Axyl, The Eldest Beast (Completed And Published)

Chapter 13

"SEHUN..."

Naalipungatan si Axyl nang marinig na may tila umuungol sa kanyang tabi. Sinilip niya ang arm watch at nakitang alas dos palang ng medaling araw. Sa pagbaling niya, nakita niya si Bunny na nakatihaya. Nakababa ang kumot nito hanggang baywang at lantad na lantad sa kanyang mga mata ang hubad nitong dibdib. Ah, nakatulog na silang pareho na walang kahit anong saplot. Si Bunny ay sadyang hindi na nakapagbihis dahil matapos ang mainit na bakbakan sa ibabaw ng kama nito, hinila na ito ng antok. Dala na din siguro ng pagod sa trabaho, tapos ay pinagod pa niyang lalo.

Raw desire just flooded over him again. Nakita niya lang ang tila nag-aanyaya nitong mga dibdib ay nagsimula na namang mabuhay at manigas ang kanyang alaga. Inabot niya ang isang dibdib ni Bunny at magaang hinaplos. Nang muli itong umungol. But this time, it was a passionate groan. It sounds sad... and longing.

"I missed you, baby." Narinig niyang marahang lumabas sa bibig ni Bunny.

He smiled to himself and gave her sweet kisses on the top of her breast.

"Missed me? Magkasama na tayo."

Gising ba ito? O nagsasalita ng tulog? Ganoon ba katindi ang makamundong damdamin na ibinigay niya rito na maging sa pagtulog, namimiss siya ni Bunny? Muli niyang pinaraanan ng dila ang balat nito. Ang collarbone. Sa pag-asang magmumulat ito ng mga mata. But then, he literally stopped from breathing when she whispered from her sleep again.

"Sehun... Sehun... baby..."

Parang nanigas ang katawan ni Axyl at natigilan. Sinong Sehun? Iyon ba ang tinatawag ni Bunny na baby?

Fuck!

All the while, akala niya ay siya ang namimiss ni Bunny. Sila ang magkasamang nagtampisaw sa ligaya tapos ngayon ay maririnig niyang tinatawag nito ang pangalan ng ibang lalaki?

Nag-igting ang mga bagang ni Axyl at dumistansya kay Bunny. Dumilim ang mukha at kumuyom ang kamao. Hindi lang pagkalalaki niya ang nasaktan. Parang may sinaksak sa kanyang dibdib. Makirot iyon at hindi niya gustong nakakaramdam ng ganoon.

"What the hell!" mariin pero tahimik na singhal niya. Hindi makapaniwala at mapakla siyang napangiti sa sarili. "Baby, huh?"

Parang gusto na niyang ipagbawal ang endearment na iyon sa buong mundo. Ayaw na niyang marinig iyon kahit kailan. To think na ganoon niya tawagin si Bunny habang nasa kasagsagan sila ng mainit at masarap na eksena.

Tiim-bagang na bumaling siya kay Bunny. Gusto niya itong yugyugin at gisingin para itanong kung sino ang lalaking tinatawag nito sa pagtulog. But then, natigilan na naman siya nang makitang may lumalandas na butyl ng luha sa pisngi ni Bunny. He could see and feel the unfathomable pain that was painted in her beautiful face. That was the same pain he saw while they were on the train.

Why?

What?

Anong nangyayari at maski sa pagtulog, umiiyak ito? Sino ang lalaking iyon na dahilan ng pag-iyak ni Bunny? Did he hurt her that much para maging sa pagtulog ay dala-dala nito ang sakit ng damdamin na nahuhulaan niyang madalas nitong itinatago? Akala ba niya, wala itong nakareklasyon sa mahigit dalawang taon na dumaan? O nagsisinungaling lang ito?

Muling humigpit ang pagkuyom ng kanyang kamao. Kapag makilala niya ang lalaking iyon na dahilan ng pag-iyak ni Bunny, he'll definitely made him pay, big time.

"Bunny..." Humugot siya ng malalim na buntong-hininga at muling tumitig sa dalaga. Lumambot ang mukha saka marahang pinahid ang mga luha nitong nadala na sa pagtulog. If only he could do something to ease her pain. "What happened to you from the past years?" Halos pabulong nalang na naitanong niya.

Itutuloy...