."
"Ne?" Bakışları sertleşerek yeniden beni bulduğunda korkuyla ne demem gerektiğini bilemedim. "Yoongi'yle buraya mı geliyorsun?"
"Onunla gelmiyorum, burada karşılaşıyoruz."
"Bundan neden haberim yok?"
"Neden olsun?"
"Ben sizden sorumluyum derken yaptığınız her halttan haberim olması gerek demek istiyordum, bunu hala anlamıyor musun?" Elimdeki paketten bir tane daha sigara çıkardığında şaşkınlıkla onu izledim bir süre. "Bak Maria, ben size söylemeden buluşmanız hoşuma gitmiyor."
