57 : Hurt

22.8K 623 111
                                        



57 : Hurt



KLEID


"Okay, I'm so worried about him now." Serena said.

"Hindi lang naman ikaw ang nag-aalala, pati rin naman kami." sabi naman ni Raven.

"Kleid," tawag sa 'kin ni Serena. "We should talk to him."

"He won't talk remember?" I said.

"Kahit na! I'm so worried. We should at least try again." nag-aalalang saad nito.

I sighed. Sobrang nag-aalala na kami para kay Uno. He won't leave his room for a week now. Hindi narin siya kumakain at ayaw niya kaming kausapin. I don't know why he's like that 'cause he won't tell us but I know one thing... This is because of her.

Isang linggo narin naming hindi nakikita si Hell. Hindi siya pumapasok ng mga klase at kahit isang anino ay hindi naming siya makita. She just disappeared all of sudden. I don't know. Did something happen between those two?

"Please Kleid, let's talk to him. Let's try." napatingin ako kay Serena. She's really worried. I know what she feels 'cause I feel the same way.

Danger, Serena and I were actually been for so long. Serena is Danger's cousin and they see each other like brother's and sister's. I met them when I was in 2nd grade. They helped me when I was getting bullied and ever since then we became friends and unseperable. We treat each other as bestfriends and siblings. Yes, we're like that.

I sighed, "Okay let's check him out. BUT! But if he still didn't want to talk then we'll just let him be." I said.

Nag liwanag naman ang mukha niya, "Okay."

"Okay, c'mon" yaya ko sa kanya at sabay kaming umakyat sa kwarto ni Danger. Naiwan sa baba ang iba naming kasama.

Nang makarating na kami sa harap ng kwarto ni Danger ay huminga muna ako ng malalim bago kumatok ng tatlong beses sa pinto nito. Tinignan ko pa si Serena na mukang kinakabahan rin. Usually, Danger doesn't want to be disturbed but this can't do. We're just so worried.

Wala kaming nakuhang response mula sa loob kaya sinubukan kong pihitin ang knob niya and good thing it wasn't locked. Pumasok kami ni Rena kahit na alam kong hindi dapat. Pasaway.

"Danger?" tawag ko dito.

Malaki ang kwarto niya at sobrang dilim. Tanging liwanag lang nito ay yung nagmumula sa labas ng bintana. Nilibot namin ang tingin sa paligid pero wala ito dito. Nagkatinginan kami ni Serena. Where is he? Balak na sana namin lumabas ulit nang makarinig kami ng ingay. Nagkatinginan ulit kami si Serena at lumapit sa kama ni Uno. And there we saw him behind his bed, wasted.

Nagkatinginan kami ni Serena at tahimik na umupo sa magkabilang gilid niya. Patuloy lang siya pag-inom, hindi ko alam kung alam niya na nandito kami.

"Why are you here? I told you to leave me alone." Oh, he knew.

"W- we're just worried." Serena said.

"I don't need your pity, you can leave now." malamig na saad ni Uno. Nakita ko naman ang pamumuo ng luha ni Serena.

I sighed, "Bro, we're your friends. You can't just push everyone away, you can talk to us." I said.

Wala naman kaming nakuhang sagot nang sabihin koi yon at nagpatuloy lang ito sa pag-inom. Ano bang nangyayari sa lalaking 'to?!

The Enigmatic TwinsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon