EGOmuz

94 17 25
                                    


   Egosuyla   beraber doğulur insan. Hani ağlar ya çocuk doğulurken "ben geldim" dercesine. "Ben varım artık: ben acıktım, ben susadım, beni kucağına al, ben....ben...ben" devamlı hatırlatır ya  kendini. Egonun en saf halidir bu.

 Çevresindekiler bozar o saf çocukları. Çevresindekiler onları bencil, egoist kendinibeğenmiş yapar. Onlara "sen herkesden değerlisin, her şey senindir" diyerek sürekli pohpohlar,  "sen... sen ..sen" diye benliğini okşayarak  egosunu  harekete geçirir. 

 Çocuğun  biolojik istek ve arzularını tatmin etme amacıyla ortaya çıkan bencilliğini -egonun saf halini, diğer adıyla  egoizmi  yolundan azdırarak  farklı biçimde dolayısıyla  ve farklı  görüşlerde ortaya çıkarır.   Bu kez de ego toplumda daha iyi mevki ve yer elde etme arzusunu doyurmak için takındıkları tavırlar şeklinde zühür eder.

 Ego öyle sandığımız gibi özgüven falan değildir. Ego insanların aşırı benlik ve aşırı kendinibeğenmişlik duygusudur. "Yaparım, ederim" de değildir. "Yaparsam da yapmazsam da beni konuşacaksınız"  demektir. "Ben her kesden üstünüm" demektir. Üstünlük taslamaktır.  "Benim dediklerim tartışmaya açık değil" demektir. 

Onlar yani egoistler  "ben, ben" derken, yalnız kendi çıkarlarını ve menfaatlerini düşünerler. 

Fazla  ego "bana hizmet edin" demektir. Doğrudur, yukarıda egonun saf halini konuşurken, onun  insana mahsus kavram olduğundan bahsetmiştik. Bu kavramın insana mahsus olması egoistliğin  iyi insan olma özelliği olduğunu göstermez. Egoistler veya benciller kendilerine hizmet edilmesinden hoşlanırlar. İyi insan ise insanlara hizmet edendir.

 Ben:BEKAY

DeNEme veya  SoHbetHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin