Ölüm Melekleri

Güzel Irkların Savaşı

Gecenin bitimine saatler kala Utara'nın ordusunun ayak sesleri ve naraları duyuldu surların içinde.

Gren ve Dranule garip savaş naraları altında yerlerine geçtiler. Dranule kapının önünde atı üstünde ordusuna çeki düzen verirken, Gren surların üstüne çıktı ve okları hazırda bekleyen elflerin arasına karışarak bağırdı,

"Haber gelene kadar kimse okunu salmayacak!"

Elfler dönüp Gren'i süzdüler ve tekrar yayları gerili yaklaşan orduyu süzdüler. Gren'se korkuyla dolmuş gözlerle izliyordu yaklaşan orduyu.

"Artık savaş başladı," dedi kendi kendine ve o an ordular bir anda ayaklarını toprağa vurarak durdular.

Gren asasını kaldırdı ve aşağı tarafa Dranule'e baktı. O da kılıcı elinde, atı üstünde tedirgince bekliyordu.

"Dediğimi unutmayın," diye tekrarladı Gren ve karşısında duran koca orduya baktı.

Bir süre sonra askerlerin arasından Lauren çıktı öne ve surlara dönerek bağırdı,

"Size son şans elfler. Bize Gren Devinder'i verin, ya da ölün.

"Size verecek kimsemiz olmadı, olmaz!"

Ordular hep bir ağızdan bu karşılığı verince Gren şaşkınca izledi onları ve ardından biraz olsun rahatladı.

"Siz istediniz," dedi Lauren ve ardına dönüp ordularına bağırdı,

"Ölüm melekleri!"

Ve Utara'nın ordusu ikinci kez harekete geçti. Gren soluksuzca emiri bekledi. Bir süre sonra Dranule'ün haberiyle bağırdı,

"Şimdi!"

Elfler oklarını rüzgarın eşliğinde meleklerin üstüne boşalttı. Bazıları oktan nasibini aldı ve yere yığıldı ama büyük kısmını zırhları korumuştu. Gren ikinci kez bağırdı,

"Tekrar!"

Elflerin okları bir kez daha uçtu havada ve melekleri ikinci kez vurdu. Ama gene de büyük kısmı vurulamamıştı.

O an Gren kapıyı zorlayan ölüm meleklerini gördü. Kendilerine has büyülerini kullanıyordular.

Gren Asasını kaldırdı ve onlara doğru savurdu. Asasından fırlayan bir ateş topu tam ortalarına düşünce hepsi kaçmak zorunda kaldı.

"Şimdi!" diye bağırdı Lauren o an. Ve ölüm meleklerinin bir çoğu o an kendi büyüleriyle surlara saldırdı.

"Dikkat edin!" dedi Gren korkuyla. O an bir büyü onun bulunduğu yere çarptı ve Gren kıl payı kurtuldu. Onların gücüyle savaşamayacak gibiydi. Surun sallanmakta olan kısmının üstünde doğruldu ve asasını meleklere çevirerek bağırdı,

"Recamtur!" O an bir fırtına melekleri sardı ve kısa süreliğine de olsa onları duraksattı.

Gren dönüp Dranule baktığında onun ordusu arasında sabırsızca dolaşarak ona baktığını gördü.

Gren asasını ikinci kez doğrulttu ve büyüleriyle saldıran meleklere bir ölüm büyüsü daha yolladı,

"Si one te ma!"

Meleklerin küçük kısmı bu büyüyle yok geriledi. Gren biraz olsun kendine güveni gelmişti. Asasını kaldırdı ve bir büyü daha savuracakken göğsüne çarpan bir büyüyle asasını düşürdü ve surların üstünden aşağı düştü.